“เสียสละบ้างเพื่อคนอื่น”
ในสังคมเรานั้นคนประเภทที่น่ารังเกียจและไม่น่าคบหาที่สุดคือ คนที่เห็นแก่ตัว คนประเภทนี้เขาจะนึกถึงแต่ผลประโยชน์ของตัวเองเป็นหลัก ไม่เคยคิดใส่ใจในความรู้สึกของคนอื่น และมีความคาดหวังว่าเขาจะได้เพียงฝ่ายเดียว โดยไม่คิดจะหยิบยื่นให้อะไรแก่ใครเลย คนประเภทนี้แม้จะพยายามทำทุกอย่างเพื่อตัวเองก็ตาม แต่เขาก็จะไม่มีความสุขเลยในชีวิต เพราะความสุขที่แท้จริงในชีวิตนั้น ไม่ขึ้นอยู่กับการได้หรือมีทุกสิ่งทุกอย่าง ตรงกับพระคริสต์ธรรมคัมภีร์ที่ว่า “หากเราทำทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ต้องเสียชีวิตของตนเองจะได้ประโยชน์อะไร” (มัทธิว 16:26) ก็เหมือนกับคนที่เห็นแก่ตัวแม้จะมีทุกสิ่งทุกอย่างก็ตาม ชีวิตของเขาก็เหมือนกับตายแล้ว เพราะชีวิตที่ขาดการกระทำเพื่อคนอื่น ก็ไม่ต่างอะไรกับชีวิตที่ตายแล้ว การให้และเสียสละแบ่งปันเพื่อคนอื่นบ้างต่างหากที่จะทำให้เราเกิดความสุขได้ และยังจะทำให้เราได้รู้จักคำว่าคุณค่าของความเป็นมนุษย์อีกด้วย ใครก็ตามที่ไม่รู้จักเสียสละเพื่อคนอื่น หรือแม้แต่คนที่เขารักเลยนั้นย่อมไม่มีวันที่จะพบกับความสุขได้ เพราะการที่ไม่ยอมเสียสละเพื่อคนอื่นบ้างเลยนั้นแสดงว่า เป็นคนที่ไม่มีกะจิตกะใจที่จะใส่ใจคนอื่น มันก็เหมือนกับว่าคนนั้นไม่มีความรักแท้อยู่ในหัวใจ ถ้าหากมีก็คงจะต้องแบ่งปันเสียสละให้คนอื่นบ้าง คนประเภทนี้คบยาก…
