กิจการ 2:1-8, 11ข, 14ก, 16-17ก, 21 – เมื่อวันเทศกาลเพ็นเทคอสต์มาถึง จำพวกศิษย์จึงรวมอยู่ในที่แห่งเดียวกัน ในทันใดนั้นมีเสียงมาจากฟ้าเหมือนเสียงพายุกล้าสั่นก้องทั่วตึกที่เขานั่งอยู่นั้น มีเปลวไฟสัณฐานเหมือนลิ้นปรากฏแก่เขากระจายอยู่บนเขาสิ้นทุกคน เขาเหล่านั้นก็ประกอบด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ จึงตั้งต้นพูดภาษาอื่นๆ ตามที่พระวิญญาณทรงโปรดให้พูด มีพวกยิวจากทุกประเทศทั่วใต้ฟ้าซึ่งเป็นผู้เกรงกลัวพระเจ้ามาอยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม เมื่อมีเสียงอย่างนั้นเขาจึงพากันมา และฉงนสนเท่ห์เพราะต่างคนต่างได้ยินเขาพูดภาษาของตัว คนทั้งปวงจึงประหลาดและอัศจรรย์ใจพูดว่า “ดูแน่ะ คนทั้งหลายที่พูดกันนั้นเป็นชาวกาลิลีทุกคนไม่ใช่หรือ เหตุไฉนเราทุกคนได้ยินเขาพูดภาษาของบ้านเกิดเมืองนอนของเรา … เราทั้งหลายต่างก็ได้ยินคนเหล่านี้กล่าวถึงมหกิจของพระเจ้าตามภาษาของเราเอง” … ฝ่ายเปโตรได้ยืนขึ้นกับอัครทูตสิบเอ็ดคน และได้กล่าวแก่คนทั้งปวงด้วยเสียงอันดังว่า “ท่านชาวยูเดียและบรรดาคนที่อยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม … แต่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตามคำซึ่งโยเอลผู้เผยพระวจนะได้กล่าวไว้ว่า ‘พระเจ้าตรัสว่าในวาระสุดท้าย เราจะเทฤทธิ์เดชแห่งพระวิญญาณของเราโปรดประทานแก่มนุษย์ทั้งปวง … และจะเป็นเช่นนี้คือ ทุกคนซึ่งได้ออกพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะรอด’”
นี่เป็นเรื่องที่น่าทึ่งสำหรับข้าพเจ้าเมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่หอบาเบลกับที่เพนเทคอสต์ ที่หอบาเบลผู้คนทำบาป พระเจ้าจึงทรงทำให้ภาษาของเขาสับสนเพื่อจะได้ไม่รวมกลุ่มกันต่อไป ซึ่งส่งผลให้เขากระจายออกไปทั่วแผ่นดินโลก
ตอนนี้ที่เหตุการณ์เพนเทคอสต์ พระเจ้าทรงทำการอัศจรรย์เพื่อให้ทุกคนเข้าใจคำสอนของพระเยซูในภาษาของเขาเอง และคำสอนนั้นนำเขามาร่วมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในฐานะผู้คนที่วางใจในพระเยซู แม้ว่าเขามาจากหลายชาติ แต่ตอนนี้เขาเป็นหนึ่งเดียวกันในพระเยซูพระผู้ช่วยให้รอดของเรา ผู้ทรงเจ็บปวด สิ้นพระชนม์และคืนพระชนม์อีกครั้งเพื่อนำเราทั้งหลายกลับไปหาพระเจ้า
แต่นั่นไม่เชิงเป็นการพลิกกลับทั้งหมด ใช่ไหม เพราะพระเจ้าไม่ทรงนำภาษาต่างๆ ออกไป แต่พระองค์ทรงปล่อยให้ภาษาเหล่านั้นอยู่คู่กับวัฒนธรรม ประเทศ และธรรมเนียมซึ่งเติบโตไปด้วยกัน แต่พระองค์ทรงส่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ลงมาดูเพื่อให้คำสอนของพระเยซูเป็นที่เข้าใจของผู้คนแม้เขามีความแตกต่างกัน และแม้กระทั่งทุกวันนี้ มิชชันนารีของเราก็เรียนรู้ภาษาและวัฒนธรรมใหม่เพื่อให้เขาสามารถนำเรื่องราวของพระเยซูไปยังสุดปลายแผ่นดินโลก
สำหรับข้าพเจ้าแล้วดูเหมือนว่าพระเจ้าไม่ทรงต้องการสูญเสียอะไรทั้งสิ้น แม้กระทั้งสิ่งที่ครั้งแรกเกิดขึ้นจากผลของการพิพากษาก็ตาม ความหลากหลายของเชื้อชาติมนุษย์เพิ่มสง่าราศีของพระเยซูในวันสุดท้าย จากนั้น เราทั้งหลายที่เป็นคนของพระเยซูจะเป็นเหมือนที่ยอห์นบรรยายไว้ในหนังสือวิวรณ์ว่า “คนมากมายเหลือคณนามาจากทุกเผ่าพันธุ์ ทุกชาติทุกภาษา คนเหล่านั้นสวมเสื้อสีขาว ถือใบตาลยืนอยู่หน้าพระที่นั่ง และต่อพระพักตร์พระเมษโปดก คนเหล่านั้นร้องเสียงดังว่า “ความรอดขึ้นอยู่กับพระเจ้าของเราผู้ประทับบนพระที่นั่ง และขึ้นอยู่กับพระเมษโปดก” (วิวรณ์ 7:9ข-10)
เราอธิษฐาน: องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอให้เรื่องราวที่พระองค์ทรงช่วยเราให้รอดได้กระจายไปทั่วทุกภาษาและทุกกลุ่มคนในโลก อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- คุณชอบความหลากหลายหรือไม่ เพราะอะไร
- คุณคิดว่าเพราะเหตุใดพระเจ้าจึงไม่ทรงให้เราทั้งหลายมีภาษาเดียวกันอีก
- มีอะไรบ้างที่คริสเตียนทั้งหมดมีเหมือนกันนอกเหนือจากภาษา ชาติ หรือพื้นเพ
© : Lutheran Hour Ministries
