“คนดี คนเก่ง”
ถ้าจะต้องเลือกใครสักคนมาเป็นเพื่อน คุณจะเลือกใครดีระหว่างคนดีกับคนเก่ง คำตอบก็อาจจะเป็นต้องเลือกคนดี แล้วถ้าจะถามอีกว่าคุณจะเลือกใครมาช่วยงาน ระหว่างคนดีกับคนเก่ง คำตอบก็อาจจะเปลี่ยนไปว่า ต้องการทั้งคนดีและคนเก่ง แต่ถ้าเลือกทั้งคนดีและคนเก่งไม่ได้ เลือกได้เพียงคนเดียว คุณก็คงจะเลือกคนดีไว้ก่อน เพราะคนดีสอนให้เก่งงานนั้นง่ายกว่าสอนคนเก่งให้เป็นคนดี เพราะคนเก่งมักจะทะนงตัวไม่ยอมฟังใครง่ายๆ คนดีเป็นที่ต้องการของทุกวงการ แม้แต่คนที่ไม่ดียังต้องการคนดี ถ้าจะถามว่าจะเลือกใครดี คนดีคือคนที่ไม่เคยทำความผิดหรือไม่ ถ้าเป็นอย่างนี้ก็บอกได้เลยว่าโลกนี้คงไม่มีคนดีสักคนเดียว เพราะเป็นไปไม่ได้ที่คนเราจะไม่ทำความผิดเลยทั้งกายวาจาและใจ ดังนั้น คนดีที่ว่าก็คงจะเป็นคนที่เคยทำผิดแล้วรู้สึกสำนึกผิด เสียใจในความผิดแล้วแก้ไขในสิ่งที่ผิด ตั้งใจเริ่มต้นใหม่อย่างจริงจัง คนดีจึงเป็นคนที่เห็นคุณค่าและความสำคัญของคุณธรรม จริยธรรม และมุ่งมั่นปฏิบัติตามอย่างไม่มีวันอ่อนระอา นี่คือคนดีที่เราทุกคนต้องการ แต่ในโลกแห่งความเป็นจริงไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด เพราะโลกแห่งความเป็นจริงยึดผลประโยชน์แห่งตนมากกว่า “ความดี”…
