ลูกา 1:23-25 – และเมื่อหมดเวรของท่าน (เศคาริยาห์) แล้ว ท่านก็กลับไปบ้าน ภายหลังนางเอลีซาเบธภรรยาของท่านก็ตั้งครรภ์ แล้วไปซ่อนตัวอยู่ห้าเดือนพูดว่า “พระเจ้าได้ทรงกระทำเช่นนี้แก่ข้าพเจ้า ในวันที่พระองค์ได้ทอดพระเนตร เพื่อความอดสูของข้าพเจ้าที่มีอยู่ท่ามกลางคนทั้งปวงจะหมดสิ้นไปเสีย”
ข้าพเจ้าสงสัยว่าทำไมเอลีซาเบธถึงเก็บตัวเงียบอยู่ถึงห้าเดือน นางแค่อยากจะแน่ใจว่าจะไม่มีการแท้งลูกใช่ไหม สำหรับข้าพเจ้าแล้วไม่คิดว่าเป็นอย่างนั้น เอลีซาเบธไม่แสดงท่าทีสงสัยในคำสัญญาของพระเจ้าที่จะประทานบุตรชายให้พวกเขาเลย
บางทีเธออาจจะไม่อยากทนกับปฏิกิริยาของเพื่อนบ้านเมื่อได้ยินข่าวการตั้งครรภ์ เพราะคนเรามีหลายมุมมอง และเขาแสดงความคิดเห็นได้อย่างอิสระ บางครั้งก็มากเกินไป
แต่ข้าพเจ้าคิดว่าสำหรับเอลีซาเบธแล้ว เรื่องนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับการแสวงหาพระเจ้ามากกว่า คือการครุ่นคิดถึงสิ่งที่พระองค์ทรงประทานให้ การขอบคุณพระองค์ และการวางแผนสำหรับอนาคต แน่นอนว่า การเป็นแม่ของยอห์นต้องเป็นภารกิจสำคัญ ลูกน้อยคนนี้จะเตรียมทางให้พระเยซูเอง! นางคงใช้เวลาหลายชั่วโมงคิดถึงเรื่องนี้ ทั้งสิ่งที่ยอห์นจะทำ และสิ่งที่พระเยซูกำลังจะทรงเสด็จมาทำ
เพราะพระคัมภีร์กล่าวไว้อย่างชัดเจนว่า พระเจ้าเองจะทรงเสด็จมาในเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเรา เพื่อทรงทำให้พระองค์เองเป็นคนหนึ่งในเรา และทรงช่วยกู้เราให้พ้นจากบาปและความตาย และพระองค์จะทรงทำสิ่งนี้ด้วยวิธีที่ยากลำบาก ไม่ใช่ด้วยพระราชกิจอันทรงอำนาจ แต่ด้วยการสิ้นพระชนม์อันน่าอับอายบนไม้กางเขนของพระองค์เอง แล้วทรงคืนพระชนม์อีกครั้ง เอลีซาเบธตระหนักถึงสิ่งนี้หรือไม่ ขณะที่นางคิดและอธิษฐาน
บางทีวันหนึ่งเราอาจจะมีโอกาสได้ถาม
เราอธิษฐาน: พระเจ้าที่รัก ขอบพระคุณที่พระองค์เองทรงเสด็จมาเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเรา อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
• คุณทำอะไรก่อนเริ่มต้นภารกิจสำคัญในชีวิต
• งานของยอห์นจะช่วยงานรับใช้ของพระเยซูได้อย่างไร
• คุณคิดว่าเพราะเหตุใดพระเจ้าจึงทรงเสด็จมาเองแทนที่จะส่งทูตสวรรค์หรือสิ่งมีชีวิตอื่นมา
© : Lutheran Hour Ministries
