“ส่องกระจกดูเราเองบ้างไหม”

ใครเคยดูหนังเรื่อง “สโนวไวท์” บ้าง ในหนังเรื่องนี้ตอนหนึ่งแม่มดได้พูดกับกระจกวิเศษว่า “กระจกวิเศษบอกข้าเถิดใครงามเลิศในปฐพี” เมื่อไหร่ที่แม่มดอยากรู้ว่าใครเป็นอย่างไร ก็จะใช้กระจกวิเศษเป็นคำตอบให้เสมอ ทำให้คิดถึงพระวจนะธรรมตอนหนึ่งที่มีข้อความดังนี้ “ทุกคนจงสำรวจการกระทำของตนเอง จึงจะมีอะไรๆ ที่จะอวดได้ในตัวไม่ใช่เปรียบกับผู้อื่น” (กาลาเทีย 6:4) พระคำของพระเจ้าเป็นเหมือนกระจกวิเศษที่พระเจ้าให้เราใช้เพื่อสำรวจตัวเราเอง เพราะพระคำของพระเจ้าเป็นคำตอบที่จะสะท้อนความจริงให้เราเห็นชีวิตอย่างชัดเจน คนเรามักจะชอบสำรวจดูคนอื่นมากกว่าจะสำรวจตัวเอง อาจจะเป็นเพราะเรามองไม่เห็นตัวเองแต่มองเห็นคนอื่นได้ ดังนั้น เราจึงทำตัวให้เป็นเหมือนกระจกที่ไม่ได้รับเชิญ ทำหน้าที่เป็นเป็นกระจกตามใจชอบที่นึกอยากจะส่องดูใครก็ส่องตามใจต้องการ เสร็จแล้วก็มาสรุปตามความคิดความเข้าใจของตัวเอง อย่างนี้ต้องถามก่อนว่า กระจกของเรามันชัดเจนจริงไหมหรือเห็นแค่มัวๆ หรือว่ามันชัดเฉพาะที่เราอยากจะให้มันชัดเท่านั้น แล้วก็ตัดสินภาพที่เห็นตามความเข้าใจและตามมาตรฐานของเราเอง ถ้าหากเป็นอย่างที่ว่านี้ก็เท่ากับว่า เราไม่ได้ให้โอกาสคนอื่นส่องกระจกดูเขาได้แก้ตัวเลย  เพราะปิดโอกาสเพื่อที่เราจะได้ตั้งตัวเองเป็นศูนย์กลางในการตัดสินในสิ่งที่ตาเราเห็นอย่างมีอคติ สำหรับพระเจ้านั้นพระองค์ทรงมองเราทุกคนที่จิตใจ ไม่ได้มองที่ร่างกายภายนอกของเรา…

Continue reading

“ให้เรามาอธิษฐานขอการเริ่มต้นใหม่จากพระเจ้ากันเถอะ”

พระวจนะของพระเจ้าทรงสอนเราทั้งหลายดังนี้ว่า “ถ้าเขาทั้งหลายกระทำบาปต่อพระองค์ (เพราะไม่มีมนุษย์สักคนหนึ่งซึ่งมิได้กระทำบาป) และพระองค์ทรงกริ้วต่อเขา และพระองค์ทรงมอบเขาไว้กับศัตรูเขาจึงถูกจับไปเป็นเชลยยังแผ่นดินหนึ่งไม่ว่าไกลหรือใกล้ แต่ถ้าเขาสำนึกผิดในใจในแผ่นดิน ซึ่งเขาได้ถูกจับไปเป็นเชลยและได้กลับใจ และได้ทำการวิงวอนต่อพระองค์ในแผ่นดินที่เขาไปเป็นเชลย ทูลว่า “ข้าพระองค์ทั้งหลายได้กระทำบาป และได้ประพฤติชั่วร้ายและอย่างอธรรม” ถ้าเขาทั้งหลายกลับมาหาพระองค์ด้วยสุดจิตสุดใจของเขา ในแผ่นดินที่เขาไปเป็นเชลย ที่ซึ่งศัตรูกวาดเขาไปเป็นเชลย และอธิษฐานต่อพระองค์ตรงต่อแผ่นดินของเขา ซึ่งพระองค์พระราชทานแก่บรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย คือเมืองซึ่งพระองค์ได้ทรงเลือกสรรไว้ และพระนิเวศซึ่งข้าพระองค์ได้สร้างไว้ในพระนามของพระองค์  2 พงศาวดาร 6:36-38 วันนี้ใคร่ให้เรามาอธิษฐานขอการเริ่มต้นใหม่จากพระเจ้าด้วยกันเถิด สรรเสริญพระเจ้าพระบิดาผู้ทรงประทานโอกาสแห่งการเริ่มต้นใหม่แก่ผู้มีใจสำนึกผิดและกลับใจใหม่เสมอ ข้าแต่พระเจ้า ในเวลานี้ข้าพระองค์ได้กระทำความผิดพลาดในชีวิตและได้กระทำความผิดบาปต่อพระองค์และต่อผู้อื่น ข้าพระองค์สำนึกได้และเข้ามาเพื่อสารภาพทูลขอพระเมตตาจากพระองค์ ขอพระองค์ทรงประทานอภัยแก่ข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงประทานการเริ่มต้นใหม่ชีวิตใหม่ในพระองค์ และขอพระองค์ทรงเมตตานำข้าพระองค์กลับมาอยู่ในแผ่นดินของพระองค์อีกครั้งด้วยเถิด ข้าพระองค์ทูลขอพระเมตตาต่อพระองค์ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า…

