สดุดี 47:5-8 – พระเจ้าเสด็จขึ้นด้วยเสียงโห่ร้อง พระเจ้าเสด็จขึ้นด้วยเสียงแตร จงร้องเพลงสรรเสริญถวายพระเจ้า จงร้องเพลงสรรเสริญเถิด จงร้องเพลงสรรเสริญถวายพระมหาราชาของเรา จงร้องเพลงสรรเสริญเถิด เพราะพระเจ้าทรงเป็นพระราชาเหนือแผ่นดินโลกทั้งสิ้น จงร้องเพลงสรรเสริญด้วยบทสดุดี พระเจ้าทรงครอบครองนานาประชาชาติ พระเจ้าทรงประทับบนพระที่นั่งบริสุทธิ์ของพระองค์
เมื่อซาโลมอนพระราชโอรสของกษัตริย์ดาวิดขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ของอิสราเอล พระองค์ได้ทรงขี่ม้าของบิดาไปยังหุบเขาขิดโรนใกล้กรุงเยรูซาเล็ม ที่นั่น โซโลมอนได้รับการเจิมเป็นกษัตริย์ ขณะมีเสียงแตรดังขึ้น และประชาชนก็ตะโกนร้องด้วยความยินดีในกษัตริย์ใหม่ของเขาว่า “ขอพระราชาซาโลมอนทรงพระเจริญ!” (1 พงศ์กษัตริย์ 1:40ข)
หลายศตวรรษต่อมา พระบุตรที่ยิ่งใหญ่กว่าของดาวิด พระเยซูเจ้าของเราเสด็จข้ามหุบเขาขิดโรนโดยทรงขี่ลาขณะเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็ม ผู้คนต่างสรรเสริญพระองค์ว่าเป็นกษัตริย์และพระเมสสิยาห์ของเขา โดยตะโกนว่า “โฮซันนาแก่ราชโอรสของดาวิด ให้ท่านผู้ที่เสด็จมาในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงพระเจริญโฮซันนา ในที่สูงสุด” (มัทธิว 21:9ข) ฝูงชนขนาดใหญ่และเสียงร้องก็ดังกึกก้องจนศัตรูของพระเยซูพูดว่า “ดูซิ โลกตามเขาไปหมดแล้ว” (ยอห์น 12:19ข) ในสมัย พระเยซูซึ่งแตกต่างจากกษัตริย์ซาโลมอนบรรพบุรุษของพระองค์ที่ได้รับการสถาปนาเป็นกษัตริย์ของอิสราเอล พระองค์ไม่ได้ขึ้นครองราชย์ที่กรุงเยรูซาเล็ม พระผู้ช่วยให้รอดถูกจับกุม พิจารณาคดี และถูกตัดสินประหารชีวิต พระองค์ถูกนำออกจากเมืองและถูกยกขึ้น ไม่ใช่บนบัลลังก์ทองคำ แต่บนไม้กางเขน ทรงถูกสวมมงกุฎหนาม และการเป็นกษัตริย์ของพระองค์ถูกเยาะเย้ยว่าเป็นกษัตริย์ โดยประกาศถึงความผิดที่เรียกพระองค์ว่า “เยซูชาวนาซาเร็ธกษัตริย์ของพวกยิว” (ยอห์น 19:19ข) แต่โดยการสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน พระเยซูทรงเอาชนะมารและทรงช่วยปลดปล่อยทุกคนที่วางใจในกษัตริย์ที่ถูกตรึงกางเขนและคืนพระชนม์ให้รอดจากความตาย
ในวันที่สามหลังจากการตายของพระเยซู พระเจ้าพระบิดาทรงชุบให้พระองค์เป็นขึ้นมาจากตาย พระเยซูเสด็จขึ้นสู่สวรรค์เพื่อประทับ ณ เบื้องขวาของพระเจ้า “ในสวรรคสถาน สูงยิ่งเหนือบรรดาเทพผู้ครอง เหนือศักดิเทพ เหนืออิทธิเทพ” (เอเฟซัส 1:20ข-21ก) ธรรมิกชนและทูตสวรรค์ปีติยินดีต้อนรับกษัตริย์ผู้เสด็จสู่สวรรค์ดังที่ผู้เขียนสดุดีพยากรณ์ไว้ว่า “พระเจ้าเสด็จขึ้นด้วยเสียงโห่ร้อง” พระเยซูทรงเป็นกษัตริย์เหนือกษัตริย์ทั้งหลายซึ่งเราอยู่ภายใต้การปกครองของพระองค์ในปัจจุบัน ขณะที่เราเฉลิมฉลองการเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ของพระองค์ เราตระหนักถึงความรักของพระองค์ ความเป็นเจ้านายของพระองค์ และพระปรีชาสามารถแห่งการครองราชย์ของพระองค์ ถึงแม้ว่าพระองค์จะครองราชย์ในพระสิริแห่งสวรรค์ แต่พระองค์ไม่ได้ปกครองในฐานะกษัตริย์ที่ห่างไกลหรือห่างเหินจากเราดังเช่นกษัตริย์ทางโลกบางองค์ กษัตริย์ของเราทรงประทับอยู่กับเราในพระวจนะของพระองค์ และในพระกายและพระโลหิตของพระองค์ในมื้ออาหารค่ำอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ พระราชอำนาจทั้งหมดในสวรรค์และบนแผ่นดินโลกได้มอบให้กับพระองค์แล้ว และด้วยพระราชอำนาจนั้น พระองค์จึงทรงส่งเราออกไปทั่วโลกเพื่อสั่งสอนสาวกให้บัพติศมา และสั่งสอน ขณะที่เราไป เราก็แบกคำสัญญาของกษัตริย์ผู้เสด็จขึ้นสู่สวรรค์ ทรงครองราชย์ และประทับอยู่ตลอดกาลไว้ในใจของเราว่า “เราจะอยู่กับเจ้าทั้งหลายเสมอไป จนกว่าจะสิ้นยุค” (มัทธิว 28:20ข)
เราอธิษฐาน: ขอกษัตริย์ผู้ทรงพระชนม์และเสด็จสู่สวรรค์ทรงสถิตอยู่ด้วยในกิจการแห่งความรักและถ้อยคำการเป็นพยานของข้าพระองค์ เพื่อว่าคนอื่นจะได้รู้จักและนมัสการพระองค์เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
1.คุณมีเหตุผลมากแค่ไหนสำหรับการสรรเสริญพระเจ้า
2.ทำไมคนอิสราเอลจึงมีความสุขมากเมื่อซาโลมอนได้รับการเจิมให้เป็นกษัตริย์
3.แม้ว่าพระเยซูทรงเสด็จขึ้นสู่สวรรค์แล้ว แต่พระองค์ยังคงอยู่กับเราในมื้ออาหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างไร
© : Lutheran Hour Ministries
