Category: ธรรมชีวิตประจำวัน

1 ยอห์น 4:7-11 – ท่านที่รักทั้งหลาย ขอให้เรารักซึ่งกันและกัน เพราะว่าความรักมาจากพระเจ้า และทุกคนที่รักก็บังเกิดมาจากพระเจ้า และรู้จักพระเจ้า ผู้ที่ไม่รักก็ไม่รู้จักพระเจ้า เพราะว่าพระเจ้าทรงเป็นความรัก โดยข้อนี้ความรักของพระเจ้าก็เป็นที่ประจักษ์แก่เราทั้งหลาย คือพระเจ้าทรงใช้พระบุตรองค์เดียวของพระองค์เข้ามาในโลก เพื่อเราทั้งหลายจะได้ดำรงชีวิตโดยพระบุตร ความรักที่ข้าพเจ้าพูดถึงนี้มิใช่ที่เรารักพระเจ้า แต่ที่พระองค์ทรงรักเรา และทรงใช้พระบุตรของพระองค์มาทรงเป็นผู้ลบล้างพระอาชญาที่ตกกับเราทั้งหลายเพราะบาปของเรา ท่านที่รักทั้งหลาย ถ้าพระเจ้าทรงรักเราทั้งหลายเช่นนั้น เราก็ควรจะรักซึ่งกันและกันด้วย หลายปีมาแล้ว ข้าพเจ้าไปค่ายพร้อมกับกลุ่มลูกเสือ และเราตัดสินใจว่าจะเดินไปตามลำธารเล็กๆ จนกว่าจะพบต้นน้ำ เราไม่รู้ว่าตาน้ำอยู่ที่ไหน แต่เรารู้ว่าต้องมีสักที่หนึ่ง เมื่อเราสามารถเห็นลำธาร ดังนั้น เราจึงติดตามไปดู หลังจากเราเดินกันไกลโขและปีนผ่านป่าไม้ที่สูงท่วมหัว…

Continue reading

กิจการ 8:26-31, 35-36, 38-39 – แต่ทูตองค์หนึ่งขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้สั่งฟีลิปว่า “จงลุกขึ้น ไปยังทิศใต้ตามทางที่ลงไปจากกรุงเยรูซาเล็มถึงเมืองกาซา” (ซึ่งเป็นทางเปล่าเปลี่ยว) ฝ่ายฟีลิปก็ลุกขึ้นไป และดูเถิดมีชาวเอธิโอเปียคนหนึ่งเป็นขันที เป็นข้าราชการของพระนางคานดาสีพระราชินีของชาวเอธิโอเปีย และเป็นนายคลังทรัพย์ทั้งหมดของพระราชินีนั้น ได้มานมัสการในกรุงเยรูซาเล็ม ขณะนั่งรถกลับไป ท่านอ่านหนังสืออิสยาห์ผู้เผยพระวจนะอยู่ ฝ่ายพระวิญญาณตรัสสั่งฟีลิปว่า “จงเข้าไปให้ชิดรถนั้นเถิด” ฟีลิปจึงวิ่งเข้าไปใกล้ และได้ยินท่านอ่านหนังสืออิสยาห์ผู้เผยพระวจนะ จึงถามว่า “ซึ่งท่านอ่านนั้นท่านเข้าใจหรือ” ขันทีจึงตอบว่า “ถ้าไม่มีใครอธิบายให้ ที่ไหนจะเข้าใจได้” ท่านจึงเชิญฟีลิปขึ้นนั่งรถกับท่าน … ฝ่ายฟีลิปจึงเริ่มเล่าจับต้นกล่าวตามพระคัมภีร์ข้อนั้น ชี้แจงถึงข่าวประเสริฐเรื่องพระเยซู ครั้นกำลังเดินทางไปก็มาถึงที่มีน้ำแห่งหนึ่ง…

Continue reading

สดุดี 150:1-2 – จงสรรเสริญพระเจ้าเถิด จงสรรเสริญพระเจ้า ในสถานนมัสการของพระองค์ จงสรรเสริญพระองค์ในพื้นฟ้าอันอานุภาพของพระองค์ จงสรรเสริญพระองค์ เพราะกิจการอันอานุภาพของพระองค์ จงสรรเสริญพระองค์ตามความยิ่งใหญ่อย่างมากของพระองค์ ในบางภูมิภาคที่มีภูเขามากมาย นักปีนเขาสามารถตะโกนแล้วฟังเสียงสะท้อนกลับมายังตัวเอง บางอย่างคล้ายกันเกิดขึ้นในการนมัสการของเราแต่ละสัปดาห์ การรวมตัวกันเพื่อ “สรรเสริญพระเจ้าในพระวิหารของพระองค์” ก็เหมือนกับเราบนแผ่นดินโลกที่สะท้อนเสียงสรรเสริญอันไม่สิ้นสุดของธรรมิกชนและทูตสวรรค์ใน “พื้นฟ้าอันอานุภาพ” ของพระเจ้า ในการนมัสการของเรา เรามักยืมการสรรเสริญของสวรรค์มาตามที่บันทึกไว้ในพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ และส่งถ้อยคำสะท้อนกลับไปยังพระที่นั่งของพระเจ้า ผู้เผยพระวจนะอิสยาห์ได้รับนิมิตเห็นพระเจ้าทรงอยู่บนบัลลังก์ในพระวิหารของพระองค์ ทูตสวรรค์ร้องเรียกกันและกันในการสรรเสริญพระเจ้าว่า “บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ บริสุทธิ์ พระเจ้าจอมโยธา แผ่นดินโลกทั้งสิ้นเต็มด้วยพระสิริของพระองค์” (อิสยาห์ 6:3ข)…

