“ชีวิตเรียบง่าย..ไม่ใช่ยากไร้” (กรุณาคลิ๊กอ่านที่หัวเรื่อง)

อย่าได้ไปมองว่า คนที่แต่งกายง่ายๆนุ่งกางเกงขาสั้น เสื้อยืดคอกลมหรือใส่เสื้อม่อฮ่อมเก่าๆ แต่ไม่เคยแต่งกายด้วยเสื้อผ้าแบรนด์เนมนั้น เขาจะต้องเป็นคนยากไร้ หรือมีความตระหนี่ขี้เหนียวอะไรนะครับ แต่ที่เขาแต่งกายดูง่ายๆสบายๆนั้นก็เป็นเพราะว่า เขาใช้ชีวิตเรียบง่าย ก็เลยหันมาใช้ชีวิตแบบนี้ คนเราชอบดูที่การแต่งกายเป็นตัวกำหนดฐานะความเป็นอยู่ของคน ซึ่งก็ไม่แน่ว่าจะจนหรือว่ารวยเสมอไป ผมมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง ฐานะความเป็นอยู่ของเขาเรียกว่าอยู่ในระดับที่มีเงินทองใช้จ่ายอย่างสบาย เขาไปใช้ชีวิตที่สหรัฐอยู่พักหนึ่ง ผมได้มีโอกาสไปเยี่ยมเขา เขาได้ชวนผมไปที่ฟลอริด้า โดยตั้งใจจะไปดูเรือยอร์ช ซึ่งฟลอริด้าเป็นแหล่งขายเรือยอร์ชสำหรับเศรษฐีมากมายหลายแห่ง วันนั้นผมแต่งตัวให้ดูดี เพราะกลัวว่าเขาจะดูแคลนเอา ส่วนเพื่อนผมใส่ขาสั้นเสื้อยืดสีขาวตัวหนึ่ง แถมใส่รองเท้าแตะฟองน้ำอีกด้วย เราไปที่ร้านขายเรือยอร์ชที่ใหญ่และหรูหราแห่งหนึ่ง.. คนขายฝรั่งมองดูเราอย่างไม่ไว้ใจ คงคิดว่ากระเหรียงมาจากไหน… มีลูกค้าใส่สูทอยู่สองสามคนในร้าน และมีคนขายคอยให้ความสะดวก แนะนำด้วยท่าทีที่เอาอกเอาใจ ส่วนเราสองคนไม่มีเซลล์แมนคนไหนมาให้คำแนะนำเลย พอลูกค้าใส่สูทเดินออกจากร้าน…

Continue reading

“ชีวิตผ่อนคลายจะสบายอารมณ์” (เชิญคลิ๊กชมที่หัวเรื่อง)

มองไปทางไหน ก็เห็นมีแต่คนเครียดกันเยอะแยะไปหมด ก็น่าเห็นใจครับ เพราะการดิ้นรนสู้กับความเป็นอยู่มันหนักขึ้น ก็ต้องเครียดกันบ้างเป็นธรรมดา แต่ความเครียดนั้นเป็นอันตรายต่อสุขภาพจิตและสุขภาพกายครับ ปล่อยให้มันเข้ามาครอบงำเราบ่อยๆ อันตรายครับ ต้องไม่เครียด แต่ถ้ามันมีอะไรที่จะทำให้เครียดก็ไม่ว่ากัน แต่ต้องรีบคลายความเครียดให้เร็วที่สุด ด้วยการพักผ่อนคลายความเครียด ชีวิตก็จะกลับมาสู่ความรื่นรมย์อีกครั้ง การผ่อนคลายนั้นจำเป็น เหมือนเราหายใจเข้าแล้วก็ต้องหายใจออก คนเราเมื่อทำงานหนักติดต่อกันมานาน ก็ต้องหาเวลาให้ร่างกายและจิตใจได้พักผ่อนคลายความเครียดความกังวลทั้งหลาย ให้สบายกายสบายใจหายเหนื่อยก่อน แล้วก็ค่อยกลับไปสู้ชีวิตต่อ คนที่เคยคลุกคลีทำงานกับฝรั่งมานาน จะรู้ดีว่าเวลาทำงานเขาทำกันจริงไม่มีเล่น แต่พอถึงเวลาพัก เขาก็พักกันจริงๆ ทุกคนทำงานหนักทั้งปี เก็บเงินไว้ก้อนหนึ่งเพื่อการพักผ่อน พอหยุดสิ้นปีเขาจะไปพักผ่อน เดินทางไปยังสถานที่ที่เขาวางแผนเอาไว้ล่วงหน้า ใกล้บ้างไกลบ้างตามแต่กำลังเงินของแต่ละคน สนุกพักผ่อนอย่างเต็มที่ พอถึงเวลาทำงานก็กลับมาทำงานกันต่ออย่างจริงจังอีกครั้ง…

Continue reading

“จะสู้..เมื่อจะต้องสู้” (กรุณาคลิ๊กอ่านที่หัวเรื่อง)

