ธรรมชีวิตประจำวันอังคารที่ 18 พฤศจิกายน 2025 “เจ็บปวด”

มาลาคี 3:13-17ก – “พระเจ้าตรัสว่า ‘ถ้อยคำของเจ้านั้นใส่ร้ายเรา’ เจ้ายังกล่าวว่า ‘เราทั้งหลายได้กล่าวใส่ร้ายพระองค์สถานใด’ เจ้าได้กล่าวว่า ‘ที่จะปรนนิบัติพระเจ้าก็เปล่าประโยชน์ ที่เราจะรักษาพระดำรัสสั่งของพระองค์ หรือดำเนินอย่างคนไว้ทุกข์ต่อพระพักตร์พระเจ้าจอมโยธานั้นจะได้ผลดีอันใด บัดนี้เราถือว่าคนอวดดีเป็นคนได้รับพร เออ คนที่ประกอบการอธรรม ใช่ว่าจะมั่งคั่งเท่านั้น แต่เมื่อเขาได้ทดลองพระเจ้าแล้วก็ปลอดภัยไป’” แล้วคนเหล่านั้นที่เกรงกลัวพระเจ้าจึงพูดกันและกัน พระเจ้าทรงฟังและทรงได้ยิน และมีหนังสือม้วนหนึ่งสำหรับบันทึกความจำหน้าพระพักตร์ ได้บันทึกชื่อผู้ที่เกรงกลัวพระเจ้าและที่ตรึกตรองในพระนามของพระองค์ไว้ พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า “เขาทั้งหลายจะเป็นคนของเรา เป็นกรรมสิทธิ์พิเศษของเรา” คุณได้ยินความเจ็บปวดในพระสุรเสียงของพระเจ้าไหม พระองค์ตรัสว่า “ถ้อยคำของเจ้านั้นใส่ร้ายเรา” จริงๆ แล้ว คนส่วนใหญ่ที่ข้าพเจ้ารู้จักไม่เคยคิดเลยว่าพระเจ้าจะทรงสังเกตเห็นสิ่งที่พวกเขาพูดถึงพระองค์ ไม่ต้องพูดถึงความห่วงใยเลย…

Continue reading

“เมื่อท่านทั้งหลายเห็นวัวหรือแกะของพี่น้อง ของท่านหลงมาอย่านิ่งเฉยเสีย จงพาสัตว์เหล่านั้นกลับไปให้พี่น้องของท่าน”

“ของของใครใครก็หวง ของของใครใครก็รัก” ซึ่งหมายถึงการหวงแหนในสิ่งที่ตนเป็นเจ้าของ หรือสิ่งที่ตนมีสิทธิ์ครอบครอง แสดงถึงความรู้สึกเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ และไม่อยากให้ผู้อื่นมายุ่งเกี่ยวหรือนำออกไปจากสายตาหรือออกไปอยู่นอกการดูแลของตน ยิ่งถ้าถูกพรากไปหรือถูกขโมยมาลักชิงไป ผู้เป็นเจ้าของย่อมออกติดตาม ตามหาเพื่อนำสิ่งนั้นกลับคืนมาเป็นของตนเองดังเดิม นี่คือความจริงที่ทุกคนรับรู้ แต่ยังมีความจริงอีกประการหนึ่งที่หลายคนยังไม่รู้หรือรู้แล้วแต่ไม่ได้ใส่ใจหรือให้ความสำคัญนั่นคือ มนุษย์ทุกคนเป็นของพระเจ้า มีพระเจ้าเป็นเจ้าของ พระเจ้าทรงรักและหวงแหนยิ่งนัก ข้าแต่พระเจ้า ขอบพระคุณพระองค์ที่ทรงรักและหวงแหนข้าพระองค์ทั้งหลาย ยิ่งกว่าบรรดาสัตว์ต่างๆ ที่พระองค์ทรงสร้างเพื่อให้ข้าพระองค์ครอบครองเป็นเจ้าของ และข้าพระองค์ทั้งหลายต่างก็รักและหวงแหนสัตว์ต่างๆ รวมถึงสิ่งอื่นๆ ที่พระองค์ทรงประทานให้ข้าพระองค์ครอบครองเป็นเจ้าของ ข้าแต่พระเจ้า ในเวลานี้ขอพระองค์ทรงเปิดตาใจของข้าพระองค์ที่จะทราบความจริงและเข้าใจความจริงที่ว่า พระองค์ทรงเป็นเจ้าของชีวิตของข้าพระองค์และมนุษย์ทุกคน พระองค์ทรงรักและหวงแหนสุดพระทัยของพระองค์ ขอพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์กลับไปหาพระองค์ผู้เป็นเจ้าของที่แท้จริงเมื่อข้าพระองค์หลงหายไปจากพระองค์ อีกทั้งขอให้ข้าพระองค์เป็นผู้ที่นำพี่น้องของข้าพระองค์ที่หลงหายจากทางของพระองค์โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ผ่านพระนามของพระเยซูพระบุตรให้กลับมายังพระองค์ กลับมายังความรักและการดูแลของพระองค์ด้วยเถิด ข้าพระองค์กราบทูลต่อพระองค์ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน…

Continue reading

ธรรมชีวิตประจำวันจันทร์ที่ 17 พฤศจิกายน 2025 “น้ำแห่งชีวิต”

