ข้อพระคัมภีร์: “ยิ่งกว่านั้นอีก พระเจ้าตรัสแก่เจ้าว่า พระเจ้าจะทรงให้เจ้ามีราชวงศ์ เมื่อวันของเจ้าครบแล้ว และเจ้านอนพักอยู่กับบรรพบุรุษของเจ้า เราจะให้บุตรชายคนหนึ่งของเจ้าเกิดขึ้นสืบต่อจากเจ้าผู้ซึ่งเกิดมาจากตัวเจ้าเองและเราจะสถาปนาอาณาจักรของเขา เขาจะเป็นผู้สร้างนิเวศเพื่อนามของเราและเราจะสถาปนาบัลลังก์แห่งราชอาณาจักรของเขาให้อยู่เป็นนิตย์ เราจะเป็นบิดาของเขา และเขาจะเป็นบุตรของเรา…ราชวงศ์ของเจ้าและอาณาจักรของเจ้าจะดำรงอยู่ต่อหน้าเจ้าอย่างมั่นคงเป็นนิตย์ และบัลลังก์ของเจ้าจะถูกสถาปนาไว้เป็นนิตย์” (2 ซามูเอล 7:11ข-14ก, 16) กษัตริย์ดาวิดรักองค์พระผู้เป็นเจ้า ดังนั้น ท่านจึงมีความปรารถนาอย่างที่สุดในจิตใจของท่านที่จะทำบางสิ่งบางอย่างเพื่อแสดงถึงความรักนั้น ท่านรู้ว่าพระนิเวศของพระเจ้าคือเต็นท์เดินทางมาโดยตลอดนับตั้งแต่สมัยของโมเสสเมื่อหลายร้อยปีก่อน แม้ดาวิดเองอาศัยอยู่ในราชวัง นั่นดูไม่ถูกต้องสำหรับท่าน ดังนั้น ท่านจึงวางแผนสร้างพระวิหารที่มีสง่าราศีให้กับพระเจ้า แต่ท่านพบความประหลาดใจ พระเจ้าทรงส่งผู้เผยพระวจนะนาธันมาบอกท่านว่า “จงเลิกคิดถึงการสร้างนิเวศให้กับเรา เราจะสร้างราชวงศ์ที่มั่นคงเป็นนิตย์ให้กับเจ้า” แน่นอน พระเจ้าไม่ได้ตรัสถึงอาคารสถานที่ พระองค์ทรงกำลังเล่นถ้อยคำ คำว่า “นิเวศ” อาจหมายถึง “ครอบครัว” “วงศ์ตระกูล” หรือ “ผู้สืบเชื้อสาย” ก็ได้ พระเจ้าทรงตอบสนองความปรารถนาแห่งจิตใจของดาวิด นั่นคือ วงศ์วานของท่านคนหนึ่งจะประทับบนบัลลังก์ของอิสราเอลตลอดไปเป็นนิตย์ พระเจ้าจะไม่มีวันปฏิเสธวงศ์ตระกูลของดาวิดเหมือนกับที่พระองค์ได้กระทำกับกษัตริย์ซาอูล แน่นอน พระเจ้ากำลังตรัสถึงพระเยซู ซึ่งเป็นผู้สืบเชื้อสายในพงศพันธุ์ของดาวิดเองหลายชั่วคนต่อมา พระองค์จะไม่บังเกิดในวัง แต่จะนอนอยู่ในรางหญ้า พระองค์จะครอบครองจากกางเขน ไม่ใช่จากหอคอยงาช้าง และมงกุฎของพระองค์ทำมาจากหนาม แต่โดยการสิ้นพระชนม์และการคืนพระชนม์ของพระเยซู ดาวิดและผู้เชื่อจะมีบ้านนิรันดร์อยู่กับองค์พระผู้เป็นเจ้า เราจะไม่มีวันถูกปฏิเสธหรือถูกทอดทิ้ง พระเยซูคือวงศ์วานของเรา วงศ์ตระกูลของเรา […]
