Category: ธรรมชีวิตประจำวัน

ยอห์น 6:37 – [พระเยซูตรัส] “สารพัดที่พระบิดาทรงประทานแก่เราจะมาสู่เรา และผู้ที่มาหาเรา เราก็จะไม่ทิ้งเขาเลย” พระเยซูตรัสพระสัญญาอันน่าอัศจรรย์นี้ในแคว้นกาลิลีที่ถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม พระองค์ทรงใช้เวลาส่วนใหญ่ในพันธกิจกับสาธารชนในดินแดนอันรกร้างและถูกทอดทิ้ง ซึ่งพลเมืองผู้หยิ่งผยองแห่งเยรูซาเล็มหลีกเลี่ยงราวกับโรคระบาด พระองค์เสด็จไปยังแคว้นกาลิลี ดินแดนอันเป็นบ้านเกิดของคนเผ่าพันธุ์ลูกผสมที่น่ารังเกียจ พระเยซูทรงกระทำการอัศจรรย์อันยิ่งใหญ่ที่สุดของพระองค์ ทรงเทศนาสั่งสอนพระวจนะอันทรงพลังที่สุดของพระองค์ พระองค์อาจปรากฏตัวต่อหน้าซีซาร์ในกรุงโรม นักวิชาการในเอเธนส์ หรือผู้มีชื่อเสียงของคริสตจักรในเยรูซาเล็ม แต่เพื่อเน้นย้ำให้คุณและข้าพเจ้าทราบว่า พระองค์เสด็จมา “เพื่อเที่ยวหาและช่วยเหลือผู้ที่หลงหายนั้นให้รอด” (ลูกา 19:10ข) และพระองค์ทรงเป็นเพื่อนของคนบาปอย่างแท้จริง (ดู โรม 3:23) พระบุตรผู้สูงสุดทรงรับสภาพมนุษย์เพื่อเรา ทรงแสวงหาอย่างจงใจที่จะสอน ปลอบโยน และช่วยผู้ที่คนอื่นๆ…

Continue reading

โรม 12:5-6ก – “พวกเราผู้เป็นหลายคนยังเป็นกายอันเดียวในพระคริสต์ และเป็นอวัยวะแก่กันและกันข้าพเจ้านั้นและเราทุกคนมีของประทานที่ต่างกันตามพระคุณที่ได้ประทานให้แก่เรา” โค้ชบอกว่าชื่อที่ด้านหน้าเสื้อสำคัญกว่าชื่อที่ด้านหลัง แต่เมื่อข้าพเจ้าเล่นฟุตบอลสมัยมัธยม เสื้อของเราไม่มีชื่อที่ด้านหลังด้วยซ้ำ บางครั้งข้าพเจ้าก็รู้สึกไม่พอใจกับเรื่องนั้น ปกติแล้วเวลาข้าพเจ้าทำอะไรที่คิดว่าน่าจะมีคนปรบมือให้ แล้วอยากให้คนบนอัฒจันทร์ลุกขึ้นยืน ยกย่องข้าพเจ้าเหมือนรูปเคารพทองคำตัวน้อยๆ ข้าพเจ้าก็อยากให้พวกเขาเห็นชื่อข้าพเจ้าที่ด้านหลังเสื้อ แต่เวลาข้าพเจ้าทำพลาด พลาดการเข้าสกัด หรือโดนใบเหลืองจากการทำผิดกติกา หรือโดนลงโทษอะไรทำนองนั้น ข้าพเจ้าก็ยินดีเหลือเกินที่จะซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มโดยไม่เปิดเผยตัว แต่คุณไม่สามารถซ่อนตัวจากเพื่อนร่วมทีมหรือโค้ชได้ พวกเขาไม่จำเป็นต้องมีชื่อประจำตัวที่ด้านหลังเสื้อเพื่อจะตะโกนใส่คุณ และนั่นคือความงดงามของการอยู่ในทีม ทีมสามารถผลักดันเราออกจากกรอบความคิดแบบ “ข้าพเจ้าก่อน” ได้ ในบทที่ 12 ของจดหมายถึงคริสเตียนในกรุงโรม อัครสาวกเปาโลเรียกพวกเขาออกจากกรอบความคิดแบบเก่า ออกจากรูปแบบของ “ยุคนี้”…

Continue reading

ลูกา 21:8, 12-19 – พระองค์จึงตรัสว่า “ระวังให้ดี อย่าให้ผู้ใดล่อลวงท่านให้หลง ด้วยว่าจะมีหลายคนมา ต่างอ้างนามของเราและว่า ‘เราเป็นผู้นั้น’ และว่า ‘เวลานั้นใกล้เข้ามาแล้ว’ อย่าตามเขาไปเลย … แต่ก่อนเหตุการณ์เหล่านั้นเขาจะจับท่านไว้และจะข่มเหงท่าน และอายัดท่านไว้แก่ธรรมศาลาและแก่คุก และพาท่านไปต่อหน้ากษัตริย์และเจ้าเมืองเพราะท่านเห็นแก่นามของเรา การนั้นจะเกิดแก่ท่านเพื่อท่านจะได้เป็นพยาน เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายต้องปลงใจไว้ว่าจะไม่คิดนึกก่อนว่าจะแก้ตัวอย่างไร ด้วยว่าเราจะให้ปากและปัญญาแก่ท่าน ซึ่งศัตรูทั้งหลายของท่านจะต่อต้านและคัดค้านไม่ได้ แม้แต่บิดามารดาญาติพี่น้องและมิตรสหายจะอายัดท่านไว้ และพวกเขาจะฆ่าบางคนในพวกท่านเสีย คนทั้งปวงจะเกลียดชังท่านเพราะความภักดีที่ท่านมีต่อเรา แต่ผมของท่านสักเส้นหนึ่งจะเสียไปก็หามิได้ ท่านจะได้ชีวิตรอดโดยความอดทนของท่าน” มีบางอย่างแปลก ๆ ในข้อความตอนนี้ที่ข้าพเจ้าเพิ่งอ่านซ้ำไปซ้ำมาตลอดหลายปีโดยไม่เคยสังเกตเลย คุณเห็นไหม…