Continue reading

“อย่ากลัวเลย ฝูงแกะน้อยเอ๋ย อย่ากลัวเลย ฝูงแกะน้อยเอ๋ย เพราะพระบิดาทรงเลือกที่จะมอบอาณาจักรให้กับเจ้า อย่ากลัวเลย ฝูงแกะน้อยเอ๋ย “จงชื่นใจเถิด ฝูงแกะน้อยเอ๋ย จงชื่นใจเถิดฝูงแกะน้อยเอ๋ย เพราะพระบิดาจะทรงรักษาเจ้าไว้ในความรักนิรันดร์ของพระองค์ จงชื่นใจเถิด ฝูงแกะน้อยเอ๋ย” อย่ากลัวเลย… จงชื่นใจเถิด  เราอาจไม่คุ้นเคยกับแกะหรืออาณาจักรมากนัก แต่เราสามารถเดาเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ที่แกะกลัวและเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ที่ทำให้แกะรู้สึกชื่นใจ หมาป่าและสัตว์นักล่าชนิดอื่นคืออันตรายที่มีอยู่เสมอ บางที ถ้าแกะสามารถคิดถึงสิ่งเหล่านี้ได้ แกะอาจจะกลัวการหายสาบสูญ  เรามีแนวคิดดีๆ เกี่ยวกับสิ่งที่นำความชื่นใจมาสู่ฝูงแกะได้เช่นกัน สดุดี 23 บอกเราเกี่ยวกับแกะที่มีทุกสิ่งที่ต้องการ แกะต้องมีทุ่งหญ้าเขียวสดและมีน้ำดื่ม แกะต้องการผู้เลี้ยงที่ดูแลตนและปกป้องตนให้พ้นจากสัตว์นักล่าที่น่ากลัว…

Continue reading

อิสยาห์ 63:7 – ข้าพเจ้าจะกล่าวให้คิดถึงความรักมั่นคงแห่งพระเจ้า บรรดากิจการอันน่าสรรเสริญของพระเจ้า ตามบรรดาซึ่งพระเจ้าประทานแก่พวกเรา และความดียิ่งใหญ่ต่อวงศ์ของอิสราเอล ซึ่งพระองค์ทรงอนุมัติให้ตามพระกรุณาของพระองค์ตามความรักมั่นคงอันอุดมสมบูรณ์ของพระองค์ เมื่อไม่นานมานี้ ชายคนหนึ่งเชิญหัวหน้าของเขามารับประทานอาหารเย็นที่บ้าน  หัวหน้าก็เต็มที่กับตัวเองและไม่มีเสแสร้งแม้แต่น้อยเหมือนกับคนที่มีอำนาจเป็นในบางครั้ง  เด็กน้อยในบ้านหลังนี้ไม่เคยเห็นผู้ชายที่มีท่าทางเช่นนี้มาก่อนก็มองหัวหน้าอย่างไม่ละสายตา เขาจ้องมองแทบตลอดเวลาที่รับประทานอาหารด้วยกัน  จนในที่สุด หัวหน้าหยุดแล้วถามเด็กน้อยว่า “หนุ่มน้อย ทำไมเธอเอาแต่จ้องมองผมอย่างนั้น” เด็กน้อยตอบอย่างอายๆ ว่า “คุณพ่อบอกว่าคุณเป็นคนที่สร้างเนื้อสร้างตัวมาจนประสบความสำเร็จ”  หัวหน้าพอใจที่ได้ยินคำนี้ และดีใจที่คนอื่นยอมรับสิ่งที่เขาเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับตัวเองทั้งหมด  เขายอมรับว่าเขาเป็นคนที่ประสบความสำเร็จด้วยตัวเอง  จากนั้นเด็กน้อยก็ถามคำถามที่ไร้เดียงสาว่า “คุณครับ ผมสงสัยว่า ถ้าคุณสร้างตัวมาจนประสบความสำเร็จ แล้วทำไมคุณจึงทำตัวเองแบบนี้” เพราะอะไรโดยแท้จริงแล้ว  ทำไมเราในฐานะบุคคล…

Continue reading