2 เธสะโลนิกา 3:6-13 – ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย เราขอกำชับท่านในพระนามของพระเยซูคริสตเจ้าของเราว่า จงปลีกตัวของท่านออกไปจากพี่น้องทุกคนที่อยู่อย่างเกียจคร้าน และไม่ประพฤติตามโอวาทซึ่งท่านได้รับจากเรา เพราะว่าตัวท่านเองก็รู้อยู่ว่าท่านควรจะเอาอย่างเรา เรามิได้เกียจคร้านเลยเมื่อเราอยู่ในหมู่พวกท่าน และเรามิได้รับอาหารจากมือผู้ใดเป็นของกำนัล แต่เราได้ทำการหนักด้วยความพากเพียรทั้งกลางวันและกลางคืน เพื่อจะไม่เป็นภาระแก่คนหนึ่งคนใดในพวกท่าน มิใช่เพราะเราไม่มีสิทธิ์ แต่ว่าเพื่อทำตัวเป็นแบบอย่างให้ท่านทั้งหลายทำตาม แม้เมื่อเราอยู่กับพวกท่าน เราก็ได้กำชับอย่างนี้ว่า ถ้าผู้ใดไม่ยอมทำงาน ก็อย่าให้เขากิน เพราะเราได้ยินว่ามีบางคนในพวกท่านอยู่อย่างเกียจคร้านไม่ทำงานอะไรเลย แต่ชอบยุ่งกับธุระของคนอื่น เรากำชับและเตือนสติคนเช่นนั้นในพระนามพระเยซูคริสตเจ้าว่าให้เขาทำงานด้วยใจสงบและหากินเอง ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย ท่านอย่าอ่อนใจที่จะกระทำการดีเลย
“ข้าพเจ้าไม่อยากเป็นภาระให้ใคร” คุณเคยได้ยินใครพูดแบบนี้บ้างไหม พวกเราส่วนใหญ่เข้าใจความรู้สึกนี้ดี เราถึงขนาดปฏิเสธที่จะพักผ่อนและรู้สึกขอบคุณสำหรับการดูแลของคนอื่น แม้ว่าเราจะต้องการมันอย่างชัดเจนก็ตาม! เรายังคงยืนกรานที่จะทำงาน แม้คนรอบข้างเห็นว่าเราพยายามฆ่าตัวตาย นั่นเพราะเรากลัวที่จะเป็นภาระให้คนอื่น
แต่บางทีเราอาจต้องพิจารณาแนวคิดนี้ใหม่ เพราะเปาโลกล่าวถึงเรื่องนี้ว่าเป็นเรื่องเลวร้าย ไม่ใช่สำหรับทุกคนในทุกสถานการณ์ แต่สำหรับเฉพาะคนบางกลุ่มที่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านแต่ไม่เต็มใจทำงาน ทั้งที่ทำได้ และไม่มีอะไรเปลี่ยนเขาได้ คนแบบนี้ควรทำงาน เพราะเขากำลังใช้เวลาว่างผิดทำนองคลองธรรมไปสร้างความเดือดร้อน ก้าวก่ายเรื่องของคนอื่น ซุบซิบนินทา และอื่นๆ เขากำลังขัดขวางการเติบโตของคริสตจักร ซึ่งถูกบีบให้แบกรับภาระคนเหล่านี้ ทั้งที่พวกเขาเองควรจะแบกรับภาระของผู้อื่น ทั้งเขายังล้มเหลวในการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในพระคริสต์อีกด้วย
แต่เปาโลไม่ได้พูดกับเราถ้าเราไม่มีคุณสมบัตินั้น! ท่านไม่ได้พูดกับคนแก่แล้วหรือเด็กเล็กๆ คนพิการ คนป่วย คนทำงานหนัก หรือคนที่กำลังโศกเศร้า หรือกำลังหางาน หรือกำลังเผชิญกับสถานการณ์ฉุกเฉิน หากเราอยู่ในกลุ่มคนเหล่านี้ เราต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับการดูแลที่พระเจ้าทรงมอบให้เราผ่านทางครอบครัว เพื่อน และคริสตจักร คงเป็นปัญหาใหญ่หลวงหากเราปฏิเสธเพราะความหยิ่งยโส หรือเพราะกลัวที่จะสูญเสียอัตลักษณ์ที่เราสร้างขึ้นเองจากงานที่เราทำ
พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเราเพราะพระองค์ทรงรักเรา พระองค์ทรงทนทุกข์ สิ้นพระชนม์ และคืนพระชนม์เพื่อให้เราเป็นบุตรของพระเจ้าที่ได้รับการยกโทษ ซึ่งคุณค่าของเขาไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งที่พวกเขาทำ แต่ขึ้นอยู่กับผู้ที่เป็นเจ้าของพวกเขา นั่นคือพระเจ้า พระเจ้าทรงสร้างเราขึ้นเพื่อที่พระองค์จะทรงรักเรา และพระองค์ทรงไถ่เราด้วยเหตุผลเดียวกัน การงานของคุณ หรือการไม่ทำงาน ไม่ใช่เหตุผลที่คุณมีชีวิตอยู่ แต่คุณมีชีวิตอยู่เพื่อให้พระเยซูทรงรัก
เราอธิษฐาน: พระเจ้าที่รัก โปรดช่วยให้ข้าพระองค์เข้าใจและเชื่ออย่างแท้จริงว่า พระองค์ทรงรักข้าพระองค์ ไม่ใช่เพราะสิ่งที่ข้าพระองค์ทำ แต่เพราะนั่นคือวิถีทางที่พระองค์ทรงเป็น อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- คุณมีแนวโน้มที่จะทำงานมากเกินไปหรือน้อยเกินไป
- พระเยซูทรงพึ่งพาการดูแลของผู้อื่นเพื่อช่วยเหลือพระองค์เมื่อใด จงยกตัวอย่างสักสองหรือสามครั้ง
- พระเจ้าจะทรงรักคุณหรือไม่ หากคุณไม่สามารถทำอะไรได้เลย
© : Lutheran Hour Ministries
