ยอห์น 15:5-6ก – [พระเยซูตรัส] “เราเป็นเถาองุ่น ท่านทั้งหลายเป็นแขนง ผู้ที่เข้าสนิทอยู่ในเราและเราเข้าสนิทอยู่ในเขา ผู้นั้นก็จะเกิดผลมาก เพราะถ้าแยกจากเราแล้วท่านจะทำสิ่งใดไม่ได้เลย ถ้าผู้ใดมิได้เข้าสนิทอยู่ในเรา ผู้นั้นก็ต้องถูกตัดทิ้งเสียเหมือนแขนง แล้วก็เหี่ยวแห้งไป…”
ครั้งหนึ่งโรเบิร์ต ฟรอสต์ให้นิยาม “บ้าน” ไว้ว่า “เป็นสถานที่เมื่อคุณมาถึง คนที่นั่นก็รับคุณเข้าไปข้างใน” นี่มาจากบทกวีของเขาที่ชื่อว่า “ความตายของคนรับจ้าง” ซึ่งเล่าถึงเรื่องราวของสิลาส คนงานในไร่ที่ไร้ความรับผิดชอบซึ่งไปนู่นมานี่ตามใจชอบของตน เขาทำงานเพื่อให้พอที่จะซื้อบุหรี่สูบ จากนั้นก็หายตัวไปโดยไม่แจ้ง และไม่สนใจชาวนาที่อาศัยแรงงานเขาอยู่ แต่ตอนนี้สิลาสกำลังจะตาย เขาจึงลากร่างใกล้ตายที่น่าสงสารของเขากลับไปที่ฟาร์มด้วยความหวังว่าจะหาที่พักอันปลอดภัย ชาวนาไม่พอใจ แต่ภรรยาของเขารู้สึกสงสารสิลาส เธอบอกว่าในที่สุดแล้วสิลาสก็กลับบ้าน ชาวนาไม่พอใจกับคำนิยามที่ไม่ชัดเจนของคำว่า “บ้าน” นี้ เขาเองละเลยแม้แต่จะรวมเอาสิลาสคนแก่ที่เกียจคร้านเข้าไว้ เขาพูดคำนิยามที่น่าเบื่อนี้ออกมาด้วยความแดกดันเล็กน้อยว่า ฉันเดาว่าเขาคงกลับ “บ้าน” ถ้าเป็นสถานที่ซึ่งคุณต้องไปที่นั่น และเขาต้องรับคุณเข้าไป”
พระเยซูทรงเรียกเราให้มาอาศัยในพระองค์และอยู่ในพระองค์ ในเวลาเดียวกัน พระองค์ตรัสความจริงกับเราว่า หากเราไม่อยู่ในพระองค์ เราก็จะถูกตัดขาด ถูกโยนทิ้งเหมือนกิ่งไม้แห้ง และถูกเผาในกองไฟ พระเยซูทรงมอบพระองค์เองแก่เราในฐานะความจริงที่จะรับเราไว้ ชาวนาในบทกวีพูดความจริง ในโลกนี้การกระทำมีผลที่ตามมา คุณต้องทำงานหากิน หากคุณไม่ซื่อสัตย์ต่อผู้อื่น หากคุณมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเองเท่านั้น คุณก็สมควรที่จะถูกตัดขาดและอยู่คนเดียว นั่นคือความจริง แต่สิลาสไม่ต้องการความจริง เขาแค่ต้องการให้คนอื่นยอมรับเขา และแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น บางคนต้องการความจริงเท่านั้น แต่บางคนต้องการเพียงแค่ได้รับการยอมรับ แต่พระเยซูทรงให้เราทั้งสองอย่าง
หากเราต้องการให้พระเยซูรับเราเข้าโดยปราศจากความจริง เราก็จะพยายามใช้พระองค์เหมือนลุงที่ร่ำรวย แต่ความจริงก็คือ เราถูกสร้างมาเพื่อดำเนินชีวิตในการสนทนาที่ให้ชีวิตกับพระองค์ เพื่อดำเนินชีวิตตามพระวจนะของพระองค์ ไม่ใช่แค่สิ่งที่พระองค์ประทานให้เท่านั้น หากไม่มีการฟังพระวจนะของพระเจ้าและไม่สนองตอบด้วยการอธิษฐาน เราก็จะเหี่ยวเฉาและตายไป พระเจ้าทรงทราบเรื่องนี้เกี่ยวกับเรา พระองค์ทรงส่งพระวาทะของพระองค์มาเป็นมนุษย์เพื่อเรา เพื่อถูกตรึงกางเขนและคืนพระชนม์เพื่อเรา พระเยซูคือพระวาทะ (วจนะ) นั้นจากพระเจ้า และแม้ว่าเราจะทำผิดต่อพระองค์ พระองค์ก็ยังทรงเป็นความจริงที่นำเราเข้ามา ไม่ใช่เหมือนบ้านพักชั่วคราว แต่เป็นการสนทนาที่ให้ชีวิต แม้ว่าเราจะไม่สมควรได้รับสิ่งนี้ แต่พระองค์ก็ยังเชิญชวนเราให้กลับมาสนทนาอีกครั้ง
ในบทกวีของโรเบิร์ต ฟรอสต์ ความจริงเกี่ยวกับบ้านปรากฏชัดผ่านการสนทนา ชาวนาไม่ยอมให้ใครมาใช้บริการเหมือนเป็นบริการบ้านพักชั่วคราว ดังนั้น ภรรยาของเขาจึงแก้ไขคำจำกัดความดังกล่าว บางครั้งบ้านอาจดูเหมือนเป็นที่พักสุดท้ายของเราเพียงเพราะเราไม่อาจหามันมาได้ เธอกล่าวว่าบ้านคือ “สิ่งที่เราไม่สมควรได้รับ”
เราอธิษฐาน: องค์พระเยซูเจ้า พระวาทะแห่งพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ ขอทรงอยู่ในเราเพื่อเราจะอยู่ในพระองค์ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
1.ถ้าคุณต้องเลือก คุณน่าจะชอบอะไรมากกว่ากัน ระหว่างพระคุณที่ไม่มีความจริง หรือความจริงที่ไม่มีพระคุณ
2.อะไรที่ช่วยคุณในแต่ละวันให้อยู่ในพระวาทะแห่งพระคุณและความจริงของพระเจ้า
3.คุณสามารถเชิญชวนคนอื่นๆ อย่างไรให้เข้าสู่การสนทนาที่มีชีวิตกับพระเยซู
© : Lutheran Hour Ministries