ไม่ว่าใครที่มีชีวิตอยู่บนผืนโลกใบนี้ เขาคนนั้นก็เปรียบเหมือนนักสู้ ที่อยู่บนเวทีผืนใหญ่ ที่ต้องสู้โดยมีชีวิตเป็นเดิมพัน เพื่อความอยู่รอด เมื่อขึ้นเวทีแห่งการต่อสู้แล้ว การต่อสู้ในทุกรูปแบบก็จะเริ่มต้น พร้อมหรือไม่อย่างไร ก็ต้องสู้เพราะไม่มีทางเลือก ด้วยเหตุนี้เอง เราผู้เป็นนักสู้จึงต้องเรียนรู้ เกี่ยวกับการต่อสู้ว่าแต่ละรูปแบบนั้นจะวางแผนอย่างไร จะต้องสู้อย่างไรเมื่อไร ทั้งการรุกการรับ  สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่มีผลที่จะนำเราไปสู่ชัยชนะได้ทั้งนั้น  นักสู้นั้นต้องมีร่างกายเป็นตัวตั้งโดยมีสติปัญญาเป็นอุปกรณ์สำคัญที่จะใช้วางแผนอย่างรอบคอบว่า จะสู้ยังไง แบบไหน จะสู้เมื่อต้องสู้ จะถอยตั้งหลักเมื่อต้องถอย  ต้องมีจังหวะ ไม่ใช่ว่าเราจะใช้กำลังที่คิดว่าเหนือกว่า เข้าห้ำหั่นชนิดม้วนเดียวจบ แต่สำหรับนักสู้มืออาชีพนั้น เขาจะใช้สติปัญญาเป็นตัวกำหนดในการต่อสู้ หากขืนคิดว่าข้านี้แน่ ไม่ประเมินกำลังของตัวเองก่อนให้รอบคอบ  เมื่อนั้นความพ่ายแพ้ก็อาจจะตามมาได้ คนบางคน อยู่ในสังคมของคนหมู่มากไม่ได้…

Continue reading

“ฉลาดแต่แกล้งโง่” (กรุณาคลิ๊กอ่านที่หัวเรื่อง)

แม้ว่าเราจะมีความเป็นคนฉลาดก็ตาม แต่ในบางครั้ง  ก็จำต้องทำเป็นแกล้ง “ โง่ ” เพื่อให้การอยู่ร่วมกันกับคนอื่น เป็นไปอย่างกลมกลืนปราศจากปัญหา คนที่ทำได้ดังกล่าวนี้ จะอยู่ร่วมกับคนอื่นๆได้ดีกว่าบางคนที่ “ อวดฉลาด ” อยู่ตลอดเวลา ใครจะพูดเรื่องอะไร หรือมีความคิดเห็นอย่างไร เขามักจะอวดฉลาด รู้ดีกว่าและถูกต้องกว่าคนอื่นอยู่เสมอ จึงกลายเป็นปัญหา  ที่ทำให้เกิดความหมั่นไส้ ไม่ชอบขี้หน้ากันได้ง่าย ที่เราได้พบเห็นอยู่เสมอ นอกจากรู้จักทำตัวเป็นคน “ แกล้งโง่ ” เพื่อให้เกิดความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันได้แล้ว การรู้จักแกล้งโง่ ยังทำให้เราได้เรียนรู้ความคิดและสิ่งดีๆจากคนอื่น เพื่อจะได้นำสิ่งดีๆ…

Continue reading

“โลกแห่งความเป็นจริง” (กรุณาคลิ๊กอ่านที่หัวเรื่อง)

ถ้าหากว่าเราจะยอมรับความจริงแล้ว โลกที่เราพูดเสมอว่า มีความสวยงามน่าอยู่ เป็นโลกแห่งความหวังของเราทุกคน ที่จะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขนั้น เป็นความจริง เพราะโลกแรกเริ่มนั้น เป็นเสมือนบ้านที่พระเจ้าสร้างมาให้เป็นบ้านที่อยู่อาศัยของมวลมนุษย์ทุกคน มีความพร้อมทุกอย่างที่จะอำนวยความสุขสบายให้แก่เราอย่างเหลือเฟือ พระเจ้าผู้ได้ชื่อว่าทรงเป็น “ความรัก” ดังนั้นทุกสิ่งที่มาจากพระองค์ ก็ต้องเป็นสิ่งดีๆที่เกิดจากความรักของพระองค์ทั้งนั้น แต่ที่โลกแห่งความเป็นจริงได้ แปรเปลี่ยนไปกลายเป็นโลกที่ไม่มีความแน่นนอน แล้วก็เต็มไปด้วยความทุกข์ยากลำบากสารพัด จนทำให้เกิดวาทะของคำว่า “เบื่อโลก” ระนาดดังไปทั่วสังคมของมนุษย์ อันเป็นผลที่เกิดจากการกระทำของมนุษย์เอง โดยมนุษย์ได้ฝืนคำสั่งของพระเจ้า ด้วยการเปลี่ยนแปลงโลกแห่งความอุดมสมบูรณ์ที่ปราศจากพิษภัยที่เคยมีแต่ความสงบราบรื่นร่มเย็น ให้กลายเป็นโลกที่หาความสงบสุขปลอดภัยไม่ได้อีกต่อไป นี่จึงเป็นที่มาของโลกแห่งความจริงของวันนี้ ที่มนุษย์เป็นผู้สร้างใหม่ตามความต้องการของตนเอง โดย : อาจารย์อำนวย  เรืองชาญ นักจัดรายการวิทยุ…

Continue reading