ยอห์น 13:31-35 – เมื่อเขาออกไปแล้ว พระเยซูจึงตรัสว่า “บัดนี้บุตรมนุษย์ได้รับเกียรติแล้ว และพระเจ้าทรงได้รับเกียรติเพราะบุตรมนุษย์ ถ้าพระเจ้าได้รับเกียรติเพราะพระองค์ท่าน พระเจ้าก็จะทรงประทานให้พระองค์ท่านมีเกียรติในพระองค์ท่านเอง และพระเจ้าจะทรงให้มีเกียรติเดี๋ยวนี้ ลูกเอ๋ย เรายังจะอยู่กับเจ้าทั้งหลายอีกขณะหนึ่ง เจ้าจะเสาะหาเราและดังที่เราได้พูดกับพวกยิวแล้ว บัดนี้เราจะพูดกับเจ้าคือ ‘ที่เราไปนั้นเจ้าทั้งหลายไปไม่ได้’ เราให้บัญญัติใหม่ไว้แก่เจ้าทั้งหลาย คือให้เจ้ารักซึ่งกันและกัน เรารักเจ้าทั้งหลายมาแล้วอย่างไร เจ้าจงรักกันและกันด้วยอย่างนั้น ถ้าเจ้าทั้งหลายรักกันและกัน ดังนี้แหละคนทั้งปวงก็จะรู้ได้ว่าเจ้าทั้งหลายเป็นสาวกของเรา”
จงฟังความเร่งด่วนในน้ำเสียงของพระเยซู ยูดาสเพิ่งออกผ่านประตูไปเพื่อทรยศพระองค์ พระเยซูทรงรู้ว่าอีกสองชั่วโมงข้างหน้าพวกทหารจะมาจับพระองค์และนำพระองค์ไปสู่ความตาย และองค์ทรงมีหลายอย่างเหลือเกินที่ทรงต้องการพูดกับสาวกของพระองค์
ดังนั้น พระองค์จึงทรงเริ่มด้วยสิ่งที่เข้าใจง่ายที่สุด แม้ทำได้ยากก็ตาม พระองค์ตรัสว่า “ให้เจ้ารักซึ่งกันและกัน เรารักเจ้าทั้งหลายมาแล้วอย่างไร เจ้าจงรักกันและกันด้วยอย่างนั้น ถ้าเจ้าทั้งหลายรักกันและกัน ดังนี้แหละคนทั้งปวงก็จะรู้ได้ว่าเจ้าทั้งหลายเป็นสาวกของเรา”
ตอนนี้นั่นคือสิ่งที่น่ากลัว เพราะลองคิดว่าพระเยซูทรงรักเรามากแค่ไหน เริ่มจากการเสด็จเข้ามาบังเกิดในโลกนี้ของพระองค์ พระเจ้าทรงรับสภาพทารกที่เป็นมนุษย์ ทรงเติบโตและดำเนินชีวิตท่ามกลางเรา พระองค์ทรงอุทิศทั้งชีวิตเพื่อดูแลผู้คนที่เดือดร้อน ทรงสั่งสอน รักษาโรค ให้อาหาร และใส่พระทัย แล้วลงท้ายด้วยการทรยศพระองค์และทรงรับความเจ็บปวดจนสิ้นพระชนม์บนกางเขน ไม่ใช่เพราะพระองค์ทรงสมควรได้รับ แต่เพราะนั่นเป็นเพียงทางเดียวที่พระองค์ทรงสามารถกู้เราจากการเป็นทาสมารของเราได้ พระองค์ทรงปลดปล่อยเราให้เป็นไทโดยความตายและการเป็นขึ้นมาของพระองค์ นั่นคือชนิดของความรักที่พระองค์ทรงกำลังพูดถึง
ข้าพเจ้ารู้ว่าไม่มีทางอื่นใดในโลกนี้ที่จะวัดความรักนั้นได้ แต่บางทีข้าพเจ้าไม่ต้องทำอย่างนั้นเพราะพระเยซูไม่ทรงคาดหวังให้เราทำด้วยกำลังของเราเอง พระองค์ทรงสัญญากับเราว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์จะทรงอยู่ในเราและผ่านทางเรา พระองค์จะทรงทำให้เราเป็น “พระคริสต์น้อย” เป็นบุตรของพระเจ้าผู้ซึ่งเรียนรู้ที่จะรักซึ่งกันและกัน และรักโลกในวิธีการที่พระเยซูทรงรักเรา และแม้ว่าเรายังอยู่ในวัยหัดเดินขณะที่เราเรียนรู้การเดินในความรัก แล้วเราก็หกล้มบ่อยๆ แต่พระองค์ทรงพยุงเราขึ้นอีกครั้งแล้วเริ่มต้นใหม่
หากพระเจ้าทรงอยู่ในข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าก็สามารถผ่อนคลายและยอมให้พระองค์ทรงทำการของพระองค์ พระองค์ทรงยกโทษให้ข้าพเจ้าทุกครั้งที่ข้าพเจ้าล้มลง และพระองค์ทรงมีความสุขเมื่อข้าพเจ้าทำสำเร็จแม้ในเรื่องเล็กน้อยที่สุดก็ตาม
เราอธิษฐาน: ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยข้าพระองค์ให้วางใจในพระองค์เมื่อพระองค์ทรงสอนข้าพระองค์ให้รัก ข้าพระองค์ไม่รู้วิธีการแต่พระองค์ทรงรู้ ขอทรงทำการผ่านข้าพระองค์ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- คุณรู้ได้อย่างไรว่าใครบางคนรักคุณหรือไม่
- ทำไมจึงเป็นการยากสำหรับเราที่จะรักคนจำนวนมากกว่าสองสามคน
- โดยส่วนตัวแล้วคุณรู้ได้อย่างไรว่าพระเยซูทรงรักและทรงต้องการให้คุณเป็นของพระองค์อย่างแท้จริงตลอดไป
© : Lutheran Hour Ministries
