Category: ธรรมชีวิตประจำวัน

สดุดี 25:1-3 – ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ตั้งใจแน่วแน่ในพระองค์ ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์วางใจในพระองค์ ขออย่าให้ข้าพระองค์ได้อาย ขออย่าให้ศัตรูของข้าพระองค์ได้ไชโยเหนือข้าพระองค์ เออ อย่าให้ผู้ใดๆ ที่เฝ้าพระองค์อยู่นั้นได้อาย แต่ผู้ที่ทรยศโดยใช่เหตุนั้นขอให้ได้รับความอาย “ขออย่าให้ข้าพระองค์ได้อาย” คนที่ไม่เชื่ออาจเย้ยหยันคริสเตียนที่อ้างว่าความรอดพบได้โดยทางความเชื่อในพระเยซูเท่านั้น บางครั้งคนอื่นไม่สนใจความเชื่อของเราโดยอ้างว่าอะไรที่ “เป็นจริง” สำหรับเราก็ไม่จำเป็นต้อง “เป็นจริง” สำหรับเขา เขาอาจปฏิเสธความจำเป็นที่ต้องมีความรอด ไม่ว่าโลกรอบๆ ตัวเราจะเชื่อหรือไม่เชื่อ เราก็ยอมรับความจริงแห่งความเชื่อในพระเยซูของเรา เราไม่ต้องละอายในการแบกรับพระนามของพระคริสต์ “แต่ถ้าผู้ใดถูกการร้ายเพราะมีชื่อว่าเป็นคริสตชน ก็อย่าให้ผู้นั้นมีความละอายเลย แต่ให้ถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าเพราะชื่อนั้น” (1เปโตร 4:16)…

Continue reading

“ขอจงถวายมงกุฎแด่พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ สถิตบนบัลลังก์ในโลกเบื้องบน ขอจงถวายมงกุฎแด่องค์กษัตรา ผู้รับพระนามแห่งรักอัศจรรย์ ขอจงถวายมงกุฎแด่พระเจ้าบนบัลลังก์ก่อนเสด็จลงมา ขอจงถวายมงกุฎแด่องค์กษัตรา เพราะว่าพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ของสรรพสิ่ง” พระเยซูทรงเป็นจอมกษัตริย์และจอมเจ้านาย พระองค์ทรงได้รับสิทธิอำนาจจากพระบิดาของพระองค์ให้ทรงอยู่เหนือสรรพสิ่ง แต่ผู้คนและผู้นำในโลกจำนวนมากปฏิเสธการยอมรับความเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของพระผู้ช่วยให้รอด เผด็จการไม่เพียงแต่ครอบงำผู้คนของตนเองเท่านั้น แต่รวมไปถึงประเทศอื่นๆ ด้วย ประเทศต่างๆ เข้าสู่สงครามเพราะผู้นำเหล่านี้พยายามอย่างไม่ถูกต้องในการครอบครองเหนือประเทศอื่นๆ ถึงแม้เราไว้วางใจในพระคริสต์สำหรับความรอดและยอมรับว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า แต่เมื่อพิจารณาถึงชีวิตและสถานการณ์ของเราเอง เราก็อาจสงสัยในความเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของพระองค์ ชีวิตสามารถพบกับปัญหาและความเศร้าโศก และเราสงสัยว่าพระเยซูทรงควบคุมจริงหรือไม่ พระเยซูทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าและไม่มีข้อสงสัยในเรื่องนี้ พระผู้ช่วยให้รอดที่ถูกตรึงและคืนพระชนม์ตรัสว่า “ฤทธานุภาพทั้งสิ้นในสวรรค์ก็ดี ในแผ่นดินโลกก็ดีทรงมอบไว้แก่เราแล้ว” (มัทธิว 28:18ข) พระเยซูไม่ได้รับอาณาจักรของพระองค์หรืออำนาจปกครองตามความหมายของโลกโดยการมีชัยเหนือกษัตริย์และกองทัพ แต่พระองค์ทรงถ่อมพระองค์เองมาบังเกิดจากหญิงพรหมจารีและทรงถูกทำ “ให้ท่านต่ำกว่าเหล่าทูตสวรรค์เพียงชั่วระยะหนึ่ง” (ฮีบรู…