Continue reading

“บ้านและครอบครัวที่อบอุ่น”

วิถีชีวิตของบ้านและครอบครัววันนี้กำลังเปลี่ยนไป วิถีชีวิตที่เคยเป็นมาตั้งแต่ตอนเป็นเด็กจนกระทั่งวันนี้ สิ่งดีๆ แบบครอบครัวไทยหลายอย่างได้เปลี่ยนไปด้วย ซึ่งก็มีผลทำให้การดำเนินชีวิตของทุกคนในครอบครัวก็ต้องปรับเปลี่ยนสภาพไปด้วยเช่นกัน เมื่อก่อนจากครอบครัวที่เคยอบอุ่นอยู่กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาในเวลาอาหาร เวลาหลังอาหารที่ใช้โอกาสในการพูดคุยกันระหว่างคนในบ้านได้เปลี่ยนไปตามวันเวลา ที่ต่างไปจากบรรยากาศแบบเดิมๆ จนไม่เหลืออยู่อีกแล้ว             ผมจำได้สมัยเป็นเด็กถึงเวลาอาหารทุกคนจะอยู่กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา หลังอาหารก็จะมานั่งรวมกันพูดคุยในสารพัดเรื่องราวที่แต่ละคนได้ผ่านพบมาในวันนั้น หากเป็นปัญหาก็ช่วยกันออกความคิดอ่านแก้ไขเท่าที่แต่ละคนจะทำได้ สุดท้ายพ่อก็จะเป็นคนสรุปก่อนที่จะแยกย้ายไปทำธุระส่วนตัวก่อนเข้านอน ครอบครัวเราทำอย่างนี้เป็นประจำไม่เคยขาด และก็ส่งผลต่อจิตใจและสร้างความอบอุ่นให้กับทุกคนได้เป็นอย่างดี หากมีเหตุการณ์ที่เข้ามากระทบกับคนในครอบครัวเมื่อใด ทุกคนก็จะช่วยกันแก้ไขปกป้องราวกับว่าทุกคนเป็นกายอันเดียวกัน เมื่ออวัยวะอันหนึ่งเจ็บอวัยวะอื่นๆ ก็พลอยได้รับผลกระทบไปด้วยเช่นกัน นี่คือสิ่งที่สร้างความอบอุ่นความผูกพันที่นำไปสู่ความเอื้อเฟื้อต่อกันและกันของครอบครัวแบบไทยๆ สมัยก่อนโน้น             แม้ว่าแต่ละคนจะแยกย้ายไปตามวิถีชีวิตของการดำเนินชีวิตในหน้าที่การงานก็ตาม แต่ความผูกพันและห่วงใยไม่ได้ขาดไปจากใจของแต่ละคน เวลามีสุขหรือทุกข์เราก็มักจะส่งข่าวคอยถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกันอยู่เสมอไม่เคยขาด ให้กำลังใจอธิษฐานเผื่อกันและกันเสมอ เพราะโดยรากฐานของความเชื่อศรัทธาในพระเจ้าที่ทุกคนมีอยู่นั้นคือหลักประกันที่เรามั่นใจ และวางใจอยู่เสมอว่าสิ่งนี้คือหลักประกันแห่งความอยู่รอดปลอดภัยของเราทุกคน ทั้งหมดที่กล่าวมานั้นคือวิถีชีวิตครอบครัวที่มีความอบอุ่นและมีความผูกพันในครอบครัวสมัยก่อน…

Continue reading

“มาอธิษฐานขอพระเจ้าทรงเปลี่ยนจิตใจที่แข็งกระด้างของเราให้เป็นใจยำเกรงพระองค์กันเถอะ”

