Category: ธรรมชีวิตประจำวัน

กันดารวิถี 14:2ก, 4, 11-12ก, 13ก, 15-16, 19 – บรรดาคนอิสราเอลได้บ่นว่า … เขาพูดแก่กันและกันว่า “ให้เราตั้งคนหนึ่งขึ้นเป็นหัวหน้า แล้วกลับไปยังอียิปต์เถิด” … และพระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “ชนชาตินี้จะสบประมาทเรานานสักเท่าใด แม้ว่าเราได้กระทำการอัศจรรย์สำคัญท่ามกลางเขามาแล้ว เขาทั้งหลายจะไม่เชื่อเรานานเท่าใด เราจะประหารเขาเสียด้วยโรคร้าย และตัดเขาเสียจากการสืบมรดก …” แต่โมเสสได้กราบทูลพระเจ้า “ … ถ้าพระองค์จะทรงประหารชนชาตินี้ดุจคนๆ เดียว ประเทศทั้งหลายที่ได้ยินกิตติศัพท์ถึงพระองค์จะพูดกันว่า ‘เพราะพระเจ้าพาชนชาตินี้ไปถึงแผ่นดินที่พระองค์ทรงสัญญาไว้แก่เขานั้นไม่ได้ พระองค์จึงทรงประหารเขาเสียที่ในถิ่นทุรกันดาร’ ……

Continue reading

ลูกา 17:11-19 – เมื่อพระองค์กำลังเสด็จไปยังกรุงเยรูซาเล็ม พระองค์จึงเสด็จเลียบระหว่างแคว้นสะมาเรียและกาลิลี เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีคนโรคเรื้อนสิบคนมาพบพระองค์ยืนอยู่แต่ไกล และส่งเสียงร้องว่า “เยซูนายเจ้าข้า โปรดได้เมตตาข้าพเจ้าทั้งหลายเถิด” เมื่อพระองค์ทรงเห็นแล้วจึงตรัสแก่เขาว่า “จงไปสำแดงตัวแก่พวกปุโรหิตเถิด” เมื่อกำลังเดินไป เขาทั้งหลายก็หายสะอาด ฝ่ายคนหนึ่งในพวกนั้น เมื่อเห็นว่าตัวหายโรคแล้วจึงกลับมาสรรเสริญพระเจ้าด้วยเสียงดังและกราบลงที่พระบาทของพระเยซู โมทนาพระคุณของพระองค์ คนนั้นเป็นชาวสะมาเรีย ฝ่ายพระเยซูตรัสว่า “มีสิบคนหายสะอาดมิใช่หรือ แต่เก้าคนนั้นอยู่ที่ไหน ไม่เห็นผู้ใดกลับมาสรรเสริญพระเจ้า เว้นไว้แต่คนต่างชาติคนนี้” แล้วพระองค์ตรัสกับคนนั้นว่า “จงลุกขึ้นไปเถิด ความเชื่อของเจ้าได้กระทำให้ตัวเจ้าหายปกติ” ข้าพเจ้ารู้สึกสนใจที่คนโรคเรื้อนสิบคนนี้ที่ดูเหมือนจะไปไหนมาไหนด้วยกัน แม้ว่าเก้าคนในนั้นเป็นชาวยิวและหนึ่งคนเป็นชาวสะมาเรีย เห็นได้ชัดว่าความทุกข์ทรมานร่วมกันของพวกเขาสามารถทำลายกำแพงอคติที่ปกติแยกพวกเขาออกจากกันไปได้! ซึ่งนั่นเป็นเรื่องดี…

Continue reading

2 ทิโมธี 2:1-13 – เหตุฉะนั้นบุตรของข้าพเจ้าเอ๋ย จงเข้มแข็งขึ้นในพระคุณซึ่งมีอยู่ในพระเยซูคริสต์ จงมอบคำสอนเหล่านั้นซึ่งท่านได้ยินจากข้าพเจ้าต่อหน้าพยานหลายคนไว้กับคนที่ซื่อสัตย์ที่สามารถสอนคนอื่นได้ด้วย จงทนการยากลำบากด้วยกันกับทหารที่ดีของพระเยซูคริสต์ ไม่มีทหารคนใดที่เข้าประจำการแล้วจะยุ่งอยู่กับงานฝ่ายพลเรือน ด้วยว่าเขามุ่งที่จะทำให้ผู้บังคับบัญชาพอใจ นักกีฬาจะมิได้สวมพวงมาลัยถ้าเขาไม่แข่งขันตามกติกา กสิกรผู้ตรากตรำทำงานก็ควรเป็นคนแรกที่ได้รับผล จงใคร่ครวญถึงสิ่งที่ข้าพเจ้าได้พูดเถิด ด้วยองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงประทานความเข้าใจให้แก่ท่านในทุกสิ่ง จงระลึกถึงพระเยซูคริสต์ผู้ได้ทรงถูกชุบให้เป็นขึ้นมาจากความตาย และทรงสืบเชื้อสายจากดาวิดตามข่าวประเสริฐที่ข้าพเจ้าประกาศนั้น และเพราะเหตุข่าวประเสริฐนั้นข้าพเจ้าจึงทนทุกข์ ถูกล่ามโซ่ดังผู้ร้าย แต่พระวจนะของพระเจ้านั้นไม่มีผู้ใดเอาโซ่ล่ามไว้ได้ เหตุฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงยอมทนทุกอย่างเพราะเห็นแก่ผู้ที่ทรงเลือกไว้นั้น เพื่อเขาจะได้รับความรอด ซึ่งมีอยู่ในพระเยซูคริสต์ พร้อมทั้งศักดิ์ศรีนิรันดร์ ข้อนี้เป็นความจริง คือถ้าเราตายกับพระองค์ เราก็จะมีชีวิตอยู่กับพระองค์ ถ้าเรามีความอดทน เราก็จะได้ครองร่วมกับพระองค์ ถ้าเราไม่ยอมรับพระองค์…

