“อยู่อย่างปลอดภัย” (กรุณาคลิกอ่านที่หัวเรื่อง)
บางครั้งเมื่อเรากำลังเดินอยู่ตามศูนย์การค้า หรือผ่านชุมชนแห่งความศิวิไลทั้งหลายนั้น เราจะเกิดความรู้สึกบางอย่างแว๊บเข้ามา เป็นความรู้สึกคล้ายๆกับว่า เรากำลังเดินอยู่ท่ามกลางป่าดงดิบ ที่เต็มไปด้วยอันตรายจากสัตว์ร้ายนานาชนิด เป็นความรู้สึกที่ไม่ค่อยจะมีความอบอุ่นและปลอดภัย ต้องยอมรับวันนี้จะหาความปลอดภัยได้ยาก ภัยสารพัดที่เป็นอันตรายเกิดขึ้นได้ในทุกเวลาทุกสถานที่ไม่เว้นแต่ละวัน แม้แต่ในย่านชุมชนที่พลุกพล่านก็ไม่มีเว้น ทั้งๆที่เราคิดว่าสถานที่นั้นๆมีความปลอดภัย แต่ภัยอันตรายก็ยังเกิดขึ้นได้อย่างไม่คาดฝัน แล้วมันก็เกิดขึ้นอย่างแนบเนียนอีกด้วย ขนาดที่เราเองก็คาดคิดและตามไม่ทัน สรุปแล้วภัยอันตรายสารพัดเหล่านี้ จึงทำให้การดำรงชีวิตของเราเป็นไปด้วยความยากลำบากและหวาดระแวงซึ่งไม่รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นกับเราเมื่อไร วันนี้เราจึงต้องใช้ชีวิตอยู่ในความไม่ประมาทเป็นดีที่สุด อะไรที่จะทำให้เราอยู่รอดปลอดภัย ก็ต้องรอบคอบไว้ก่อน อย่าไปคิดว่าเราคิดมากและวิตกหรือกลัวเกินไป ใครเขาว่ายังไงก็ช่าง เราถือคติ ‘’กันไว้ดีกว่าแก้’’ กันไว้ก่อนเพราะหากแย่แล้วจะแก้ไม่ทัน แล้วการป้องกันนั้นดูจะง่ายกว่า “การแก้’’ เยอะ อีกอย่างให้เราดูแลตัวเองนั้นดีกว่าไปหวังพึ่งคนอื่น ไม่ยังงั้นเวลามีอะไรเกิดขึ้น เดี๋ยวเกิดไปเจอคนประเภท…
