ยอห์น 19:16b-17 – เขาพาไปตรึงที่กางเขน เขาจึงพาพระเยซูไป และพระองค์ทรงแบกกางเขนของพระองค์ไปยังที่ซึ่งเรียกว่า กะโหลกศีรษะ ภาษาฮีบรูเรียกว่า กลโกธา อ่าน มาระโก 15:21-25 หลังจากที่พระเยซูทรงถูกเฆี่ยนตี เย้ยหยัน และกล่าวโทษแล้วเขาก็นำพระองค์ไปยังกลโกธาโดยให้ทรงแบกกางเขนของพระองค์ไปด้วย กางเขนที่ว่านี้คือสิ่งที่เราเรียกชิ้นไม้ซึ่งนำมาทำเป็นไม้กางเขน แต่ไม้กางเขนที่ตั้งขึ้นเพื่อใช้ตรึงพระองค์นั้นอาจจัดเตรียมไว้แล้วในสถานที่ประหาร ไม้กางเขนที่พระเยซูทรงแบกนั้นมีน้ำหนักกว่า 50 กิโลกรัม ซึ่งเป็นน้ำหนักที่มากสำหรับคนที่มีสุขภาพดี ในเวลานั้นพระเยซูทรงใกล้สิ้นพระชนม์ ทรงอ่อนแอ ขาดน้ำ และอาจช็อคจากการถูกเฆี่ยนตีและการถูกทำร้าย พระองค์อาจไม่สามารถแบกกางเขนได้ และระยะทางก็ไกลเกินไปด้วย ดังนั้น พวกทหารจึงเลือกชายคนหนึ่งชื่อซีโมนแห่งไซรีนซึ่งยืนอยู่บริเวณนั้นให้เป็นผู้แบกกางเขนแทน การแบกกางเขนในขบวนแห่นักโทษประหารราวกับว่าเขาเป็นนักโทษเสียเองเป็นภารกิจที่น่าอดสูยิ่งนัก แต่ซีโมนทำเพราะไม่มีใครสามารถปฏิเสธทหารโรมันได้เลย จากนั้น พระเยซูทรงถูกตรึงบนกางเขนแล้วยกขึ้นในที่ซึ่งจัดไว้ พระบุตรของพระเจ้าทรงถูกแขวนไว้ระหว่างแผ่นดินสวรรค์และโลก ซึ่งแสดงให้ทุกคนในโลกได้เห็น ในโลกสมัยโบราณถือว่าเป็นภาพแห่งความอับอายที่สุด โรมันใช้ “กางเขน” และ “การฆ่าด้วยการตรึงบนกางเขน” เป็นคำด่า แม้กระทั่งปัจจุบันนี้ชาวมุสลิมก็ยังปฏิเสธที่จะเชื่อว่าพระเยซูทรงตายบนกางเขน เพราะการตายเช่นนั้นน่าอับอายเกินไป เขาพูดว่า พระเจ้าไม่ทรงอนุญาตให้เป็นอย่างนั้น นั่นต้องไม่เกิดกับผู้บริสุทธิ์ แต่พระเจ้าทรงอนุญาต แท้จริงแล้วพระเจ้าทรงเจิมไว้แล้ว ในสภาตรีเอกานุภาพแห่งพระบิดา พระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์พระเจ้าองค์เดียวทรงเลือกการตายนี้ซึ่งเป็นกางเขนที่น่าอับอาย พระเจ้าทรงเลือกกางเขนซึ่งเป็นความตายของเราเพื่อพระองค์เอง เพื่อว่าพระองค์จะทรงให้ชีวิต ความบริสุทธิ์ และสง่าราศีของพระองค์แก่เราเป็นการตอบแทน อธิษฐาน: […]