Continue reading

นางรูธ 1:1, 2ข-5, 7-8ก, 14ข, 16-17, 19ก – ในสมัยเมื่อผู้วินิจฉัยครอบครองอยู่นั้นเกิดกันดารอาหารขึ้นในแผ่นดิน มีชายคนหนึ่งเป็นชาวเมืองเบธเลเฮมในยูดาห์ไปอาศัยอยู่ในแผ่นดินโมอับ คือตัวเขาพร้อมกับภรรยาและบุตรชายสองคน … เขาทั้งหลายเดินทางเข้าไปในแผ่นดินโมอับและอาศัยอยู่ที่นั่น แต่เอลีเมเลค สามีของนางนาโอมีสิ้นชีวิตเสีย ทิ้งนางไว้กับบุตรชายทั้งสอง บุตรชายสองคนนี้ก็ได้หญิงชาวโมอับมาเป็นภรรยา … นางจึงออกจากตำบลที่นางอยู่ … เดินตามทางกลับไปยังแผ่นดินยูดาห์ แต่นาโอมีกล่าวแก่บุตรสะใภ้ทั้งสองของนางว่า “ไปเถิด ขอให้ต่างคนต่างกลับไปบ้านมารดาของตน” … โอรปาห์ก็จุบลาแม่ผัว แต่รูธยังเกาะแม่ผัวอยู่ … แต่รูธตอบว่า “ขอแม่อย่าวิงวอนให้ฉันจากแม่หรือเลิกติดตามแม่ไปเลย…

Continue reading

สดุดี 111:4-6 – พระองค์ได้ทรงให้พระราชกิจอัศจรรย์ของพระองค์เป็นที่จดจำ พระเจ้าทรงมีพระคุณและทรงพระกรุณา พระองค์ประทานอาหารให้ผู้ที่เกรงกลัวพระองค์ พระองค์ทรงจดจำพันธสัญญาของพระองค์เสมอ พระองค์ได้ทรงสำแดงฤทธานุภาพแห่งพระราชกิจของพระองค์แก่ประชากรของพระองค์ในการที่ประทานมรดกของบรรดาประชาชาติแก่เขา อาหารมักมีบทบาทสำคัญในการเฉลิมฉลองของเรา ผู้ที่ฉลองวันเกิดอาจหวังว่าจะได้ทานเค้กพิเศษสำหรับวันเกิดหรือรับประทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารโปรด แขกจะได้รับการต้อนรับด้วยอาหารค่ำสุดพิเศษ เรามีอาหารมื้อพิเศษในช่วงคริสต์มาส ส่วนอาหารโปรดของครอบครัวก็อาจเตรียมไว้สำหรับงานสังสรรค์ช่วงอีสเตอร์ พระเจ้า “ได้ทรงให้พระราชกิจอัศจรรย์ของพระองค์เป็นที่จดจำ” ในคนอิสราเอล พระเจ้าทรงกำหนดเทศกาลประจำปีขึ้นทุกปีเพื่อเตือนใจประชากรของพระองค์ถึงพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ ประชากรของพระเจ้าจะระลึกถึงทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำเพื่อช่วยพวกเขาให้รอดพ้นผ่านการเฉลิมฉลองเหล่านี้ เทศกาลปัสกาเป็นอนุสรณ์ถึงพระราชกิจแห่งความรอดของพระเจ้าในการปลดปล่อยอิสราเอลจากการเป็นทาสในอียิปต์ ในคืนแห่งอิสรภาพนั้น เลือดของลูกแกะถูกทาไว้บนวงกบประตูบ้านของชาวอิสราเอล พระเจ้าทรงผ่านบ้านเหล่านั้นที่ทำเครื่องหมายด้วยเลือดไป ทรงช่วยชาวอิสราเอลให้รอดพ้นจากความตายเมื่อพระองค์ทรงทำลายบุตรหัวปีของอียิปต์ ลูกแกะถูกถวายเป็นเครื่องบูชาทุกปีในเทศกาลปัสกา มีการรับประทานขนมปังไร้เชื้อในมื้ออาหาร ซึ่งเป็นเครื่องเตือนใจว่าชาวอิสราเอลรีบเร่งออกจากอียิปต์โดยไม่มีเวลารอให้ขนมปังที่มีเชื้อขึ้นฟู พระเจ้าตรัสถึงงานฉลองยิ่งใหญ่ครั้งนี้ว่า “วันนี้จะเป็นวันที่ระลึกสำหรับเจ้า ให้เจ้าทั้งหลายถือไว้เป็นเทศกาลแด่พระเจ้า ชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า…

Continue reading