ธรรมชีวิตประจำวันจันทร์ที่ 9 มิถุนายน 2025 “ศักดิ์ศรีและเกียรติ”
สดุดี 8:3-6 – เมื่อข้าพระองค์มองดูฟ้าสวรรค์อันเป็นฝีพระหัตถ์ของพระองค์ ดวงจันทร์และดวงดาวซึ่งพระองค์ได้ทรงสถาปนาไว้ มนุษย์เป็นผู้ใดเล่าซึ่งพระองค์ทรงระลึกถึงเขา และบุตรของมนุษย์เป็นใครเล่าซึ่งพระองค์ทรงเยี่ยมเขา เพราะพระองค์ทรงสร้างเขาให้ต่ำกว่าพระเจ้าแต่หน่อยเดียว และสวมศักดิ์ศรีกับเกียรติให้แก่เขา พระองค์ทรงมอบอำนาจให้ครอบครองบรรดาพระหัตถกิจของพระองค์ พระองค์ทรงให้สิ่งทั้งปวงอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา มนุษย์มีความสำคัญต่อพระเจ้ามากแค่ไหนพระองค์จึงต้องใส่พระทัย หรือแม้กระทั่งทรงคิดถึงแค่คนๆ เดียวที่พระองค์ทรงสร้าง นั่นคือสิ่งที่ผู้เขียนสดุดีต้องการรู้ เมื่อเปรียบเทียบกับมหาสมุทรที่กว้างใหญ่หรือภูเขามหึมา มนุษย์ก็เล็กมากและแทบไม่สังเกตเห็น แน่นอนว่า จากความคิดเห็นของเราเองแล้วเรามีความสำคัญมาก เราชอบจินตนาการด้วยความเย่อหยิ่งจากบาปว่าทุกอย่างหมุนรอบตัวเรา จากนั้นเรามองดวงดาวบนท้องฟ้าในยามค่ำคืนหรือจำได้ถึงบาปที่เราเคยทำแล้วเราก็รู้สึกว่าตัวเองเล็กมากๆ ขึ้นมาทันที นั่นคือสิ่งที่ผู้เขียนสดุดีรู้สึก ท่านเหงนมองดูท้องฟ้าตอนกลางคืนที่แผ่ไพศาลเหนือศีรษะแล้วทูลถามพระเจ้าว่า “มนุษย์เป็นผู้ใดเล่าซึ่งพระองค์ทรงระลึกถึงเขา” พระเจ้าทรงระลึกถึงผู้คนที่พระองค์ทรงสร้าง พระองค์ทรงสร้างมนุษย์ผู้ชายและผู้หญิงตามพระฉายาของพระองค์ พระองค์ทรงให้มีอำนาจ “เหนือแผ่นดิน จงครอบครองฝูงปลาในทะเล…
