Category: ธรรมชีวิตประจำวัน

กิจการ 2:1-4 – เมื่อวันเทศกาลเพ็นเทคอสต์มาถึง จำพวกศิษย์จึงรวมอยู่ในที่แห่งเดียวกัน ในทันใดนั้นมีเสียงมาจากฟ้าเหมือนเสียงพายุกล้าสั่นก้องทั่วตึกที่เขานั่งอยู่นั้น มีเปลวไฟสัณฐานเหมือนลิ้นปรากฏแก่เขากระจายอยู่บนเขาสิ้นทุกคน เขาเหล่านั้นก็ประกอบด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ จึงตั้งต้นพูดภาษาอื่นๆ ตามที่พระวิญญาณทรงโปรดให้พูด วันเพ็นเทคอสต์ในพระคัมภีร์ใหม่คือ สิบวันหลังจากพระเยซูเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ พระเจ้าทรงส่งพระวิญญาณของพระองค์มาท่ามกลางประชากรของพระองค์ในวันพิเศษ แต่เหตุการณ์นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่พระเจ้าทรงมอบพระวิญญาณของพระองค์แก่คริสตจักร หลายชั่วคนมาแล้วตลอดพระคัมภีร์เดิม พระเจ้าทรงส่งพระวิญญาณของพระองค์มายังประชากรของพระองค์ ในหนังสือโยบ 33:4 กล่าวว่า “พระวิญญาณของพระเจ้าได้ทรงสร้างข้าพเจ้า และลมปราณขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้ให้ชีวิตแก่ข้าพเจ้า” ในสดุดี 104:30ก กล่าวว่า “เมื่อพระองค์ทรงส่งวิญญาณของพระองค์ออกไป มันก็ถูกสร้างขึ้นมา” และในเอเศเคียล 37:14ก บอกว่า “เราจะบรรจุวิญญาณของเราไว้ในเจ้า…

Continue reading

ยอห์น 7:38-39  [พระเยซูตรัส] “ผู้ที่วางใจในเราตามที่มีคำเขียนไว้แล้วว่า ‘แม่น้ำที่มีน้ำธำรงชีวิต จะไหลออกมาจากภายในผู้นั้น’” สิ่งที่พระเยซูตรัสนั้นหมายถึงพระวิญญาณ ซึ่งผู้ที่วางใจในพระองค์จะได้รับ เหตุว่ายังไม่ได้ประทานพระวิญญาณให้ เพราะพระเยซูยังมิได้ประสบเกียรติกิจ พระคุณ สันติสุข และความชื่นชมยินดีจากพระเจ้าพระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์ของเรา อาเมน เพื่อนที่รัก คุณเคยพยายามก่อไฟในแม่น้ำหรือไม่ นี่เป็นความคิดที่โง่เขลา ใช่ไหม  เรารู้ดีว่าถ้าเอาไม้ฟืนไปก่อไฟบนน้ำ ฟืนก็จะจมน้ำ ฟืนจะอมน้ำ และใช้ก่อไฟไม่ได้ น้ำและไฟไม่สามารถไปด้วยกันได้ แต่ทั้งสองก็มีส่วนสำคัญในชีวิตของเรา  เราต้องการไฟเพื่อทำอาหารและให้ความอบอุ่นในหน้าหนาว เราใช้ไฟเผาขยะที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพของเราด้วย  เราต้องการน้ำเพื่อดับความกระหาย ใช้อาบ…

Continue reading

ยอห์น 7:37-39 – ในวันสุดท้ายของงานเทศกาลซึ่งเป็นวันใหญ่นั้น พระเยซูทรงยืนและประกาศว่า “ถ้าผู้ใดกระหาย ผู้นั้นจงมาหาเราและดื่ม ผู้ที่วางใจในเราตามที่มีคำเขียนไว้แล้วว่า ‘แม่น้ำที่มีน้ำธำรงชีวิต จะไหลออกมาจากภายในผู้นั้น’”  สิ่งที่พระเยซูตรัสนั้นหมายถึงพระวิญญาณ ซึ่งผู้ที่วางใจในพระองค์จะได้รับ เหตุว่ายังไม่ได้ประทานพระวิญญาณให้ เพราะพระเยซูยังมิได้ประสบเกียรติกิจ การที่เรารู้สึกว่ามีบางอย่างขาดหายไปในชีวิตของเรานั้นเป็นเรื่องปกติ  เราโหยหาบางอย่างซึ่งเราไม่รู้ว่าเป็นอะไร และรู้สึกไม่พึงพอใจหรือนิ่งได้จนกว่าจะหาสิ่งนั้นพบ ดังนั้น เราจึงหาไปทั่ว  เราอาจลองสิ่งที่ทำให้เพลิดเพลิน เช่น การรับประทานอาหาร หรือ เสพยาเสพติด หรือ หาความสุขทางเพศ หรือ ดื่มแอลกอฮอล  แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนไม่ใช่คำตอบ  เราอาจพยายามทำงาน…

