ธรรมชีวิตประจำวันอังคารที่ 15 กรกฎาคม 2025 “การต้อนรับขับสู้”

ปฐมกาล 18:1-8 – พระเจ้าทรงปรากฏแก่ท่านที่หมู่ต้นก่อหลวงที่มัมเร ขณะที่ท่านนั่งอยู่ที่ประตูเต็นท์เวลาแดดร้อน ท่านเงยหน้าขึ้นมองดูเห็นชายสามคนยืนอยู่ข้างหน้าท่าน เมื่อท่านเห็นเขาทั้งสามท่านก็วิ่งจากประตูเต็นท์ไปต้อนรับเขากราบลงถึงดิน พูดว่า “เจ้านายของข้าพเจ้า ถ้าข้าพเจ้าเป็นที่โปรดปรานในสายตาของท่าน ขออย่าผ่านผู้รับใช้ของท่านไปเสียเลย ข้าพเจ้าจะเอาน้ำมานิดหน่อยให้ท่านล้างเท้า และพักใต้ต้นไม้ ข้าพเจ้าจะไปเอาอาหารหน่อยหนึ่งมาให้ ท่านจะได้พักผ่อนหายเหนื่อยเสียก่อน แล้วจึงค่อยเดินทางต่อไป ไหน ๆ ท่านก็มายังผู้รับใช้ของท่านแล้ว” เขาทั้งสามจึงว่า “ทำตามที่เจ้ากล่าวนี้เถิด” อับราฮัมรีบเข้าไปในเต็นท์หานางซาราห์ กล่าวว่า “เร็วๆ หน่อยเอาแป้งละเอียดสามถังนวดแล้วทำขนม” แล้วอับราฮัมวิ่งไปที่ฝูงสัตว์ เอาลูกโคตัวหนึ่ง ยังอ่อนและดี มอบให้คนใช้รีบปรุงเป็นอาหาร ท่านเอาเนย…

Continue reading

ธรรมชีวิตประจำวันจันทร์ที่ 14 กรกฎาคม 2025 “ข้าพเจ้าเชื่อ”

สดุดี 27:13-14 – ข้าพเจ้าเชื่อแน่ว่า ข้าพเจ้าจะเห็นพระคุณของพระเจ้าที่ในแผ่นดินของคนเป็น จงรอคอยพระเจ้า จงเข้มแข็ง และให้จิตใจของท่านกล้าหาญเถิด เออ จงรอคอยพระเจ้า “รีบๆ เข้าและรอก่อน” มักเป็นข้อสรุปชีวิตประจำวัน เรามักจะรอคอยบางสิ่งบางอย่างอยู่เสมอ เรารอการนัดหมายหรือรอให้สัญญาณไฟจราจรเปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีเขียว เราคาดหวังว่าฝนจะตก และเมื่อฝนมาเราก็รอให้สภาพอากาศดีขึ้น เรารอคอยการมาเยี่ยมของเพื่อนหรือสมาชิกในครอบครัวอย่างใจจดใจจ่อ เราอาจรอคอยด้วยความตื่นเต้นหรือความไม่อดทนและความวิตกกังวล สดุดีบทนี้กล่าวถึงการรอคอยอีกแบบหนึ่งที่เริ่มต้นด้วยคำว่า “ข้าพเจ้าเชื่อ” คำว่า “ข้าพเจ้าเชื่อ” นั้นมั่นคงในคำสัญญาและความดีของพระเจ้า การรอคอยด้วยความเชื่อทำได้ด้วยความกล้าหาญและความมั่นใจ เพราะเรากำลังรอคอยพระเจ้า ผู้เขียนเพลงสดุดีเชื่อว่าท่าน “จะมองเห็นพระคุณของพระเจ้า” ความดีของพระเจ้าได้รับการคาดหวังไว้ในสดุดีหลายบท เช่น…

Continue reading

ธรรมชีวิตประจำวันอาทิตย์ที่ 13 กรกฎาคม 2025 “ขอให้เราปฏิบัติตามบัญญัติของพระองค์”

“ขอให้เราปฏิบัติตามบัญญัติของพระองค์ องค์พระผู้เป็นเจ้า และทำสำเร็จตามพระประสงค์ของพระบิดาบนแผ่นดินโลก เหมือนดังที่ทูตสวรรค์ทำไว้เบื้องบน จงดำเนินชีวิตในพระคริสต์ตามวิถีแห่งชีวิต พร้อมกับลูกๆ ของพระองค์ทุกคน และเชื่อฟังกฎแห่งความรักคริสเตียน “จิตวิญญาณแห่งชีวิต ความรัก และสันติสุขรวมใจของเราไว้ด้วยกัน ความสุขของเราเพิ่มขึ้น ความช่วยเหลืออันเปี่ยมด้วยพระกรุณาของพระองค์ ขอประทานพรแก่เราแต่ละคนในสามัคคีธรรมของคริสเตียนเพื่อดำรงอยู่ในความหวังอันเป็นสุขถึงชีวาวาย” เพลงสรรเสริญของเรากล่าวถึง “กฎแห่งความรักของคริสเตียน” ในวัฒนธรรมของเราในปัจจุบัน ความรักและกฎเป็นคำที่ไม่ค่อยได้ใช้ร่วมกันบ่อยนัก ความรักอาจเข้าใจได้ว่าเป็นใบอนุญาต เป็นการอนุญาตให้ดำเนินชีวิตตามความปรารถนาของตนเอง แม้ว่าความปรารถนาเหล่านั้นจะขัดต่อกฎของพระเจ้าก็ตาม ตรงกันข้ามกับมุมมองนั้น ความหวังและความปรารถนาของเราในฐานะคริสเตียนคือ การทำตามพระประสงค์ของพระบิดาบนสวรรค์ เรารักพระองค์ และด้วยความช่วยเหลือของพระวิญญาณบริสุทธิ์ เราต้องการเชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์ ในพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ พระบัญญัติหรือหลักคำสอนของพระเจ้าสรุปบนพื้นฐานของคำว่ารัก พระเยซูตรัสว่าพระบัญญัติที่สำคัญที่สุดคือ…

