สิ่งที่ทำให้เราได้รับและได้พบความสุขนั้นมีมากมายหลายทาง ฉะนั้นอย่าไปคิดเหมือนบางคนที่บอกว่า สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขได้นั้นมีน้อยกว่าที่จะทำให้เรามีทุกข์ ความจริงแล้วไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย
หนทางที่จะทำให้เรามีความสุขนั้นมีมากมาย เพียงแต่เรามองข้ามแล้วสรุปเอาเองว่า ความสุขเป็นสิ่งที่หาได้ยาก จึงทำให้เราหมดความพยายามที่จะค้นหาความสุขอย่างจริงจังต่อไป หรือถ้าจะแสวงหาความสุขก็เพราะเราหาผิดที่ผิดทางอีกต่างหาก ความสุขจึงสวนทางกับเราอยู่เสมอ
ซึ่งตามหลักความจริงนั้นแหล่งที่มาของความสุขหลักใหญ่ๆ มีอยู่สองทางคือ ความสุขที่เกิดจากตัวเราและความสุขที่มาจากภายนอกตัวเรา ซึ่งวันนี้อยากจะยกตัวอย่างของความสุขอีกแบบหนึ่ง ที่มาจากภายในตัวเรานั่นก็คือ ความสุขที่เกิดจาก “ใจที่ยกโทษ” หรือความสุขที่มาจากการให้อภัยแก่ศัตรูหรือคนที่เราเกลียดชัง ความสุขดังกล่าวนี้แม้ว่ามันอาจจะเริ่มด้วยความลำบากใจ เพราะบางครั้งเราอาจจะเจ็บปวดก็ตาม แต่เมื่อมันเกิดขึ้นได้ก็จะนำความตื้นตันใจมาสู่ตัวเรา แล้วก็กลายเป็นความสุขที่สมบูรณ์แบบไปในที่สุด การให้อภัยแก่ศัตรูหรือคนที่เราเกลียดชังนั้นมันยากยิ่งกว่าการให้อภัยต่อคนที่เรารักและชอบ เพราะการให้อภัยแก่คนที่ทำให้เราเจ็บใจนั้น เป็นสิ่งที่ทำได้ยากยิ่งและสิ่งนี้เองที่จะบั่นทอนจิตใจของเราให้ขาดความสุข นี่คือผลของคนที่ไม่ยอมยกโทษหรืออภัยให้ศัตรูและผู้ที่เกลียดชังเรา
ดังตัวอย่างของพระเยซูที่ทรงเป็นแบบอย่างยอดเยี่ยมของการให้อภัยแก่ศัตรู ผู้ที่ตบพระพักตร์ถ่มน้ำลายรด เฆี่ยนตีด้วยแส้ เย้ยหยันพูดจาดูหมิ่นสารพัด สุดท้ายก็จับพระองค์ตรึงบนกางเขน เอาหอกแทงสีข้างทั้งๆ ที่พระองค์ไม่ได้มีความผิดแม้เลยแม้แต่น้อย แต่ในขณะที่พระองค์ทรงทรมานด้วยความเจ็บปวดทั้งกายและใจอยู่นั้น พระเยซูทรงอธิษฐานเสียงดังต่อพระบิดาผู้ทรงสถิตอยู่เบื้องบนว่า “ขอพระองค์โปรดยกโทษพวกเขา เพราะเขาไม่รู้ว่าเขาทำอะไร”
นี่คือตัวอย่างของการให้อภัยที่ยอดเยี่ยมที่สุด เป็นการให้อภัยที่ไม่มีการรอช้าหรือลังเลใจ ไม่ได้มีความผูกใจเจ็บอยู่แม้แต่น้อย เป็นการตัดสินใจที่ให้อภัยอย่างกล้าหาญและยอมเจ็บปวด ไม่ใช่เป็นเพราะเราใจง่ายเกินไป แต่เมื่อเราได้ให้อภัยแล้วความเจ็บปวดโกรธแค้นชิงชัง ตลอดจนความไม่สบายใจก็จะหายไปอย่างสิ้นเชิง ความยินดีก็จะเกิดขึ้นโดยมีความสุขเข้ามาแทนที่ความเกลียดชัง คนที่ได้รับการอภัยและการยกโทษจากเราก็จะมีแต่ความตื้นตันในน้ำใจอันสูงส่งของเรา มันจะเป็นผลให้เขาเกิดการเปลี่ยนแปลงในชีวิตอย่างหน้ามือเป็นหลังมืออีกด้วย ผมเคยเห็นมาแล้วมากมายทั้งผู้ให้อภัยและผู้ได้รับการอภัย ที่พวกเขาผวาเข้ามากอดกันด้วยน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาอย่างมีความสุข แน่นอนครับ ผู้ที่มีใจยกโทษนั้นไม่เพียงเขาจะได้ความสุขเท่านั้น แต่เขายังจะได้รับพระพรแห่งสันติสุขจากพระเจ้าอีกด้วย
โดย: อาจารย์อำนวย เรืองชาญ
นักจัดรายการวิทยุ “เพื่อคุณกำลังใจ”
องค์การก้าวไปสู่ความสว่าง
