สดุดี 143:7-8 – ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงรีบตอบข้าพระองค์ ใจข้าพระองค์ฝ่อไปแล้ว ขออย่าทรงซ่อนพระพักตร์ของพระองค์ไว้จากข้าพระองค์ เกรงว่าข้าพระองค์จะเหมือนคนเหล่านั้นที่ลงไปยังปากแดนผู้ตาย ขอทรงโปรดให้ข้าพระองค์ได้ยินถึงความรักมั่นคงของพระองค์ในเวลาเช้า เพราะข้าพระองค์วางใจในพระองค์ ขอทรงสอนข้าพระองค์ถึงทางที่ควรไป เพราะข้าพระองค์ตั้งใจแน่วแน่ในพระองค์
นี่เป็นคำอธิษฐานวินาทีสุดท้ายและไม่มีที่หวังอีกแล้ว ไม่ว่าสถานการณ์ใดที่กระตุ้นให้เกิดการวิงวอนนี้ ผู้เขียนเพลงสดุดีต้องการความช่วยเหลืออย่างรวดเร็ว! ท่านไม่มีที่อื่นจะไปอีกแล้ว ไม่มีใครที่ท่านจะหันหน้าไปหาได้ ไม่มีครอบครัว ไม่มีเพื่อน ไม่มีแม้กระทั่งกองทัพที่สามารถช่วยท่านได้ โลกไม่อาจช่วยเหลือท่านได้และมีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่สามารถช่วยได้ในเวลานี้ นี่เป็นคำอธิษฐานเหมือนกับเปโตรผู้ซึ่งเดินบนทะเลกาลิลีเมื่อเห็นคลื่นที่น่ากลัวและเริ่มจมน้ำ เปโตรร้องขอความช่วยเหลือที่พร้อมสำหรับท่านว่า “พระองค์เจ้าข้า ช่วยข้าพระองค์ด้วย” (มัทธิว 14:30ข)
เรารู้เยอะเกี่ยวกับคำอธิษฐานประเภทนี้เพราะว่าเรามีประสบการณ์ในการอธิษฐานแบบนี้ เราอ้อนวอนคล้ายๆ กันนี้ในหลากหลายสถานการณ์ ในแต่ละเหตุการณ์เรารู้สึกโดดเดี่ยว และหมดความอดทนและความสามารถ สถานการณ์เหล่านี้อาจเกี่ยวข้องกับความเจ็บป่วยหรือความโศกเศร้า ความขัดแย้งในครอบครัว หรือความสูญเสียด้านการเงิน ไม่มีคำตอบและไม่ทราบว่าจะหันไปทางไหน เราร้องออกมาในคำอธิษฐานเช่นเดียวกับเปโตรว่า “พระองค์เจ้าข้า ช่วยข้าพระองค์ด้วย” แต่เราก็สงสัยว่าพระเจ้าทรงฟังหรือไม่ นี่ไม่ใช่เวลาที่ดีสำหรับพระองค์ที่จะทรงเงียบและซ่อนพระพักตร์ของพระองค์จากเรา นี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสำหรับการทดสอบความเชื่อ
แต่สถานการณ์ทั้งหมดนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ด้วย พระองค์ไม่ได้หันพระพักตร์ไป ผู้เขียนเพลงสดุดีมีความมั่นใจแม้ในท่ามกลางความลำบากว่าคำอธิษฐานของท่านเป็นที่ได้ยิน ท่านรอคอยข่าวประเสริฐ “ขอทรงโปรดให้ข้าพระองค์ได้ยินถึงความรักมั่นคงของพระองค์ในเวลาเช้า เพราะข้าพระองค์วางใจในพระองค์” เราไม่จำเป็นต้องรอคอยข่าวประเสริฐ เราเห็นและได้ยินแล้วที่กางเขนและอุโมงค์ว่างเปล่าของพระเยซู พระผู้ช่วยให้รอดของเราทรงร้องมาจากกางเขนว่า “พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย” (มาระโก 15:34ข) เพื่อเห็นแก่ความรอดของเรา พระเจ้าทรงหันพระพักตร์ของพระองค์ไปเสีย ทรงทอดทิ้งพระบุตรของพระองค์ให้ทนทุกข์และสิ้นพระชนม์ เพราะพระองค์ทรงหันจากพระบุตรของพระองค์ พระองค์จึงไม่เคยหันไปจากเรา ในเช้าวันอีสเตอร์แรก ข่าวประเสริฐแห่งความรักมั่นคงของพระเจ้าได้รับการประกาศที่อุโมงค์ว่างเปล่า พระเยซูทรงเป็นขึ้นจากตายแล้ว
เรารู้และเชื่อข่าวประเสริฐ และเรามีความมั่นใจเมื่อเราอธิษฐาน ไม่ว่าสถานการณ์ของเราเป็นอย่างไร และเราอาจจะสิ้นหวังแค่ไหน พระพักตร์แห่งความโปรดปรานของพระเจ้าและพระพรของพระองค์หันมาหาเราเสมอ พระองค์ทรงได้ยินคำอธิษฐานของเราและพระองค์ทรงตอบตามพระทัยของพระองค์ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเอื้อมพระหัตถ์มายกเราขึ้นเช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงกระทำกับเปโตร พระองค์จะทรงสงบความกลัวของเราด้วยสันติสุขของพระองค์ และพระองค์ทรงทำให้เราเย็นลงด้วยความรักมั่นคงของพระองค์ และทรงนำเราไปในทางที่เราควรไป
เราอธิษฐาน: องค์พระเยซูเจ้า ขอทรงปลอบโยนข้าพระองค์ด้วยความรักมั่นคงของพระองค์ และขอทรงเติมข้าพระองค์ด้วยสันติสุขของพระองค์ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
1.เมื่อไหร่ที่คุณอธิษฐานบ่อยที่สุด ในยามดีหรือยามร้าย
2.ทำไมการอธิษฐานในยามเช้าก่อนที่เราจะรีบเร่งเข้าสู่วันของเราจึงมีความสำคัญ
3.คุณสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตแบบใดได้บ้างเพื่อเปิดโอกาสให้กับการอธิษฐานอย่างสม่ำเสมอมากขึ้น
© : Lutheran Hour Ministries
