ลูกา 1:59-62 – ครั้นถึงวันที่แปดแล้ว เขาก็พากันมาให้ทารกนั้นเข้าสุหนัต และเขาจะให้ชื่อทารกว่าเศคาริยาห์ตามชื่อบิดา ฝ่ายมารดาจึงตอบว่า “ไม่ใช่ แต่ต้องให้ชื่อว่ายอห์น” เขาพากันตอบว่า “ไม่มีผู้ใดในพวกญาติของท่านที่มีชื่ออย่างนั้น” แล้วเขาจึงใช้ใบ้กับบิดาถามว่า ท่านอยากจะให้บุตรนั้นชื่ออะไร
ลองนึกภาพดูสิว่าเอลีซาเบธคงหงุดหงิดกับเพื่อนบ้านขนาดไหน เขาไม่ฟังนางเลยเวลาที่นางบอกชื่อลูก ไม่เลย “เขาข้ามศีรษะนาง” ไปถามเศคาริยาห์ บางทีนางคงอยากจะขว้างอะไรใส่คนเหล่านั้น
เรื่องแบบนั้นอาจทำให้คุณรู้สึกเหมือนตัวเองไร้ตัวตน เหมือนคนอื่นมองข้ามคุณไปเพื่อตามหาคนที่สำคัญจริงๆ ถ้ามันเกิดขึ้นบ่อยพอ คุณอาจเริ่มเชื่อพวกเขาว่าจริงๆ แล้วคุณไม่มีคุณค่า ไม่มีราคา และความรู้สึกกับความคิดเห็นของคุณก็ไม่สำคัญ
แต่พระเจ้ามิได้ทรงมองข้ามเราแม้แต่คนสุดท้ายที่ต่ำต้อยที่สุดในพวกเรา พระองค์ได้ทรงประสูติในโลกนี้ในฐานะทารกน้อยที่ไร้ทางสู้เพื่อเรา พระเยซูทรงสั่งสอน ทรงรับใช้ และทรงดูแลผู้คนเพื่อเรา และทรงยอมให้พระองค์เองถูกทรยศสู่ความตาย แม้ว่าพระองค์จะไม่ได้ทรงทำผิดใดๆ พระเยซูทรงทราบว่าความตายของพระองค์จะทำให้เราเป็นอิสระจากอำนาจแห่งความตาย และการคืนพระชนม์ของพระองค์จะนำมาซึ่งการเป็นขึ้นมาจากความตายของเราโดยตรง คุณสำคัญมากแค่ไหน ก็มากพอที่พระเยซูจะทรงยินดีสละพระองค์เองเพื่อคุณ
เราอธิษฐาน: องค์พระผู้เป็นเจ้า เมื่อข้าพระองค์รู้สึกไร้ตัวตน โปรดเตือนว่าพระองค์ทรงมองเห็นและห่วงใยข้าพระองค์ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
• คุณต้องการอะไรถึงจะรู้สึกว่าคุณสำคัญในโลกนี้ เช่นมีคนห่วงใยคุณ
• คุณเห็นอะไรในพระวจนะและชีวิตของพระเยซูที่แสดงถึงความห่วงใยนั้น
• คุณจะช่วยเหลือผู้อื่นที่รู้สึกว่าตัวเองไร้ตัวตนได้อย่างไร
© : Lutheran Hour Ministries
