ปฐมกาล 32:22ก, 23ข, 24-30 – กลางคืนนั้นเอง ยาโคบก็ลุกขึ้นและพาภรรยาทั้งสอง สาวใช้ทั้งสองและลูกสิบเอ็ดคน ข้ามที่ท่า … ยาโคบส่งครอบครัวข้ามลำธาร … ยาโคบอยู่ที่นั่นแต่ผู้เดียว มีบุรุษผู้หนึ่งมาปล้ำกับเขาจนเวลารุ่งสาง เมื่อบุรุษผู้นั้นเห็นว่าจะเอาชนะยาโคบไม่ได้ ก็ถูกต้องที่ข้อต่อตะโพกของยาโคบขณะที่ปล้ำสู้กัน ข้อต่อตะโพกของยาโคบก็เคล็ด บุรุษนั้นจึงว่า “ปล่อยให้เราไปเถิดเพราะใกล้สว่างแล้ว” แต่ยาโคบตอบว่า “ข้าพเจ้าไม่ยอมให้ท่านไป นอกจากท่านจะอวยพรแก่ข้าพเจ้า” บุรุษผู้นั้นจึงถามยาโคบว่า “เจ้าชื่ออะไร” ยาโคบตอบว่า “ข้าพเจ้าชื่อยาโคบ” บุรุษนั้นจึงว่า “เขาจะไม่เรียกเจ้าว่ายาโคบต่อไป แต่จะเรียกว่า อิสราเอลเพราะเจ้าสู้กับพระเจ้าและมนุษย์ และได้ชัยชนะ” ยาโคบจึงถามบุรุษผู้นั้นว่า “ขอท่านบอกข้าพเจ้าว่าท่านชื่ออะไร” แต่บุรุษนั้นกล่าวว่า “เหตุไฉนเจ้าจึงถามชื่อเรา” แล้วก็อวยพรยาโคบที่นั่น ยาโคบจึงเรียกสถานที่นั้นว่า เปนีเอล กล่าวว่า “เพราะข้าพเจ้าได้เห็นพระพักตร์พระเจ้า แล้วยังมีชีวิตอยู่”
ยาโคบอยู่ตัวคนเดียวและหวาดกลัว เขากำลังรอคอยการมาถึงของเอซาวพี่ชายของเขาในวันต่อมา พี่ชายที่เขาเคยโกงเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งอาจวางแผนฆ่าทั้งครอบครัวเพื่อแก้แค้น
แล้วพระเจ้าก็เสด็จมาหายาโคบในความมืดและทรงปล้ำกับเขา นี่น่าจะเป็นการปรากฎของพระเยซูหนึ่งในหลายๆ ครั้งที่พระองค์ปรากฏพระองค์ในพันธสัญญาเดิม และพระองค์ทรงต่อสู้กับยาโคบตลอดทั้งคืน ทำไมหรือ ข้าพเจ้าไม่รู้ อาจเป็นพระเมตตาก็ได้ การต่อสู้ที่ดีจะเป็นพรต่อสภาพจิตใจของยาโคบในตอนนี้ อย่างน้อยก็ช่วยให้เขาลืมความรู้สึกผิดและความกลัวไปได้
การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไปตลอดทั้งคืน ไม่ใช่เพราะยาคอบแข็งแกร่งขนาดนั้นหรอก เพราะคู่ต่อสู้ของเขาสามารถจัดการสะโพกของยาโคบให้หลุดได้ด้วยการสัมผัสเพียงครั้งเดียว และตอนนี้เขาก็หมดหนทางและทำอะไรไม่ได้นอกจากยึดติดกับพระเจ้า คุณไม่สามารถต่อสู้ได้กับสะโพกที่เคลื่อน!
แต่ยาโคบดื้อรั้นมาตลอด เขาพูดว่า “ข้าพเจ้าไม่ยอมให้ท่านไป นอกจากท่านจะอวยพรแก่ข้าพเจ้า” ข้าพเจ้าแปลกใจที่พระเยซูไม่ทรงหัวเราะ พระองค์ไม่ได้หัวเราะนะ แต่ทรงประทานพรให้ยาโคบ พระองค์ทรงเปลี่ยนชื่อยาโคบเป็น “อิสราเอล” และตรัสว่า “เจ้าต่อสู้กับพระเจ้าและมนุษย์ และได้ชัยชนะ!”
ยาโคบชนะอะไร ชื่อใหม่ เรื่องราวอันน่าเหลือเชื่อ และอาการขาเป๋ที่ทำให้เขานึกถึงการต่อสู้กับพระเจ้าตลอดไป แล้วอะไรอีก พระพรของพระเจ้า เพราะยาโคบผู้ขี้โกงได้เรียนรู้ที่จะยึดมั่นในพระเจ้าด้วยความเชื่อ แม้ในคืนที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต ไม่ใช่กำลังของยาโคบที่จะปกป้องครอบครัวของเขาในวันรุ่งขึ้น แต่เป็นพระเจ้าที่จะทำให้เอซาวใจอ่อนลง
อาจจะมีค่ำคืนในชีวิตของคุณที่คุณต่อสู้กับพระเจ้า คืนที่คุณทำอะไรไม่ได้นอกจากต่อสู้และร้องทูลพระองค์ท่ามกลางความกลัวและความเจ็บปวด ไม่เป็นไรที่เราจะทำเช่นนี้ เพราะเมื่อเราต่อสู้กับพระเจ้า เรามักจะพ่ายแพ้เสมอ แต่เราก็ชนะเช่นกัน เราชนะเพราะเรายึดมั่นในพระองค์ผู้ทรงเข้มแข็งพอที่จะช่วยเราให้รอดพ้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พระองค์ผู้ทรงสละพระชนม์ชีพบนไม้กางเขนเพื่อช่วยเราให้รอด และทรงคืนพระชนม์จากความตายเพื่อกลายมาเป็นชีวิตของเราตลอดไป
เราอธิษฐาน: พระเยซูที่รัก ขอบพระคุณพระองค์ เมื่อข้าพระองค์ปล้ำสู้กับพระองค์ สุดท้ายพระองค์ทรงอวยพรข้าพระองค์เสมอ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- คุณมีทักษะด้านมวยปล้ำหรือศิลปะการต่อสู้หรือไม่
- ทำไมยาโคบจึงยึดมั่นในพระเจ้า ทั้งที่พระองค์แพ้ไปแล้ว
- คุณเคยต่อสู้กับพระเจ้าในชีวิตของคุณเมื่อไหร่ ใครชนะ อย่างไร
© : Lutheran Hour Ministries