สดุดี 46:4-7 – มีแม่น้ำสายหนึ่งที่คลองระบายกระทำให้พระมหานครของพระเจ้ายินดีคือที่ประทับบริสุทธิ์ขององค์ผู้สูงสุด พระเจ้าทรงสถิตกลางพระมหานคร เธอจะไม่โคลงเคลงย้ายไป พอรุ่งอรุณพระเจ้าก็ทรงช่วยเธอไว้ บรรดาประชาชาติก็อลหม่าน และราชอาณาจักรทั้งหลายก็คลอนแคลน พระองค์ทรงเปล่งพระสุรเสียง แผ่นดินโลกก็ละลายไป พระเจ้าจอมโยธาสถิตกับเราทั้งหลาย พระเจ้าของยาโคบทรงเป็นที่ลี้ภัยของเรา ในปฐมกาล พระเจ้าทรงสร้างแม่น้ำสายหนึ่งที่ไหลออกมาจากสวนสวรรค์แห่งเอเดน เมื่อแม่น้ำสายเดียวนั้นไหลออกจากสวนนั้น ก็แยกออกเป็นสี่สาย ได้แก่ แม่น้ำปิโชน แม่น้ำกิโฮน แม่น้ำไทกริส และแม่น้ำยูเฟรทีส แม่น้ำทั้งสี่สายนี้นำพาน้ำแห่งชีวิตมาสู่แผ่นดินที่เพิ่งสร้างขึ้นใหม่ นักวิชาการในปัจจุบันได้แต่คาดเดาถึงตำแหน่งที่ตั้งที่เป็นไปได้ของแม่น้ำปิโชนและแม่น้ำกิโฮน แต่แม่น้ำไทกริสและแม่น้ำยูเฟรทีสยังคงเป็นที่รู้จักกันดี ในการเริ่มต้นใหม่ที่จะเป็นของเราในการสถิตอยู่ด้วยชั่วนิรันดร์ของพระเยซูในสวรรค์จะมีแม่น้ำอีกสายหนึ่ง “สายน้ำของแม่น้ำเหล่านั้นจะทำให้นครของพระเจ้ามีความยินดี” สายน้ำอันเปี่ยมสุขเหล่านี้ก่อตัวเป็น “แม่น้ำที่มีน้ำแห่งชีวิต ใสเหมือนแก้วไหลมาจากพระที่นั่งของพระเจ้า…

Continue reading

“มาเถิด ให้เรานมัสการและกราบลง ให้เราคุกเข่าลงต่อพระเจ้าผู้ทรงสร้างพวกเรา”

“อย่าลืมต้นตอหรือชาติกำเนิดของตนเองว่ามาจากที่ใด” เป็นภาพสะท้อนถึงความจริงว่า ทุกสิ่งย่อมมีที่มาและมีที่ไปเสมอ ซึ่งหมายถึงจุดเริ่มต้นหรือจุดก่อเกิดหรือจุดกำเนิดของสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นและเป็นไปและเป็นมาจนถึงปัจจุบัน และในความเป็นจริงนี้ ทุกสรรพสิ่งในโลกนี้ล้วนมีจุดกำเนิดอย่างแน่นอน ไม่ได้เกิดขึ้นโดยความบังเอิญแต่อย่างใด ทุกอย่างที่เป็นไปในเวลานี้ มีผู้สร้างและกำหนดให้เกิดสิ่งต่างๆ เป็นไปอย่างมีระบบและมีระเบียบ รวมถึงมนุษย์ทุกคนย่อมมีพระผู้สร้างผู้ประทานชีวิต จิตใจ ทั้งฝ่ายร่างกายและจิตวิญญาณ ข้อพิสูจน์ที่ชัดเจนก็คือ พระเจ้าทรงเป็นพระผู้สร้างมนุษย์ทุกคนให้เกิดมาบนโลกนี้จากผงคลีดินและในที่สุดเขาทั้งสิ้นก็จะกลับกลายไปเป็นดินดังเดิมตามพระดำรัสของพระองค์ ดังนั้น มนุษย์จำต้องขอบพระคุณพระเจ้าพระผู้สร้างของเขาและเป็นการสมควรยิ่งที่มนุษย์จะนมัสการและกราบลงต่อพระนามอันยิ่งใหญ่ของพระองค์แต่เพียงผู้เดียว ข้าแต่พระเจ้าผู้สูงสุด พระเจ้าผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก รวมถึงการทรงสร้างข้าพระองค์ทั้งหลายด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระองค์ พระองค์ทรงประทานชีวิตเลือดเนื้อลมหายใจแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายให้มีชีวิตอยู่ ทรงประทานสรรพสิ่งทั้งปวงแก่ข้าพระองค์เพื่อการดำรงชีพในโลกใบนี้ พระองค์ทรงรัก พระองค์ทรงห่วงใย พระองค์ทรงอวยพระพรแก่ทุกคนตามน้ำพระทัยอันประเสริฐของพระองค์เสมอมา จึงเป็นการสมควรยิ่งนักที่ข้าพระองค์ทั้งหลายจะเข้ามากราบนมัสการ ยกย่อง เทิดทูน บูชาพระองค์เป็นพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดในชีวิตแต่เพียงผู้เดียว…

Continue reading