Continue reading

กิจการ 2:1-4 – เมื่อวันเทศกาลเพ็นเทคอสต์มาถึง จำพวกศิษย์จึงรวมอยู่ในที่แห่งเดียวกัน  ในทันใดนั้นมีเสียงมาจากฟ้าเหมือนเสียงพายุกล้าสั่นก้องทั่วตึกที่เขานั่งอยู่นั้น  มีเปลวไฟสัณฐานเหมือนลิ้นปรากฏแก่เขากระจายอยู่บนเขาสิ้นทุกคน  เขาเหล่านั้นก็ประกอบด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ จึงตั้งต้นพูดภาษาอื่นๆ ตามที่พระวิญญาณทรงโปรดให้พูด วันนั้นต้องเป็นวันที่พิเศษมากเมื่อพระเจ้าทรงส่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ลงมาเหนือคริสเตียนกลุ่มแรกทั้งชายและหญิง ทั้งคนร่ำรวยและยากจน คนมีฐานะทางสังคมสูงและต่ำต้อย  เขาทั้งหลายเห็นบางอย่างเหมือนลิ้นที่เป็นเปลวไฟลงมาอยู่บนแต่ละคน  แล้วพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงให้เขาทำงานด้วยการประกาศข่าวประเสริฐเกี่ยวกับพระเยซูกับทุกคนในเมือง คนท้องถิ่นและต่างถิ่นโดยใช้ภาษาของเขาเหล่านั้น นั่นเป็นการอัศจรรย์ แต่การอัศจรรย์นั้นไม่ได้ดำเนินต่อไปวันแล้ววันเล่า  คนเหล่านั้นทั้งหมดหยุดพูดภาษาอื่นๆ ในเวลาอันรวดเร็ว  ชีวิตของเขาเข้าสู่ภาวะปกติอีกครั้ง  นั่นหมายความว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงทิ้งเขาไปหรืออย่างไร เปล่าเลย ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน  พระคัมภีร์กล่าวว่าเปลวไฟที่เขาเห็นนั้น “ทรงอยู่บน” คริสเตียนเหล่านั้นแต่ละคน  พระวิญญาณไม่ได้เสด็จมาเพื่อแสดงอะไรใหญ่โตแล้วจากเมืองนั้นไป  แต่พระองค์ทรงมาเพื่ออยู่กับเขาตลอดไปไม่ว่าการอัศจรรย์ชั่วแวบจะดำเนินต่อไปหรือไม่ก็ตาม พระวิญญาณทรงมาหาเราด้วยเช่นกัน…

Continue reading

กันดารวิถี 11:24-25ก, 26-29 – โมเสส…รวบรวมพวกผู้ใหญ่ในประชาชนได้เจ็ดสิบคน แต่งตั้งเขาไว้ให้ยืนรอบเต็นท์ แล้วพระเจ้าเสด็จลงมาในเมฆและตรัสกับโมเสส และเอาวิญญาณที่มีอยู่บนโมเสสบ้าง ใส่บนพวกผู้ใหญ่เจ็ดสิบคนนั้น เมื่อวิญญาณอยู่บนเขาทั้งหลายแล้ว เขาทั้งหลายก็เผยพระวจนะ… ยังมีสองคนที่อยู่ในค่าย คนหนึ่งชื่อเอลดาด อีกคนหนึ่งชื่อเมดาดและวิญญาณอยู่บนเขา เขาเป็นคนที่ได้ลงทะเบียนไว้ แต่ไม่ได้มาที่เต็นท์ เขาเผยพระวจนะในค่าย มีชายหนุ่มคนหนึ่งวิ่งมาบอกโมเสสว่า “เอลดาดและเมดาดกำลังเผยพระวจนะอยู่ในค่าย” และโยชูวาบุตรนูนเป็นผู้รับใช้ของโมเสสตั้งแต่หนุ่มๆ มากล่าวว่า “โมเสสเจ้านายของข้าพเจ้า ขอห้ามเขาเสีย” แต่โมเสสบอกเขาว่า “ท่านเจ็บร้อนแทนเราหรือ เราใคร่ให้ประชาชนของพระเจ้าเป็นผู้เผยพระวจนะทุกคน และใคร่ให้พระเจ้าทรงใส่วิญญาณของพระองค์ไว้บนเขาเหล่านั้น” ข้าพเจ้าหัวเราะเสมอกับเรื่องนี้เพราะเห็นใจโมเสส สิ่งที่ผู้นำคริสตจักรไม่ฝันถึงคือ วันที่คนของพระเจ้าจะมีความเป็นผู้ใหญ่และมีความรักรวมทั้งเต็มล้นด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์…

Continue reading