“อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน”
“จงอย่าไว้วางใจใครสักคนในโลกนี้ เพราะแม้แต่เงาของคุณเองยังหนีจากคุณเมื่อคุณอยู่ในความมืด” เป็นอีกหนึ่งข้อคิดคำคมที่เตือนใจเราได้เป็นอย่างดี สำหรับเรื่องความไว้วางใจ เพราะหากเราวางใจใครสักคนที่คิดว่าเขาเป็นคนดี แต่แล้ววันหนึ่งเขากลับทำให้เราผิดหวังขึ้นมา ความเจ็บปวดใจก็จะเกิดขึ้นกับเราอย่างไม่ต้องสงสัย จะเจ็บมากเจ็บน้อยอย่างไรมันก็ขึ้นอยู่กับว่าเราวางใจเขามากแค่ไหนเพียงไร ด้วยเหตุนี้ภาษิตโบราณท่านจึงย้ำเตือนเราตลอดมาว่า “อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน” ทำไมเราต้องระมัดระวังในการไว้วางใจ “คน” ดูคำตอบจากพระวจนะธรรมคัมภีร์จะบอกเหตุผลไว้อย่างชัดเจนว่า “จิตใจมนุษย์โกงเกินบรรดาทุกสิ่งและชั่วร้ายกาจนัก” (เยเรมีย์ 17:9) นี่คือสาเหตุสำคัญที่เราจะไว้วางใจคนแบบง่ายๆ โดยไม่ดูให้รอบคอบเสียก่อน ดูกันนานๆ จนกว่าเราจะรู้จักตัวตนของคนๆ นั้นอย่างถ่องแท้ แล้วจึงค่อยให้ความไว้วางใจเขา ส่วนการดูคนให้ดีจนกว่าเราจะรู้แจ้งเห็นจริงได้ก็ต้องใช้เวลา อย่าด่วนสรุปเพียงเพราะเหตุผลผิวเผิน เพราะสิ่งดีในตัวคนที่เราเห็นอาจเป็นแค่หน้ากากที่ดูดีและสวยงามชิ้นหนึ่งเท่านั้น ส่วนตัวตนจริงนั้นถูกปิดซ่อนไว้ข้างใน ไม่ให้เราเห็นจึงต้องรอเวลาสักวันหนึ่งเขาจะเผลอแสดงตัวตนจริงออกมาให้เราเห็น เพราะไม่มีใครที่จะปิดซ่อนตัวตนจริงไว้ได้นาน…