Continue reading

2 ทิโมธี 1:5-7 – ข้าพเจ้าระลึกถึงความเชื่ออย่างจริงใจของท่าน อันเป็นความเชื่อซึ่งเมื่อก่อนได้มีอยู่ในโลอิสยายของท่าน และในยูนีสมารดาของท่าน และบัดนี้ข้าพเจ้าเชื่อว่ามีอยู่ในท่าน อันของประทานของพระเจ้าซึ่งมีอยู่ในท่าน โดยที่ข้าพเจ้าได้เอามือวางบนท่านนั้น ขอเตือนว่าท่านจงกระทำให้รุ่งเรืองขึ้น เพราะว่าพระเจ้ามิได้ทรงประทานจิตที่ขลาดกลัวให้เรา แต่ได้ทรงประทานจิตที่กอปรด้วยฤทธิ์ ความรัก และการบังคับตนเองให้แก่เรา ในท่ามกลางแม่ฝ่ายวิญญาณและลูกที่พระคัมภีร์กล่าวถึงนั้นเรื่องของยูนีสและทิโมธีบุตรของนางมีความโดดเด่น ทิโมธีคือเพื่อนที่ซื่อสัตย์และผู้ช่วยที่มีความภักดีของอัครทูตเปาโล แม้จะค่อนข้างขี้กลัวอยู่บ้างแต่ทิโมธีก็ร่วมกับเปาโลในการเดินทางไปทำพันธกิจหลายครั้ง และได้รับการปล่อยให้ดูแลคริสตจักรที่เมืองเอเฟซัส เปาโลเขียนถึงทิโมธีตามข้อพระคัมภีร์ที่ยกมาข้างต้นขณะที่การต่อสู้เพื่อความเชื่อของท่านใกล้สิ้นสุด เปาโลต้องการสร้างความเข้มแข็งในความเชื่อและรับรองเพื่อนร่วมรับใช้รุ่นน้องของท่าน ท่านต้องการให้กำลังใจทิโมธีให้ซื่อสัตย์และมั่นคงในสิ่งที่ได้เรียนรู้แล้วเกี่ยวกับพระเยซู เช่น พระองค์ทรงตายเพื่อบาปของเราอย่างไร พระองค์ทรงเป็นขึ้นมาจากความตายเพื่อความรอดของเราอย่างไร และวันหนึ่งพระองค์จะเสด็จกลับมาเพื่อรวบรวมผู้เชื่อทั้งหมดเพื่อมอบชีวิตนิรันดร์กับพระองค์อย่างไร เปาโลเห็นสถานการณ์ทุกแบบในผู้คนที่ท่านพบปะจากการเดินทางครั้งนี้ ท่านเข้าใจถึงผลกระทบที่ผู้คนได้รับทั้งแง่ดีและร้าย ทั้งยังบอกคริสตจักรที่เมืองโครินธ์ว่า “การคบคนชั่วย่อมเสียนิสัย”…

