ลูกา 17:11-19 – เมื่อพระองค์กำลังเสด็จไปยังกรุงเยรูซาเล็ม พระองค์จึงเสด็จเลียบระหว่างแคว้นสะมาเรียและกาลิลี เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีคนโรคเรื้อนสิบคนมาพบพระองค์ยืนอยู่แต่ไกล และส่งเสียงร้องว่า “เยซูนายเจ้าข้า โปรดได้เมตตาข้าพเจ้าทั้งหลายเถิด” เมื่อพระองค์ทรงเห็นแล้วจึงตรัสแก่เขาว่า “จงไปสำแดงตัวแก่พวกปุโรหิตเถิด” เมื่อกำลังเดินไป เขาทั้งหลายก็หายสะอาด ฝ่ายคนหนึ่งในพวกนั้น เมื่อเห็นว่าตัวหายโรคแล้วจึงกลับมาสรรเสริญพระเจ้าด้วยเสียงดังและกราบลงที่พระบาทของพระเยซู โมทนาพระคุณของพระองค์ คนนั้นเป็นชาวสะมาเรีย ฝ่ายพระเยซูตรัสว่า “มีสิบคนหายสะอาดมิใช่หรือ แต่เก้าคนนั้นอยู่ที่ไหน ไม่เห็นผู้ใดกลับมาสรรเสริญพระเจ้า เว้นไว้แต่คนต่างชาติคนนี้” แล้วพระองค์ตรัสกับคนนั้นว่า “จงลุกขึ้นไปเถิด ความเชื่อของเจ้าได้กระทำให้ตัวเจ้าหายปกติ”
ข้าพเจ้ารู้สึกสนใจที่คนโรคเรื้อนสิบคนนี้ที่ดูเหมือนจะไปไหนมาไหนด้วยกัน แม้ว่าเก้าคนในนั้นเป็นชาวยิวและหนึ่งคนเป็นชาวสะมาเรีย เห็นได้ชัดว่าความทุกข์ทรมานร่วมกันของพวกเขาสามารถทำลายกำแพงอคติที่ปกติแยกพวกเขาออกจากกันไปได้! ซึ่งนั่นเป็นเรื่องดี
และพวกเขาก็ได้พบกับพระเยซูพร้อมกัน พระองค์ตรัสเสริมความยุ่งยากทันทีว่า “จงไปแสดงตัวแก่ปุโรหิต” ปุโรหิตคนไหนกัน เพราะประเด็นสำคัญของการแบ่งแยกระหว่างชาวสะมาเรียและชาวยิวก็คือ ชาวสะมาเรียตั้งศาสนสถานของตนเองขึ้นห่างไกลจากกรุงเยรูซาเล็มโดยแยกปุโรหิตและวิหารจากชาวยิว หรือแม้แต่พระคัมภีร์ก็แยกต่างหาก!
นั่นคงเป็นการทดสอบสำหรับชาวสะมาเรีย เขาควรไปเยรูซาเล็มกับคนอื่นๆ ไหม นั่นคงเป็นการถ่อมตน ดูเหมือนว่าเขากำลังยอมรับว่าคนของเขาเองอยู่ฝ่ายที่ผิดในความขัดแย้งนั้น ในทางกลับกัน พระเยซูทรงเป็นชาวยิวอย่างชัดเจน และพระองค์ทรงต้องการให้พวกเขาไปหาปุโรหิตชาวยิว คนฉลาดคนไหนกันที่จะเสี่ยงต่อการรักษาตัวเองด้วยการไม่ปฏิบัติตามคำแนะนำ
เขาจึงไปกับคนอื่นๆ แล้วปัญหาทั้งหมดกลายเป็นเรื่องวิชาการ เพราะทันใดนั้นพวกเขาก็หายดี! ชายคนนั้นดีใจมาก เขาหันกลับไปขอบคุณพระเยซู โดยไม่สนใจว่าพระองค์ทรงเป็นยิว! ไม่ต้องสนใจว่าพระองค์ทรงมอบหมายงานที่ยากให้เขา! ชายคนนั้นแค่รู้สึกขอบคุณ และเขาก็สรรเสริญพระเจ้า
และพระเยซูทรงเมตตาจึงตรัสกับเขาว่า “จงลุกขึ้นและไปตามทางของเจ้าเถิด” ดูเหมือนว่าเขาไม่จำเป็นต้องไปเยรูซาเล็มอีกต่อไป ความเชื่อในพระเยซู ความเต็มใจที่จะทำตามพระองค์ก็เพียงพอแล้ว เขามีพระเยซู และนั่นก็เพียงพอแล้ว เขาสามารถกลับบ้านได้
เรื่องนี้เป็นจริงสำหรับเราเช่นกัน ใช่ไหม เรามีพระเยซู เราอาจมาจากภูมิหลังที่แตกต่างกันมากมาย และความขัดแย้งหลายอย่างที่อาจก่อให้เกิดปัญหาระหว่างเรา แต่พระเยซูผู้ทรงทนทุกข์ทรมานและสิ้นพระชนม์เพื่อให้เราเป็นบุตรของพระเจ้า ใช่แล้ว และทรงคืนพระชนม์เพื่อมีชีวิตนิรันดร์! พระองค์ทรงเพียงพอสำหรับเราทุกคน พระเยซูทรงเพียงพอสำหรับเรา เพราะพระองค์ทรงเป็นสันติสุขและชีวิตของเราตลอดไป
เราอธิษฐาน: พระผู้ช่วยให้รอดที่รัก เมื่อเราเผชิญความขัดแย้ง ขอให้เราจดจ้องไปที่พระองค์ พระองค์ทรงเป็นผู้เยียวยาเรา อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- คุณอยู่ในกลุ่มไหน กลุ่มของคุณมีความขัดแย้งกับกลุ่มอื่นใดบ้าง
- ความภาคภูมิใจ (เย่อหยิ่ง) เข้ามาขัดขวางการเยียวยาความขัดแย้งของเราได้อย่างไร
- พระเยซูจะทรงนำความเป็นหนึ่งเดียวและการเยียวยามาสู่ผู้คนที่อยู่คนละฝ่ายได้อย่างไร
© : Lutheran Hour Ministries
