ลูกา 1:76-79 – [เศคาริยาห์พูด] “ท่านทารกเอ๋ย เขาจะเรียกท่านว่าเป็นผู้เผยพระวจนะของผู้สูงสุด เพราะว่าท่านจะนำหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า และจัดเตรียมมรรคาของพระองค์ไว้เพื่อจะให้ชนชาติของพระองค์มีความรู้ถึงความรอดที่มาทางการทรงยกบาปของเขา โดยพระทัยเมตตากรุณาแห่งพระเจ้าของเรา แสงอรุณจากเบื้องสูงจึงมาเยี่ยมเยียนเรา ส่องสว่างแก่คนทั้งหลายผู้อยู่ในที่มืด และในเงาแห่งความมรณาเพื่อจะนำเท้าของเราไปในทางสันติสุข”
ข้าพเจ้าชอบภาพดวงอาทิตย์ขึ้นที่ส่องแสงให้เรา เพื่อที่เราจะได้ค้นพบหนทางแห่งความสงบสุขและเดินไปตามนั้น แต่นั่นมันไกลเกินไปหน่อยใช่ไหม ข้าพเจ้าหมายความว่าดวงอาทิตย์ที่ขึ้นไม่จำเป็นต้องละจากสวรรค์ลงมายังโลกเพื่อช่วยเราหาทางหรอก ดวงอาทิตย์สามารถลอยอยู่บนฟ้าไกลๆ แล้วส่องแสงมาที่เราก็ได้ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วมิใช่หรือ
ดูเหมือนว่าพระเจ้าจะไม่ทรงคิดเช่นนั้น เพราะดวงอาทิตย์ขึ้นนี้คือ พระเยซูเอง และพระองค์ไม่ทรงพอพระทัยที่จะประทับอยู่ในสวรรค์อันห่างไกลจากเรา และประทานความรอดแก่เราจากระยะไกล ไม่เลย พระองค์ทรงเสด็จลงมาจากสวรรค์ ลงมายังเผ่าพันธุ์มนุษย์ ลงมายังรางหญ้าที่เต็มไปด้วยฟาง และพระองค์จะทรงเสด็จลงมายิ่งกว่านั้น จากชีวิตสู่ความตายบนไม้กางเขน และสามวันในอุโมงฝังศพ
แต่พระองค์จะไม่ทรงประทับอยู่เช่นนั้น! เช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ขึ้นที่งดงามทุกครั้ง พระเยซูจะทรงเป็นขึ้นจริง ๆ และพระองค์ทรงเป็นความสว่างและความรอดของเราตลอดไป
เราอธิษฐาน: ขอบพระคุณพระเจ้าที่ทรงทำเหนือและยิ่งกว่าที่ควร เพื่อเห็นแก่ความรอดของข้าพระองค์ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
• ลองนึกถึงคนสุดท้ายที่ช่วยคุณ เขาทำดีเกินความคาดหมายหรือทำแค่พอเหมาะพอควร
• ทำไมพระเยซูจึงทรงช่วยคุณได้มากขนาดนี้
• สิ่งนั้นส่งผลต่อวิธีที่คุณปฏิบัติต่อพระองค์อย่างไร
© : Lutheran Hour Ministries
