“พึงสอนชายที่สูงอายุให้รู้จักประมาณตนในการกินดื่ม ให้เอาจริงเอาจัง ให้มีสติสัมปชัญญะ ให้มีความเชื่อ ความรัก และความอดทนตามสมควร”

สรรเสริญขอบพระคุณพระเจ้า ที่พระองค์ทรงประทานสิ่งที่จำเป็นอย่างเพียงพอแก่ข้าพระองค์ทั้งหลาย พระองค์ทรงทราบและทรงรู้ว่าสิ่งใดเหมาะสมกับข้าพระองค์ สิ่งใดไม่เหมาะสมกับข้าพระองค์ และสิ่งใดที่พระองค์ทรงเพิ่มพูนให้แก่ข้าพระองค์ตามพระสัญญาของพระองค์ที่ทรงตรัสแก่ทุกคนที่เชื่อวางใจในพระองค์ว่า พระองค์จะทรงดูแล พระองค์จะไม่ทรงให้เขาขาดสิ่งดีอันใดเลย อันหมายถึงสิ่งดีที่จำเป็นสำหรับชีวิตของแต่ละคนซึ่งอาจแตกต่างหรือเหมือนกันตามพระประสงค์ของพระองค์ ขอบพระคุณพระองค์ที่พระองค์ทรงให้ข้าพระองค์เรียนรู้ที่จะดำเนินชีวิตในโลกนี้ตามพระประสงค์ของพระองค์ ตามการทรงนำของพระองค์ และเรียนรู้การรู้จักประมาณตนเองในการดำเนินชีวิต ในการใช้ชีวิตทั้งการกินดื่มและความเป็นอยู่ทั้งหลายเพื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าผู้สูงสุด ซึ่งก็เหมาะสมกับข้าพระองค์ทุกคนตามพระทัยของพระองค์ แต่สิ่งที่พระองค์ทรงปรารถนาให้ทุกคนมีในชีวิตนั่นก็คือ การเป็นคนที่เอาจริงเอาจังกับชีวิต กับจิตวิญญาณ กับการเชื่อฟัง กับการวางใจในพระองค์เป็นสำคัญ

ข้าแต่พระเจ้า ในทุกๆ วันนี้มีสิ่งล่อลวงมากมายที่เข้ามานำเสนอในชีวิตประจำวันของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอพระองค์ทรงโปรดเมตตาให้ข้าพระองค์ทั้งหลายมีสติปัญญาที่มาจากพระองค์ที่จะรู้จักว่าอะไรเหมาะสม อะไรดี และอะไรเป็นที่พอพระทัยของพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะสามารถดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องตามพระประสงค์และตามพระทัยของพระองค์ ขอพระองค์ทรงนำข้าพระองค์ให้อยู่ในความเชื่ออันมั่นคงในพระองค์ ให้ชีวิตประกอบด้วยความรักที่มาจากพระองค์และข้าพระองค์เรียนรู้ที่จะสามารถควบคุมตนเองและเรียนรู้ที่จะมีใจอดทนนานในการติดตามพระองค์ ในการอดทนต่อสิ่งทดลองต่างๆ ที่เข้ามาเพื่อข้าพระองค์จะมีชัยชนะโดยพระนามของพระองค์ด้วยเถิด ข้าพระองค์กราบทูลและทูลขอต่อพระองค์ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

พึงสอนชายที่สูงอายุให้รู้จักประมาณตนในการกินดื่ม ให้เอาจริงเอาจัง ให้มีสติสัมปชัญญะ ให้มีความเชื่อ ความรัก และความอดทนตามสมควร – ทิตัส 2:2

ชื่อ-ที่อยู่-ที่ติดต่อ

Comments are closed.