ลูกา 1:46-49, 56 – นางมารีย์จึงว่า “จิตใจของข้าพเจ้าก็ยกย่องพระเจ้า และวิญญาณของข้าพเจ้าก็เกิดความยินดีในพระเจ้า พระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า เพราะพระองค์ทรงห่วงใยฐานะอันยากต่ำแห่งทาสีของพระองค์ เพราะนั่นแหละ ตั้งแต่นี้ไปคนทุกชั่วอายุจะเรียกข้าพเจ้าว่าผาสุก เพราะว่าผู้ทรงฤทธิ์ได้ทรงกระทำการใหญ่กับข้าพเจ้า พระนามของพระองค์ก็บริสุทธิ์ … มารีย์อาศัยอยู่กับนางเอลีซาเบธประมาณสามเดือน แล้วจึงกลับไปยังบ้านของตน”
มารีย์ดีใจอย่างเหลือล้นจนนางพรั่งพรูออกมาเป็นบทกวี พยายามบรรยายถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงทำเพื่อนาง นางมีเหตุผลที่ดี
ตลอดเก้าเดือนข้างหน้า มารีย์จะดำเนินชีวิตใกล้ชิดกับพระเจ้ายิ่งกว่าใครๆ ทั้งก่อนและหลัง เวลาที่นางอุ้มครรภ์พระเยซู ร่างกายของนางจะมอบทุกสิ่งที่พระองค์ทรงต้องการ ทั้งออกซิเจน อาหาร ความอบอุ่น และความต้องการทางกายทั้งหมด ทางเลือกของนางจะมีอิทธิพลต่ออนาคตของพระองค์ ทั้งสิ่งที่นางรับประทาน ความเครียดที่นางต้องอดทน เสียงของนางจะเป็นเสียงแรกที่พระองค์ทรงได้ยิน และพระองค์จะทรงรู้สึกถึงอารมณ์ของนางผ่านผลกระทบที่มีต่อร่างกายของนาง พระองค์จะทรงพึ่งพานางอย่างสุดหัวใจ ช่างเป็นเกียรติอย่างยิ่ง และพระเจ้าทรงวางใจในมารีย์มากเพียงใด!
หลังจากที่พระเยซูทรงประสูติ พระองค์ต้องพึ่งพานางและโยเซฟอย่างเต็มที่ในอีกหลายปีข้างหน้า พวกเขาจะปกป้องพระองค์ เลี้ยงดู ให้ที่พักพิง และสั่งสอนพระองค์ พระเจ้าทรงจัดเตรียมสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดขึ้นเพื่อที่พระเยซูจะทรงกลายเป็นผู้ที่เราทุกคนพึ่งพา นั่นคือ พระผู้ช่วยให้รอดที่รักของเรา ผู้ทรงช่วยเราให้รอดพ้นด้วยพระชนม์ชีพของพระองค์เอง และทรงดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์ในฐานะพระเจ้าที่รักของเรา และเป็นบ้านของหัวใจของเรา
เราอธิษฐาน: พระเยซูเจ้าที่รัก ข้าพระองค์ดีใจที่ได้พึ่งพาพระองค์ พระองค์ไม่เคยทรงทำให้ข้าพระองค์ผิดหวัง และจะไม่มีวันทรงทำให้ผิดหวัง อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
• คุณต้องการอะไรเพื่อให้รู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่ใกล้ใครสักคน
• คุณรู้สึกสบายใจที่จะพึ่งพาคนอื่นนอกจากตัวเองไหม เพราะอะไร
• แล้วการพึ่งพาพระเจ้าล่ะ คุณมีประสบการณ์อะไรบ้างจากการพึ่งพาพระองค์
© : Lutheran Hour Ministries