Continue reading

ธรรมชีวิตประจำวันเสาร์ที่ 12 กรกฎาคม 2025 “ลักษณะนิสัยของเราในฐานะคริสเตียน”

โรม 12:1-2 – พี่น้องทั้งหลาย ด้วยเหตุนี้โดยเห็นแก่ความเมตตากรุณาของพระเจ้า ข้าพเจ้าจึงวิงวอนท่านทั้งหลายให้ถวายตัวของท่านแด่พระองค์ เพื่อเป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิตอันบริสุทธิ์และเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า ซึ่งเป็นการนมัสการโดยวิญญาณจิตของท่านทั้งหลาย อย่าประพฤติตามอย่างคนในยุคนี้ แต่จงรับการเปลี่ยนแปลงจิตใจ แล้วอุปนิสัยของท่านจึงจะเปลี่ยนใหม่ เพื่อท่านจะได้ทราบน้ำพระทัยของพระเจ้า จะได้รู้ว่าอะไรดี อะไรเป็นที่ชอบพระทัยและอะไรดียอดเยี่ยม การเป็นคริสเตียนมีลักษณะเป็นอย่างไร นั่นคือ คำถามที่เปาโลตอบไว้ในบทที่ 12-13 ของจดหมายถึงชาวโรม ซึ่งเป็นคำอธิบายที่สมบูรณ์ที่สุดในพระคัมภีร์ทั้งเล่มเกี่ยวกับสิ่งที่คริสเตียนและผู้ติดตามพระเยซูคริสต์ต้องมี การติดตามพระคริสต์ไม่ได้หมายความว่า จะต้องนำสิ่งที่ “ไม่ควรทำ” ใหม่มาแทนที่สิ่งที่ “ไม่ควรทำ” เดิม ผู้ที่มีจิตใจได้รับการปรับใหม่จากพระเจ้าจากภายในผ่านความเชื่อในพระเยซูคริสต์มีชีวิตที่หลุดพ้นจากข้อจำกัดของค่านิยมเก่าๆ ซึ่งบิดเบือนและมาตรฐานเก่าๆ ที่ผิดพลาด ผู้ที่ติดตามพระคริสต์จะมีอิสระที่จะรักและนมัสการพระเจ้าโดยแสดงออกถึงความเชื่ออันมีชัยชนะในพระคริสต์…

Continue reading

ธรรม​ชีวิต​ประจำวันศุกร์ที่ 11 กรกฎาคม 2025 ​”การเติบโตที่ไม่กลัวและไม่สิ้นสุด”

โคโลสี 1:13-14 – พระองค์ได้ทรงช่วยเราให้พ้นจากอำนาจของความมืด และได้ทรงย้ายเรามาตั้งไว้ในแผ่นดินแห่งพระบุตรที่รักของพระองค์ ในพระบุตรนั้นเราจึงได้รับการไถ่ ซึ่งเป็นการทรงโปรดยกบาปทั้งหลายของเรา หลังจากเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยได้ปีเดียว ข้าพเจ้าก็ย้ายไปเรียนที่อื่นและไม่เอ่ยชื่อวิทยาลัยที่ข้าพเจ้าเริ่มเรียนไปนั้น เพราะรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงย้ายไปเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐมินนิโซตา ในเมืองมัวร์เฮด ซึ่งตอนนั้นเรียกว่ามหาวิทยาลัยแห่งรัฐมัวร์เฮด หรือเรียกสั้นๆ ว่า MSU การย้ายครั้งนี้ถือเป็นการย้ายที่ดีมาก ข้าพเจ้าชอบทั้งมหาวิทยาลัยและเมืองนั้นด้วย ขอบคุณพระเจ้าที่ข้าพเจ้าสามารถย้ายออกจากที่เดิมไปยังที่ที่ดีกว่ามากๆ บทเรียนของเราบอกเราว่าพระเจ้าทรงย้ายเราออกจากอาณาจักรแห่งความมืดมาสู่แผ่นดินของพระบุตรของพระองค์ นั่นคือการย้าย! ให้เราคิดถึงความแตกต่างระหว่างการย้ายตามปกติของเราในสถานศึกษาหรือที่ทำงานกับสิ่งที่พระเจ้าทรงทำเพื่อเราโดยการย้ายเราไปยังแผ่นดินของพระบุตรของพระองค์ ก่อนอื่น เมื่อคุณย้ายจากโรงเรียนหนึ่งไปอีกโรงเรียนหนึ่ง หรือเมื่อคุณย้ายจากแผนกหนึ่งในที่ทำงานไปอีกแผนกหนึ่ง คุณอยากให้มีงานเก่าๆ ติดตัวไปด้วย ไม่มีใครจะไปโรงเรียนใหม่แล้วทิ้งหน่วยกิตที่เรียนไว้ทั้งปี หรือไปแผนกใหม่ในที่ทำงานแล้วเริ่มต้นใหม่ในระดับต่ำสุด ข้าพเจ้าจะย้าย…

Continue reading