นางรูธ 1:1, 2ข-5, 7-8ก, 14ข, 16-17, 19ก – ในสมัยเมื่อผู้วินิจฉัยครอบครองอยู่นั้นเกิดกันดารอาหารขึ้นในแผ่นดิน มีชายคนหนึ่งเป็นชาวเมืองเบธเลเฮมในยูดาห์ไปอาศัยอยู่ในแผ่นดินโมอับ คือตัวเขาพร้อมกับภรรยาและบุตรชายสองคน … เขาทั้งหลายเดินทางเข้าไปในแผ่นดินโมอับและอาศัยอยู่ที่นั่น แต่เอลีเมเลค สามีของนางนาโอมีสิ้นชีวิตเสีย ทิ้งนางไว้กับบุตรชายทั้งสอง บุตรชายสองคนนี้ก็ได้หญิงชาวโมอับมาเป็นภรรยา … นางจึงออกจากตำบลที่นางอยู่ … เดินตามทางกลับไปยังแผ่นดินยูดาห์ แต่นาโอมีกล่าวแก่บุตรสะใภ้ทั้งสองของนางว่า “ไปเถิด ขอให้ต่างคนต่างกลับไปบ้านมารดาของตน” … โอรปาห์ก็จุบลาแม่ผัว แต่รูธยังเกาะแม่ผัวอยู่ … แต่รูธตอบว่า “ขอแม่อย่าวิงวอนให้ฉันจากแม่หรือเลิกติดตามแม่ไปเลย เพราะแม่จะไปไหนฉันจะไปด้วย และแม่จะอาศัยอยู่ที่ไหนฉันก็จะอยู่ที่นั่นด้วย ญาติของแม่จะเป็นญาติของฉัน และพระเจ้าของแม่ก็จะเป็นพระเจ้าของฉัน แม่ตายที่ไหนฉันจะตายที่นั่น และจะขอให้ฝังฉันไว้ที่นั่นด้วย ถ้ามีอะไรมาพรากฉันจากแม่นอกจากความตาย ก็ขอพระเจ้าทรงลงโทษฉัน และให้หนักยิ่ง”… ดังนั้นทั้งสองนางก็พากันไปจนถึงเมืองเบธเลเฮม
จุดเริ่มต้นของหนังสือนางรูธทำให้ข้าพเจ้าสะเทือนใจเสมอ เพราะเต็มไปด้วยความเศร้า ครอบครัวสี่คนที่ออกจากบ้านไปใช้ชีวิตที่ดีกว่าในต่างแดน แต่สามคนในนั้นเสียชีวิตที่นั่น เหลือเพียงนาโอมีหญิงชราคนเดียวกับลูกสะใภ้สองคนที่ไม่มีลูก นาโอมีสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างในประเทศนี้ นางจึงตัดสินใจกลับบ้านอีกครั้ง แม้ว่านางจะไม่มีอะไรให้ตั้งตารอที่นั่นมากนักก็ตาม ทันใดนั้น ลูกสะใภ้คนหนึ่งก็ตัดสินใจตามมาด้วย ซึ่งทำให้นางประหลาดใจมาก
ไม่มีเหตุผลอันสมควรที่รูธจะไปกับนาโอมี ในอิสราเอลนางจะเป็นคนต่างชาติ ไม่ใช่นาโอมี และนาโอมีเองก็ไม่มีบ้านหรือมรดกที่แน่นอนให้กลับไป มีเพียงความหวังริบหรี่ที่จะได้รับความช่วยเหลือจากญาติพี่น้อง รูธจะต้องทำงานหนักเพื่อเลี้ยงดูพวกเขาทั้งสองคน และโอกาสแต่งงานและมีลูกในอนาคตของนางก็มีน้อย แต่นางยอมรับความทุกข์ทรมาน เพราะความรักที่มีต่อนาโอมี และนางก็รักพระเจ้าเช่นกันดูจากสิ่งที่พูดกับนาโอมี
“พระเจ้าของแม่ก็จะเป็นพระเจ้าของฉัน” นางกล่าว และนางก็สาบานในพระนามของพระองค์เช่นกัน ครอบครัวของนาโอมีได้ส่งต่อความเชื่อในพระเจ้าให้แก่รูธไปแล้ว และบัดนี้รูธไม่เต็มใจที่จะสูญเสียพระเจ้าองค์นี้หรือสตรีที่สอนนางเกี่ยวกับพระองค์เลย รูธสะท้อนความรักของพระเจ้าในวิธีที่นางเสียสละตนเองเพื่อนาโอมีแล้ว จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่พระเจ้าทรงเลือกนางให้เป็นบรรพบุรุษของพระเยซู
ความรักของรูธเป็นลางบอกเหตุถึงพระองค์ เพราะพระเยซูทรงเห็นเราในยามทุกข์ยาก และพระองค์เองก็ไม่เต็มพระทัยที่จะละทิ้งหรือสูญเสียเราไป พระองค์เสด็จมากับเราในโลกที่แตกสลาย และทรงอยู่ท่ามกลางเรา ทรงห่วงใยเรา พระองค์ทรงสละพระองค์เองเพื่อเราผ่านความทุกข์ทรมานและความตายของพระองค์ และผ่านการคืนพระชนม์ของพระองค์ พระองค์ประทานชีวิตใหม่แก่เรา ชีวิตที่ยั่งยืนชั่วนิรันดร์ เพื่อให้เราอยู่กับพระองค์ตลอดไป อะไรจะดีไปกว่านี้อีก
เราอธิษฐาน: พระเยซูเจ้าที่รัก ขอบพระคุณที่ทรงรักเราและทรงสถิตอยู่กับเราตลอดไป อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- มนุษย์ถูกสร้างมาเพื่ออยู่คนเดียวจริงหรือ เพราะเหตุใด
- คุณพึ่งพาใครให้อยู่เคียงข้างและช่วยเหลือคุณ
- ทำไมพระเยซูจึงทรงสัญญาว่าจะอยู่กับเราตลอดไป (ดู มัทธิว 28:20)
© : Lutheran Hour Ministries