ธรรมชีวิตประจำวันจันทร์ที่ 12 สิงหาคม 2024 “จิตใจฟกช้ำ”
สดุดี 34:18-20 – พระเจ้าทรงอยู่ใกล้ผู้ที่จิตใจฟกช้ำ และทรงช่วยผู้ที่จิตใจสำนึกผิด คนชอบธรรมนั้นถูกข่มใจหลายอย่าง แต่พระเจ้าทรงช่วยกู้เขาออกมาให้พ้นหมด พระองค์ทรงรักษากระดูกเขาไว้ทั้งหมด ไม่หักสักซี่เดียว
ไม่ใช่ทุกคนที่เคยกระดูกหัก แต่เราหลายคนรู้ว่าใจฟกช้ำด้วยความผิดและความละอายเป็นอย่างไร บทสดุดีของเราวันนี้พูดถึงหัวใจที่ฟกช้ำของผู้ที่กระดูกไม่หัก และสรรเสริญพระเจ้าผู้ทรงช่วยเราทั้งหลายให้รอดซึ่งเป็นผู้ที่ “จิตใจสำนึกผิด” บทสดุดีย้ำเตือนเราว่าไม่ใช่กระดูกของเราที่หักแต่เป็นกระดูกที่ไม่แตกหักของลูกแกะถวายเพื่อฉลองปัสกาและกระดูกที่ไม่หักของพระเยซู พระเมษโปดกของพระเจ้า
เมื่อพระเจ้าพร้อมด้วยพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ทรงช่วยกู้คนอิสราเอลให้พ้นจากการเป็นทาสในอียิปต์ พระองค์ทรงสั่งให้ประชากรของพระองค์ทำเครื่องหมายที่วงกบประตูบ้านของเขาด้วยเลือดแกะ ขณะที่พระเจ้าทรงผ่านไปเพื่อทำลายบุตรหัวปีของอียิปต์ พระองค์จะทรงผ่านบ้านของคนอิสราเอลที่ทำเครื่องหมายไว้ที่วงกบประตู แล้วเขาก็รอดจากความตาย ปีแล้วปีเล่าที่มีการฉลองอิสรภาพอันอัศจรรย์นี้ ในฐานะแกะที่ถูกฆ่าและเตรียมเพื่อเป็นอาหารปัสกา กระดูกของแกะไม่ถูกทำให้หัก (ดู อพยพ 12:46) การฉลองปัสกาแห่งความเป็นไท และแม้กระทั่งรายละเอียดเล็กน้อยของกระดูกที่ไม่หักชี้ไปที่พระเมษโปดกที่เป็นเครื่องบูชาที่ยิ่งใหญ่กว่าซึ่งจะเกิดขึ้นในเวลาต่อมา
“คนชอบธรรมนั้นถูกข่มใจหลายอย่าง” และพระเยซู พระบุตรผู้ชอบธรรมของพระเจ้าทรงรู้ถึงความขมขื่นใจของการถูกปฏิเสธและการทรยศเพื่อทรงเห็นแก่ความรอดของเรา พระองค์ทรงถูกลงโทษถึงตายและถูกตรึงที่กางเขน เมื่อเวลามาถึงเพื่อนำพระกายของพระเยซูและผู้ร้ายอีกสองคนที่ถูกตรึงพร้อมกับพระองค์ลงจากกางเขน ทหารพบว่าพระเยซูทรงสิ้นพระชนม์แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องทำตามธรรมเนียมการทุบขาของผู้ถูกตรึงเพื่อเร่งให้เสียชีวิตเร็วขึ้น เพื่อให้แน่ใจจึงมีทหารคนหนึ่งใช้หอกแทงที่สีข้างขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระคัมภีร์ได้รับการทำให้สำเร็จ “…เมื่อเขาทั้งหลายมองดูเรา ผู้ซึ่งเขาเองได้แทง เขาจะไว้ทุกข์เพื่อท่าน” (เศคาริยาห์ 12:10ข) และตามที่บันทึกไว้ในสดุดีของเราว่า “พระองค์ทรงรักษากระดูกเขาไว้ทั้งหมด ไม่หักสักซี่เดียว”
พระเยซูทรงเป็นลูกแกะที่สมบูรณ์ของเครื่องบูชา การสิ้นพระชนม์ของพระองค์เพื่อไถ่บาปของโลก พระโลหิตของพระเยซูเป็นเครื่องบูชาของชีวิตเราเหมือนกับเลือดของลูกแกะที่เป็นเครื่องหมายบนประตูของชาวอิสราเอลโบราณเพื่อให้เขารอดจากความตาย การฉลองปัสกาชี้ไปที่พระเยซู ผู้ทรงเป็นเครื่องบูชาที่แท้จริง ซึ่งทรงยินดีเสียสละเพื่อให้ความตายและการเป็นขึ้นมาของพระองค์ได้ปลดปล่อยเราจากการเป็นทาสบาป เมื่อเรามีจิตใจที่ฟกช้ำและสำนึกบาปในจิตวิญญาณ เราก็สามารถแน่ใจได้ว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใกล้ถึงเวลาปลดปล่อยเรา นั่นคือเครื่องบูชาแห่งการกลับใจซึ่งพระองค์ทรงปรารถนา “เครื่องบูชาที่พระเจ้าทรงรับได้คือจิตใจที่ชอกช้ำ จิตใจที่สำนึกผิดและชอกช้ำนั้น ข้าแต่พระเจ้า พระองค์มิได้ทรงดูถูก” (สดุดี 51:17)
ราอธิษฐาน: องค์พระเยซูเจ้า เมื่อข้าพระองค์ฟกช้ำและสำนึกผิด ขอทรงฟังคำอธิษฐานของข้าพระองค์ และยกโทษให้ข้าพระองค์ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- กระดูกหักไม่ใช่เรื่องสนุก คุณเคยกระดูกหักหรือไม่ ถ้าเคยนั่นเกิดขึ้นได้อย่างไร
- ทำไมทหารจึงไม่ทุบขาของพระเยซูเมื่อพระองค์ทรงถูกตรึงบนกางเขน
- พระเจ้าทรงปรารถนา “จิตใจที่ฟกช้ำและสำนึกผิด” ของบุตรของพระองค์ หมายความว่าอะไร
© : Lutheran Hour Ministries
