ฮีบรู 11:17ก, 19ก, 20-21ก, 23ก, 24-25ก, 29ก, 12:1-3 – เพราะอับราฮัมมีความเชื่อ ฉะนั้นเมื่อท่านถูกลองใจ ท่านจึงได้ถวายอิสอัคเป็นเครื่องบูชา … ท่านเชื่อว่าพระเจ้าทรงฤทธิ์สามารถชุบคนตายให้ฟื้นได้ … เพราะอิสอัคมีความเชื่อจึงได้ขอพรให้แก่ยาโคบและเอซาว สำหรับเหตุการณ์ซึ่งจะเกิดขึ้นในภายหน้า เพราะยาโคบมีความเชื่อ ฉะนั้นเมื่อจะตายจึงได้อวยพรแก่บุตรทั้งสองของโยเซฟ … เพราะความเชื่อ ฉะนั้นเมื่อโมเสสเกิดมา บิดามารดาจึงได้ซ่อนท่านไว้ถึงสามเดือน … เพราะความเชื่อ เมื่อโมเสสโตแล้วท่านไม่ยอมให้ใครเรียกท่านว่า เป็นบุตรของธิดากษัตริย์ฟาโรห์ ท่านเลือกการร่วมทุกข์กับชนชาติของพระเจ้า … เพราะความเชื่อ พวกอิสราเอลจึงเดินข้ามทะเลแดงเหมือนกับว่าเดินบนดินแห้ง … เหตุฉะนั้นเมื่อเรามีพยานพรั่งพร้อมอยู่รอบข้างเช่นนี้แล้ว ก็ขอให้เราละทิ้งทุกอย่างที่ถ่วงอยู่ และบาปที่เกาะแน่น ขอให้เราวิ่งแข่งด้วยความเพียรพยายาม ตามที่ได้กำหนดไว้สำหรับเรา หมายเอาพระเยซูเป็นผู้บุกเบิกความเชื่อ และผู้ทรงทำให้ความเชื่อของเราสมบูรณ์ พระองค์ได้ทรงอดทนต่อกางเขน เพื่อความรื่นเริงยินดีที่ได้เตรียมไว้สำหรับพระองค์ ทรงถือว่าความละอายนั้นไม่เป็นสิ่งสำคัญและพระองค์ได้ประทับ ณ เบื้องขวาพระที่นั่งของพระเจ้า ท่านทั้งหลายจงคิดถึงพระองค์ผู้ได้ทรงยอมทนต่อคำคัดค้านของคนบาป เพื่อว่าท่านทั้งหลายจะได้ไม่รู้สึกท้อถอย
จำได้ไหมตอนมัธยมต้นที่เราเคยต้องสอบวัดสมรรถภาพร่างกายทุกด้าน ข้าพเจ้าเกลียดการสอบที่ต้องวิ่งเป็นไมล์ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ปกติข้าพเจ้าจะรั้งท้าย เพื่อนทั้งห้องต้องรอ ข้าพเจ้าวิ่งช้ากว่าคนรองสุดท้ายห้าถึงสิบนาที ช่างน่าอายจริงๆ! ตอนนั้นข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนกำลังจะตาย พยายามอย่างหนักเพื่อไปให้ถึงเส้นชัย ข้าพเจ้าทำได้แค่จินตนาการว่าคนที่รักข้าพเจ้าที่สุดในโลกกำลังยืนอยู่ตรงนั้น คอยผลักดันข้าพเจ้าอยู่ ใช่ แน่นอน ข้าพเจ้านึกถึงพระเยซู
หลายปีต่อมาเราพบว่าข้าพเจ้าเป็นโรคหอบหืดและข้อต่อไม่แข็งแรง ไม่แปลกใจเลยที่ข้าพเจ้าทำได้ไม่ดีนัก! แต่การที่ข้าพเจ้าทำสำเร็จได้ทั้งหมดนี้เป็นเพราะพระเยซู เพราะแม้แต่เต่าที่ป่วยอย่างข้าพเจ้าก็จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไปหาพระองค์ผู้ทรงรักข้าพเจ้า! และนั่นก็เป็นความจริงในชีวิตประจำวันของข้าพเจ้าเช่นกัน
นั่นคือ สิ่งที่ผู้เขียนหนังสือฮีบรูกำลังทำอยู่ ท่านกำลังกระตุ้นเตือนเราให้ “วิ่งแข่งด้วยความเพียรพยายาม ตามที่ได้กำหนดไว้สำหรับเรา หมายเอาพระเยซูเป็นผู้บุกเบิกความเชื่อ” นี่เป็นหนทางเดียวที่เราจะผ่านพ้นปัญหาบางอย่างไปได้ ไม่ว่าจะยากลำบากเพียงใด หากเรามองดูความท้าทายที่เราต้องเผชิญ เราอาจจะยอมแพ้ แต่ด้วยสายตาของเราที่มองไปยังพระองค์ผู้ทรงรักเรา เราจะสำเร็จและเราจะได้อยู่กับพระองค์ และใครจะขออะไรที่ดีไปกว่านี้อีกเล่า
ตอนนั้นข้าพเจ้าไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องนี้ แต่พระเยซูเองก็ทรงทำสิ่งเดียวกันนี้ในทางกลับกัน ดังที่ข้อความนี้กล่าวไว้ว่า “พระเยซู…พระองค์ได้ทรงอดทนต่อกางเขนเพื่อความรื่นเริงยินดีที่ได้เตรียมไว้สำหรับพระองค์ ทรงถือว่าความละอายนั้นไม่เป็นสิ่งสำคัญ” ขณะที่พระองค์กำลังทรงทนทุกข์ทรมานอยู่นั้น พระเยซูก็ทรงเพ่งพระเนตรไปยังสิ่งที่พระองค์ทรงปรารถนาด้วยสุดพระทัย สิ่งนั้นคืออะไร สิ่งนั้นก็คือคุณ คุณ ข้าพเจ้า และประชากรของพระเจ้าทุกคน ทุกคนที่พระองค์ทรงช่วยกู้ไว้โดยการสิ้นพระชนม์และการคืนพระชนม์ของพระองค์ เราคือรางวัลของพระองค์
เราอธิษฐาน: องค์พระผู้เป็นเจ้าที่รัก พระองค์ทรงเป็นรางวัลและทรัพย์สมบัติของข้าพระองค์เหมือนกับที่ข้าพระองค์เป็นของพระองค์ ขอทรงให้ตาของพระองค์จับจ้องอยู่ที่พระองค์เสมอ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- คุณมีความสุขกับการวิ่งหรือไม่ เพราะอะไร
- คุณผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากในชีวิตอย่างไร
- ทำไมพระเยซูจึงทรงรักคุณมากมาย
© : Lutheran Hour Ministries