พระวจนะของพระเจ้าทรงสอนเราทั้งหลายดังนี้ว่า “คนที่เกรงกลัวอยู่เสมอก็ได้รับพร แต่บุคคลที่ทำใจตนให้กระด้างจะตกในความลำบากยากเย็น” สุภาษิต 28:14 วันนี้ใคร่ให้เรามาอธิษฐานขอพระเจ้าทรงเปลี่ยนจิตใจที่แข็งกระด้างของเราให้เป็นใจยำเกรงพระองค์กันเถิด ข้าแต่พระเจ้าพระบิดา ในธรรมชาติบาปของข้าพระองค์ทั้งหลายนั้นข้าพระองค์เป็นคนแข็งกระด้าง ในชีวิตของข้าพระองค์นั้นมักสำแดงการขัดขืน ดื้อรั้น มักไม่ยอมกระทำตาม ไม่ยอมรับ แข็งกระด้าง ดื้อดึง ไม่ยอมปฏิบัติตาม คำสั่งสอน คำแนะนำของผู้อื่นโดยคิดว่าตนเองดีที่สุด จึงเป็นเหตุให้ข้าพระองค์มีจิตใจที่แข็งกระด้าง ในที่สุดข้าพระองค์ก็ต้องเผชิญกับความยากลำบาก ข้าแต่พระเจ้า ในเวลานี้ข้าพระองค์สำนึกได้แล้วว่าพระองค์ทรงพอพระทัยบุคคลที่มีใจอ่อนน้อม เชื่อฟัง และยำเกรงพระองค์จะได้รับการอวยพรจากพระองค์ แม้เขาจะเผชิญกับความยากลำบากพระองค์จะทรงช่วยเขาให้ผ่านพ้นไปได้เสมอ ข้าแต่พระองค์เจ้า ขอพระองค์ทรงโปรดเมตตานำข้าพระองค์กลับมาสู่เส้นทางแห่งพระพรของพระองค์อีกครั้งด้วยเถิด ข้าพระองค์กราบทูลต่อพระองค์ด้วยความยำเกรงสุดชีวิตต่อพระองค์ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

Continue reading

“ชีวิตที่มีความสุข”

ถ้าจะถามว่าเราอยากจะมีชีวิตในโลกนี้อย่างไร? ทุกคนก็คงจะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “อยากอยู่อย่างมีความสุข” ซึ่งคงไม่มีใครอยากจะอยู่อย่างมีความทุกข์แน่นอน สรุปได้ว่า ทุกคนอยากจะอยู่ในโลกนี้อย่างมีความสุข และถ้าจะถามอีกว่า แล้ววันนี้ทุกคนอยู่อย่างมีความสุขตามที่ตั้งความหวังไว้หรือไม่ อย่างไร? คำตอบก็คือ ชีวิตไม่ได้มีแต่เพียงความสุขตามที่ต้องการเพียงอย่างเดียว ยังมีความทุกข์เข้ามาบั่นทอนความสุขให้หมดไปอีกด้วย ที่หนักไปกว่านั้น มีบางคนไม่เคยรู้จักคำว่าความสุขเลย เพราะชีวิตมีแต่ความทุกข์อยู่ตลอดเวลา ส่วนบางคนก็พอจะมีความสุขบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะมีแต่ความทุกข์เสียมากกว่า บางคนจะมีทั้งสุขหรือทุกข์คละเคล้ากันไป เคยคิดไหมว่า ทำไมชีวิตถึงได้เป็นอย่างนี้ ทำไมความสุขที่เราปรารถนามากกว่าสิ่งอื่นใดจึงได้บ้างไม่ได้บ้าง เป็นความสุขที่ขาดๆ หายๆ ได้มาเพียงชั่วครู่ชั่วยามแล้วก็หายไป ในขณะเดียวกันความทุกข์ที่เราไม่ต้องการกลับวิ่งเข้ามาสู่ชีวิตของเราครั้งแล้วครั้งเล่าไม่มีหยุดหย่อน ก็จะบอกว่าเราไม่มีความสุขนั้นก็เพราะเราไม่ได้แสวงหาอย่างจริงจัง อันนี้ก็คงไม่ใช่ เพราะทุกคนต่างดิ้นรนแสวงหาความสุขด้วยกันทั้งนั้น ตั้งแต่ตื่นนอนจนถึงเข้านอน งานของเราก็คือออกไปหาความสุขมาให้กับตัวเองและให้กับครอบครัว…

Continue reading