Continue reading

2 เธสะโลนิกา 3:6-13 – ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย เราขอกำชับท่านในพระนามของพระเยซูคริสตเจ้าของเราว่า จงปลีกตัวของท่านออกไปจากพี่น้องทุกคนที่อยู่อย่างเกียจคร้าน และไม่ประพฤติตามโอวาทซึ่งท่านได้รับจากเรา เพราะว่าตัวท่านเองก็รู้อยู่ว่าท่านควรจะเอาอย่างเรา เรามิได้เกียจคร้านเลยเมื่อเราอยู่ในหมู่พวกท่าน และเรามิได้รับอาหารจากมือผู้ใดเป็นของกำนัล แต่เราได้ทำการหนักด้วยความพากเพียรทั้งกลางวันและกลางคืน เพื่อจะไม่เป็นภาระแก่คนหนึ่งคนใดในพวกท่าน มิใช่เพราะเราไม่มีสิทธิ์ แต่ว่าเพื่อทำตัวเป็นแบบอย่างให้ท่านทั้งหลายทำตาม แม้เมื่อเราอยู่กับพวกท่าน เราก็ได้กำชับอย่างนี้ว่า ถ้าผู้ใดไม่ยอมทำงาน ก็อย่าให้เขากิน เพราะเราได้ยินว่ามีบางคนในพวกท่านอยู่อย่างเกียจคร้านไม่ทำงานอะไรเลย แต่ชอบยุ่งกับธุระของคนอื่น เรากำชับและเตือนสติคนเช่นนั้นในพระนามพระเยซูคริสตเจ้าว่าให้เขาทำงานด้วยใจสงบและหากินเอง ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย ท่านอย่าอ่อนใจที่จะกระทำการดีเลย “ข้าพเจ้าไม่อยากเป็นภาระให้ใคร” คุณเคยได้ยินใครพูดแบบนี้บ้างไหม พวกเราส่วนใหญ่เข้าใจความรู้สึกนี้ดี เราถึงขนาดปฏิเสธที่จะพักผ่อนและรู้สึกขอบคุณสำหรับการดูแลของคนอื่น แม้ว่าเราจะต้องการมันอย่างชัดเจนก็ตาม! เรายังคงยืนกรานที่จะทำงาน…

Continue reading

มาลาคี 4:1-3 – พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า “ดูเถิด วันนั้นจะมาถึง คือวันที่จะเผาไหม้เหมือนเตาอบ เมื่อคนที่อวดดีทั้งสิ้น และคนที่ประกอบการอธรรมทั้งหมดจะเป็นเหมือนตอข้าว วันที่จะมานั้นจะไหม้เขาหมด จนไม่มีรากหรือกิ่งเหลืออยู่เลย แต่ดวงอาทิตย์แห่งความชอบธรรมซึ่งมีปีกรักษาโรคภัยได้ จะขึ้นมาสำหรับคนเหล่านั้นที่ยำเกรงนามของเรา เจ้าจะกระโดดโลดเต้นออกไปเหมือนลูกวัวออกไปจากคอก และเจ้าจะเหยียบย่ำคนอธรรมเพราะว่าเขาจะเป็นเหมือนขี้เถ้าที่ใต้ฝ่าเท้าของเจ้า ในวันนั้นเมื่อเราประกอบกิจ พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ” คุณชอบไฟไหม ถ้าข้าพเจ้าถามคำถามนี้กับคุณ คุณมีสิทธิ์เต็มที่ที่จะตอบข้าพเจ้าว่า “ก็แล้วแต่” เรากำลังพูดถึงไฟที่ทำลายล้าง ทำร้ายผู้คน และทิ้งโลกไว้เป็นเถ้าถ่านหรือเปล่า หรือเรากำลังพูดถึงไฟที่ให้ชีวิตเหมือนกับความร้อนจากดวงอาทิตย์ พระเจ้าทรงบรรยายถึงวันสุดท้ายของจักรวาลนี้ว่าเป็นวันแห่งไฟในทั้งสองความหมาย สำหรับผู้ที่หยิ่งผยองและยึดติดกับความชั่วร้ายก็จะเป็นไฟที่ทำลายล้าง เป็นไฟที่ไม่เหลือชีวิตใด ๆ แม้แต่ลึกลงไปใต้ดินที่เป็นรากไม้ก็ตาม…

Continue reading