Continue reading

1 เปโตร 4:12-13 – ดูก่อนท่านที่รัก อย่าประหลาดใจ ที่ท่านต้องได้รับความทุกข์ยากอย่างแสนสาหัสเป็นการลองใจ เหมือนหนึ่งว่าเหตุการณ์อันประหลาดได้เกิดขึ้นกับท่าน แต่ว่าท่านทั้งหลายจงชื่นชมยินดีในการที่ท่านได้มีส่วนร่วมในความทุกข์ยากของพระคริสต์ เพื่อว่าเมื่อพระสิริของพระเจ้าปรากฏขึ้น ท่านทั้งหลายก็จะได้ชื่นชมยินดีเป็นอันมากด้วย ขอให้ย้อนคิดถึงครั้งสุดท้ายที่คุณถูกเสี้ยนตำซึ่งแย่ที่สุด  เรารู้สึกสับสนว่ามีเศษไม้หรือเศษแก้วตำเข้ามาในเนื้อของเราได้อย่างไร  และถ้าเสี้ยนนั้นอยู่ในตำแหน่งที่คุณไม่สามารถเอาออกเองได้ คุณก็ต้องยอมให้หมอทำผ่าตัดเล็ก หรือใช้เข็มเขี่ยเสี้ยนนั้นออกมา  เพราะเราไม่สามารถทนกับความทุกข์ยากนั้นได้ เราจึงยอมทำตามเงื่อนไขเหล่านั้น  แต่เมื่อคุณรู้ว่าเสี้ยนหลุดออกไปแล้วก็รู้สึกโล่งใจ ภูเขาและเนินเขาเปล่งเสียงร้องเพลงและต้นไม้ทั้งสิ้นในท้องทุ่งจะปรบมือของมัน (ดู อิสยาห์ 55:12)  และคุณจะกระโดดโลดเต้นออกไปเหมือนลูกวัวออกไปจากคอก (ดู มาลาคี 4:2)  ความทุกข์ยากหายไปเหมือนกับเกิดใหม่ในโลกใหม่ทีเดียว ประสบการณ์ทั่วไปนี้สามารถช่วยเราในการพูดถึงการตอบสนองต่อความทุกข์ยากในฐานะคริสเตียน  เปโตรพูดบ่อยๆ…

Continue reading

ยอห์น 17:1ก, 6-11 – เมื่อพระเยซูตรัสดังนั้นแล้ว พระองค์ก็ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นดูฟ้าและตรัสว่า “พระบิดาเจ้าข้า ถึงเวลาแล้ว … “ข้าพระองค์ได้สำแดงพระนามของพระองค์แก่คนทั้งหลายที่พระองค์ได้ประทานให้แก่ข้าพระองค์จากมวลมนุษย์โลก คนเหล่านั้นเป็นของพระองค์แล้ว และพระองค์ได้ประทานเขาให้แก่ข้าพระองค์ และเขาได้ปฏิบัติตามพระดำรัสของพระองค์แล้ว  บัดนี้เขาทั้งหลายรู้ว่าทุกสิ่งที่พระองค์ได้ประทานแก่ข้าพระองค์นั้นมาจากพระองค์ เพราะว่าพระดำรัสที่พระองค์ตรัสประทานให้แก่ข้าพระองค์นั้น ข้าพระองค์ได้ให้เขาแล้ว และเขาได้รับไว้และเขารู้แน่ว่าข้าพระองค์มาจากพระองค์ และเขาเชื่อแล้วว่าพระองค์ได้ทรงใช้ข้าพระองค์มา  ข้าพระองค์อธิษฐานเพื่อเขา ข้าพระองค์มิได้อธิษฐานเพื่อโลก แต่เพื่อคนเหล่านั้นที่พระองค์ได้ประทานแก่ข้าพระองค์ เพราะว่าเขาเป็นของพระองค์  ทุกสิ่งซึ่งเป็นของข้าพระองค์ก็เป็นของพระองค์ และทุกสิ่งซึ่งเป็นของพระองค์ก็เป็นของข้าพระองค์ และข้าพระองค์มีเกียรติในสิ่งเหล่านั้น  บัดนี้ข้าพระองค์จะไม่อยู่ในโลกนี้อีก แต่พวกเขายังอยู่ในโลกนี้ และข้าพระองค์กำลังจะไปหาพระองค์ ข้าแต่พระบิดาผู้บริสุทธิ์ ขอพระองค์ทรงโปรดพิทักษ์รักษาบรรดาผู้ที่พระองค์ได้ประทานแก่ข้าพระองค์ไว้โดยพระนามของพระองค์…

Continue reading