โยบ 1:8-12ก – และพระเจ้าตรัสกับซาตานว่า “เจ้าได้ไตร่ตรองดูโยบผู้รับใช้ของเราหรือไม่ ว่าในแผ่นดินโลกไม่มีใครเหมือนเขา เป็นคนดีรอบคอบและเที่ยงธรรม เกรงกลัวพระเจ้าและหันเสียจากความชั่วร้าย” แล้วซาตานทูลตอบพระเจ้าว่า “โยบยำเกรงพระเจ้าเปล่าๆ หรือ พระองค์มิได้ทรงกั้นรั้วรอบตัวเขา และครัวเรือนของเขา และทุกสิ่งที่เขามีอยู่เสียทุกด้านหรือ พระองค์ได้ทรงอำนวยพระพรงานน้ำมือของเขา และฝูงสัตว์ของเขาได้ทวีขึ้นในแผ่นดิน แต่ขอยื่นพระหัตถ์เถิด และแตะต้องสิ่งของทั้งสิ้นที่เขามีอยู่ และเขาจะแช่งพระองค์ต่อพระพักตร์พระองค์” และพระเจ้าตรัสกับซาตานว่า “ดูเถิด บรรดาสิ่งที่เขามีอยู่ก็อยู่ในอำนาจของเจ้า …”
ดาเนียล เพื่อนของข้าพเจ้าเล่าให้ฟังว่าเขาเคยผ่านประสบการณ์ที่คล้ายกับของโยบเมื่อครั้งที่เขาเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย
เขาใช้ชีวิตในเทพนิยายเมื่อแสงสว่างริบหรี่ โลกของเขาพังทลาย ทุกอย่างแตกสลาย อาจารย์ที่ปรึกษาแนะแนวในโรงเรียนของเขารู้ว่าดาเนียลเป็นคริสเตียน ดังนั้น อาจารย์จึงหนุนใจให้ดาเนียลอ่านหนังสือโยบ แต่ไม่ใช่เพราะต้องการเสริมสร้างความเชื่อของดาเนียล แต่ต้องการทำลายความเชื่อของเขาต่างหาก เขาต้องการพบหน้าดาเนียลด้วยความทุกข์ทรมานที่ไร้เหตุผลของโลกและความเงียบที่เย็นชาของพระเจ้า เขาต้องการให้ดาเนียลสาปแช่งพระเจ้าในความมืดและปฏิเสธพระองค์ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาแนะนำให้ดาเนียลอ่านโยบ
คืนหนึ่ง ดาเนียลทำตามคำแนะนำของอาจารย์ เขาอ่านหนังสือโยบทั้งเล่มตั้งแต่ต้นจนจบทั้ง 42 บทในคราวเดียว มีข้อความจากอีกส่วนหนึ่งของพระคัมภีร์เดิมที่ให้ความกระจ่าง ซึ่งกล่าวว่าผู้คนจะมองเห็นในพระเจ้าถึงสิ่งที่เขานำมาหาพระเจ้า สำหรับคนคดโกง พระเจ้าดูเหมือนคดเคี้ยว สำหรับคนหยิ่งยโส พระเจ้าดูเหมือนสัตว์ประหลาด แต่สำหรับผู้ที่ต้องการความเมตตา พระเจ้าทรงแสดงว่าพระองค์เองทรงเมตตา สำหรับคนที่พังทลาย พระเจ้าคือพระผู้ช่วยให้รอด (ดู 2 ซามูเอล 22:26-28) คืนนั้น ดาเนียลไปหาพระเจ้าในความมืดมิดของโยบในสภาพที่แตกสลาย เขามารับบัพติศมาในความทุกข์ ความตาย และการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซู ดาเนียลนั่งอยู่ในความมืดมิดข้างๆ โยบ โดยมีเพียงแสงสว่างเล็กน้อยของพระคริสต์ และเขากล่าวว่าแสงสว่างนั้นช่วยรักษาความเชื่อของเขาไว้ได้
หนังสือโยบไม่ใช่หนังสืออ่านเล่น แต่คริสเตียนอ่านโยบในแสงสว่างของพระคริสต์ แสงสว่างของพระเยซูไม่ได้ช่วยขจัดความลึกลับทั้งหมดของหนังสือให้เรา เราอ่านโยบและยังคงเผชิญกับความมืด ทำไมพระเจ้าจึงทรงยอมให้ความทุกข์ทรมานเช่นนี้เกิดขึ้นกับบางคนแต่ไม่เกิดขึ้นกับคนอื่น ทำไมพระเจ้าจึงมักเงียบเมื่อเราเจ็บปวด ทำไมพระเจ้าจึงไม่ทรงทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ในตอนนี้ เราไม่รู้ว่าคำตอบคืออะไร เรารู้เพียงว่าใครคือคำตอบ เรารู้ว่าใครพบเราเมื่อโลกของเราแตกสลายและไร้แสงสว่าง เรารู้ว่าพระเยซูทรงทำอะไรเพื่อเราบนไม้กางเขน ดังนั้น เราจึงเชื่อว่าหากความรักของพระเจ้าสามารถส่องแสงในวันที่มืดมนที่สุด ในความทุกข์ทรมานและการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูแล้ว ในที่สุดในสักวันหนึ่งความรักของพระองค์จะทะลุผ่านเงาแห่งความสงสัยอื่นๆ เมื่อพระเยซูเสด็จกลับมาเพื่อปลุกคนตายและฟื้นฟูการสูญเสียของเรา และตอนนี้ พระองค์ประทับอยู่กับเราในความมืด ตอนนี้ พระเยซูทรงเป็นแสงสว่างเพียงพอที่เราจะดำเนินชีวิตอยู่ได้
เราอธิษฐาน: พระเยซูที่รัก ขอทรงให้ข้าพระองค์เห็นหนทางเมื่อความมืดเข้ามา อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- คุณเคยมีประสบการณ์เหมือนโยบหรือไม่ คุณจัดการอย่างไร
- อะไรคือความแตกต่างระหว่างการรู้ว่าคำตอบคือ “อะไร” กับรู้ว่าคำตอบคือ “ใคร”
- คุณสามารถจัดเวลาสองชั่วโมงครึ่งเพื่ออ่านหรือฟังหนังสือโยบทั้งหมดได้เมื่อไหร่ ข้อความตอนใดจากพันธสัญญาใหม่ที่อาจช่วยส่องทางให้คุณผ่านความมืดมนของโยบได้
© : Lutheran Hour Ministries
